Σύμφωνα με πληροφορίες η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα 16 Ιουλίου
Κατέληξε το μεσημέρι της Παρασκευής 13 Ιουλίου από ανακοπή καρδιάς ο Μάνος Αντώναρος ο οποίος νοσηλευόταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», προσβεβλημένος από βαριάς μορφής πνευμονία.
Ο Μάνος Αντώναρος ήταν 62 ετών. Είχε εργαστεί ως αρθρογράφος σε ελληνικές εφημερίδες (Ελεύθερος Τύπος, Εθνος, Βραδυνή, Εξπρες, Κέρδος, Αθλητική Ηχώ) και περιοδικά, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Αθήνα 9.84. Υπήρξε διευθυντής στο Κανάλι-5 και παραγωγός στον ΑΝΤ1 Radio και στον Alpha. Στην τηλεόραση εργάστηκε στην παραγωγή ειδήσεων του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΑΝΤ1, διευθυντής προγράμματος στον ΣΚΑΙ, διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων του MEGA, παρουσιαστής εκπομπών στο Seven-X και συντονιστής στο δορυφορικό πρόγραμμα της ΕRT-SAT. Ασχολήθηκε με το διαδίκτυο από τις απαρχές του στην Ελλάδα, ενώ μιλούσε Γερμανικά και Αγγλικά.
Ο γνωστός δημοσιογράφος ήταν γιος του σκιτσογράφου Αρχέλαου, αδελφός του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου Ευάγγελου Αντώναρου, και πατέρας δύο παιδιών, της Αθηνάς και του Αρχέλαου.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα 16 Ιουλίου.
Ο αδερφός του με ανάρτηση στο Facebook τόνισε τα εξής: «Με ανείπωτο πόνο στη καρδιά μου αποχαιρετώ σήμερα το μονάκριβο και πολυαγαπημένου μου αδελφό, τον Μανο. Μας είπε αντίο σήμερα το.μεσημέρι μετά από μια άνιση μάχη 20 ημερών. Χάνω τον άνθρωπο που μεγαλώσαμε μαζί στη κρεβατοκάμαρα της οδού Φορνέζη, που παίζαμε πόλεμο με πλαστικά σπαθιά στη πίσω βεραντούλα της μονοκατοικίας μας, που μαλώναμε και μονιάζαμε. Που μπήκαμε κι οι δυο στη δημοσιογραφία -- από άλλα μετερίζια. Εκείνος μποέμ δημιουργικός με μοναδική πένα και άφθαστες σύγχρονες φρέσκες ιδέες. Λατρευτός στις παρέες, με χιούμορ κι αγάπη για τους ανθρώπους. Θα μου λείψεις Μανο μου. Θα μου λείψουν οι παρατηρήσεις οι υποδείξεις που μου έκανες από αγάπη. Εμένα του πιο συμβατικού. Να ήξερες πόσο σοβαρά τις έπαιρνα, να ήξερες μόνο...Πόσο θα.μου λείψουν όλα αυτά. Αλλά κυρίως εσύ που μ έβγαζες τόσο συχνά από τη γκριζάδα της...ρουτίνας μου. Ήσουν/είσαι σπουδαίος άνθρωπος. Και γι αυτό αθόρυβος...»
