Σε ηλικία 81 ετών
Πέθανε σε ηλικία 81 ετών ο ακαδημαϊκός Άγγελος Δεληβορριάς, κορυφαίος κλασικός αρχαιολόγος, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επί 41 χρόνια διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη.
Ο εκλιπών είχε εισαχθεί στο ιδιωτικό νοσοκομείο από τη Μεγάλη Πέμπτη με πνευμονολογικά προβλήματα, ενώ υποβλήθηκε και σε επέμβαση στην καρδιά. Παρέμεινε δε για πολλές μέρες στην Μονάδα Εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Άγγελος Δεληβορριάς γεννήθηκε το 1937. Σπούδασε αρχαιολογία-ιστορία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στη Γερμανία. Το 1965 διορίστηκε, έπειτα από διαγωνισμό, στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, από την οποία παραιτήθηκε το 1969. Από το 1969 έως το 1972 συνέχισε τις σπουδές αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν με υποτροφία, το 1972 έλαβε το δίπλωμα του διδάκτορος με βαθμό Magna cum laude και το διάστημα 1972-1973 έκανε μεταδιδακτορικές σπουδές στο Παρίσι και τη Σορβόνη.
Ως μέλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας υπηρέτησε στην Κεντρική Υπηρεσία, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Αττικής, στην Πάτρα και τη Σπάρτη. Το 1973 έγινε διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, από το οποίο αποχώρησε το 2014. Το 1992 εξελέγη καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1998 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στο ίδιο Τμήμα. Το 2005 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο ως ομότιμος.
Είχε παραμείνει για μελέτη και επιστημονική ενημέρωση, κατόπιν προσκλήσεως ή με ειδική υποτροφία, στο Λονδίνο, το Μόναχο, το Βερολίνο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν μέλος ακαδημιών (Accademia Nationale dei Lincei, Αcademia Scientiarum et Artium Europae, Academia Europaea), επιστημονικών εταιρειών και σωματείων. Είχε λάβει ελληνικά και ξένα παράσημα και το αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας και ήταν επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίου Αιγαίου, του Δημοκριτείου Θράκης και του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης.
Είχε μετάσχει σε ανασκαφές και έρευνες στη Θράκη υπό τον Γ. Μπακαλάκη, στην Ακαδημία Πλάτωνος, στο ιερό της Νύμφης νότια της Ακροπόλεως, στο ιερό της Αρτέμιδος Βραυρωνίας, στην Αχαΐα και είχε διενεργήσει ο ίδιος πολλές και εκτεταμένες ανασκαφές στη Σπάρτη και τη Λακωνία. Από ετών ερευνούσε συστηματικά το ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνος και τα αποτελέσματα της έρευνας είχε δημοσιεύει σε επιστημονικά περιοδικά.
Ως φοιτητής είχε την τύχη να εργασθεί στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείου υπό τις οδηγίες και τη διεύθυνση των Χρήστου και Σέμνης Καρούζου, όπου μυήθηκε στο θέμα της Μουσειολογίας από την πλευρά της Ιστορίας της Αρχαίας Τέχνης.
Ο Άγγελος Δεληβορριάς ήταν κλασικός αρχαιολόγος που ασχολήθηκε με τη γενική αρχαιολογία ως Επιμελητής Αρχαιοτήτων, με την ιστορία της αρχαίας Τέχνης στις μελέτες του, με τη μουσειολογία ως Επιμελητής Αρχαιοτήτων του Δημοσίου και ως διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη. Επιπλέον, μελέτησε τις νεότερες περιόδους της ελληνικής τέχνης, της λογοτεχνίας και της ιστορίας και έγραψε σημαντικές μελέτες.
Εντρύφησε, επίσης, στην τέχνη του Σκόπα, με την εξέταση των γλυπτών της Τεγέας και τη δημοσίευση, μεταξύ άλλων, της μελέτης στα γαλλικά, «Σκοπαδικά ΙΙ, Το άγαλμα της Υγείας στον ναό της Αλέας στην Τεγέα», όπου κορμό γυναικείου αγάλματος άγνωστης ακριβούς προέλευσης ταυτίζει με το σώμα της φημισμένης κεφαλής της Υγείας και το έργο σε γνήσιο του μεγάλου Σκόπα. Βασικό για τη μελέτη των τύπων της Αφροδίτης είναι και το 150 σελίδων κείμενό του, «Aphrodite» στο Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae, το οποίο αποτελεί τη βάση κάθε μελέτης και σπουδής για τα έργα που εικονίζουν τη θεά, ενώ εξέχουσα θέση στα έργα του που αφορούν τη μεγάλη αρχαία γλυπτική, έχει το εξαιρετικά μεθοδικό και διαφωτιστικό βιβλίο «Η ζωφόρος του Παρθενώνος».
Το μουσειολογικό έργο του Άγγελου Δεληβορριά δεν περιορίζεται στο Μουσείο Μπενάκη, το οποίο είχε οργανώσει (ή συμμετάσχει), υπό τη διεύθυνσή του, 130 εκθέσεις στην Ελλάδα και 39 εκθέσεις σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού, που αποτέλεσαν καλλιτεχνικά γεγονότα.
Τέλος, δημιούργημά του ήταν το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, όπως και το έξοχο ως σύλληψη και πραγματοποίηση Μουσείο Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα, που δεν αφορούν την αρχαία τέχνη, αλλά δείχνουν την οικειότητά του με την πνευματική δημιουργία άλλων εποχών της ιστορίας μας.
Ο κ. Δεληβορριάς είχε γράψει, εκτός πολλών άλλων, δύο ογκώδη βιβλία περιγραφικά του Μουσείου Μπενάκη, όπου εκθέτει διεξοδικά και με σαφήνεια τις αρχές και τις αντιλήψεις του περί μουσειολογίας.