Τι συμβαίνει με τις υποκλοπές στις ΗΠΑ;

Για τους τελευταίους τρεις μήνες, η εταιρία Verizon έχει παραδώσει πληροφορίες σχετικά με όλες τις τηλεφωνικές κλήσεις εντός του δικτύου της προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Το Electronic Frontier Foundation, μια ομάδα αφιερωμένη στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο, έχει υποψιαστεί εδώ και καιρό αυτό το είδος της εκτεταμένης εποπτείας.

Το περασμένο καλοκαίρι, ο γερουσιαστής Ron Wyden (D-Oregon), άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση έχει ευρύτερες εξουσίες εποπτείας από ό,τι υποψιάζονται οι άνθρωποι. Οι οργανισμοί που διεξάγουν την εποπτεία, εμπίπτουν στην εκτελεστική εξουσία, αλλά το Κογκρέσο έχει τη δύναμη της εποπτείας. Τον περασμένο Δεκέμβριο, το Κογκρέσο ψήφισε την παράταση της πράξης χορήγηση αυτής της ευρείας εξουσίας εποπτείας τουλάχιστον μέχρι το 2017.Τί σημαίνουν όλα αυτά: Ενώ η πραγματική ιστορία εποπτείας της Verizon είναι είδηση, σχεδόν απρόβλεπτη, εμπίπτει όμως σε ένα πολύ μεγαλύτερο σχέδιο αυξημένων κυβερνητικών εξουσιών εποπτείας.

Σημαίνει, επίσης, ότι όλα αυτά είναι νόμιμα. Το FBI είχε ένταλμα για τα αρχεία που ζητούνται από την Verizon, και, αντί να παραβιάσει το νόμο, η Verizon είναι υποχρεωμένη να παραδώσει αυτά τα αρχεία. Δεν παραδόθηκαν τα πάντα στην κυβέρνηση: Οι ίδιες οι τηλεφωνικές κλήσεις προστατεύονται και η απόκτηση ενταλμάτων για να  συγκεντρωθεί ένας τεράστιος  αριθμός κλήσεων είναι δύσκολη.

Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση ζήτησε μεταδεδομένα κλήσεων (phone call metadata) που φυλάσσονται και συντηρούνται από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών. Τα μεταδεδομένα περιλαμβάνουν το χρόνο που διήρκεσε η κλήση, την προέλευση της κλήσης, τη διάρκεια της κλήσης και τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο.

Σε κινητά τηλέφωνα, αυτό περιλαμβάνει επίσης τα cell towers που μεταδίδουν την κλήση, δίνοντας μια κατά προσέγγιση εκτίμηση για την γεωγραφική θέση του καλούντος.

Όλες αυτές οι πληροφορίες είναι ευαίσθητες  λόγω του νομικού προηγούμενου που χρονολογείται πίσω στο 1979. Τα Αρχεία κλήσεων του τηλεφώνου δεν θεωρήθηκαν μέρος της προστατευόμενης προσωπικής πληροφορίας ενός ατόμου, αλλά, αντίθετα, ιδιοκτησία της τηλεφωνικής εταιρείας. Αυτό το πρόβλημα ξαναήρθε στην επιφάνεια τον περασμένο μήνα, όταν το Associated Press ανέφερε ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης κλήτευσε τους συντάκτες πολλών αρχείων καταγραφής κλήσεων, ως μέρος της συνεχιζόμενης έρευνας για τη διαρροή πληροφοριών και δεδομένων. Ήταν ένας απόλυτα νόμιμος τρόπος για την κυβέρνηση να λάβει τις πληροφορίες αυτές, αλλά η συλλογή μεταδεδομένων  από κλήσεις (phone cal metadata) είναι πολύ πιο αποκαλυπτική τώρα από ό, τι ήταν στη δεκαετία του 1970.

Μετά την ανάλυση των 1,5 εκατ. χρηστών κινητών τηλεφώνων κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 μηνών, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να προσδιορίσουν με μοναδικό τρόπο το 95 τοις εκατό των χρηστών κινητών τηλεφώνων  βασιζόμενοι στο πού ήταν ο  χρήστης και ποιά ώρα της ημέρας, μόλις τέσσερις φορές σε ένα χρόνο. Με μόλις δύο σημεία δεδομένων, θα μπορούσαν να προσδιορίσουν περισσότερο από το ήμισυ των χρηστών.

Είναι κατανοητό ότι η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA) χρησιμοποιεί αυτές τις πληροφορίες από την Verizon για την παρακολούθηση και τον εντοπισμό κάθε ατόμου από τα αρχεία του τηλεφώνου τους. Αλλά αυτό είναι ένα έργο που περιλαμβάνει εντατική επεξεργασία δεδομένων. Η αίτηση από την Verizon έγινε στις 19 Απριλίου, ημερομηνία κατά την οποία ο επιζών βομβιστής της Βοστώνης συνελήφθη στο Watertown της Μασαχουσέτης.
 
Αν υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρομοκράτης που η NSA προσπαθεί να βρει, αυτό προσπαθεί να το επιτύχει εντοπίζοντας τη θέση του κάθε ατόμου από τα αρχεία του τηλεφώνου του.

Η NSA έχει τα αρχεία τηλεφώνων σε μεγάλη κλίμακα, τουλάχιστον από το 2006, και ένα σύνολο δεδομένων σε εκατομμύρια παρέχει ένα τεράστιο πόρο για την εύρεση νέων προτύπων έρευνας δεδομένων και πληροφοριών.

Ποιά νέα πρότυπα; Η NSA, σε μεγάλο βαθμό, έχει λάβει εντολή για τη συλλογή πληροφοριών για τις ξένες επικοινωνίες και "ξένα μυστικά σήματα", η οποία περιλαμβάνει την ηλεκτρονική επικοινωνία.

Υπάρχει μία τεράστια ποσότητα των πληροφοριών στις ανακοινώσεις που παρακολουθούν τακτικά, αλλά επειδή η εστίασή τους είναι εξωτερική (foreign), δεν υπάρχει σαφής ομάδα ελέγχου για τις εσωτερικές επικοινωνίες που είναι διαφορετικές. Η τεράστια ποσότητα των δεδομένων που περιέχονται  στα αρχεία της Verizon, δίνει στην NSA σε μεγάλο βαθμό εγχώρια δεδομένα για να εργαστεί και στη συνέχεια νέες πληροφορίες για να βελτιωθεί η διαδικασία προστασίας της συλλογής δεδομένων.  

Η ευρεία παρακολούθηση των Αμερικανών που ξεκίνησε μετά το χτύπημα "των δίδυμων πύργων" συνεχίζεται και επί προεδρίας Οbama.To πρόγραμμα παρακολούθησης που ξεκίνησε μετά το Σεπτέμβιο 2001  είχε σκοπό να αναφέρει στη NSA όλα τα τηλεφωνήματα που γίνονταν μέσα στα σύνορα των ΗΠΑ. Αυτό το πρόγραμμα υπεβλήθη σε δικαστική εποπτεία τo 2007. Μετά τη λαϊκή κατακραυγή που αμφισβητούσε τη νομιμότητα και συνταγματικότητα του προγράμματος, τελικά η διοίκηση της NSA υπήγαγε το πρόγραμμα υπό την εποπτεία της Foreign Intelligence Surveillance Act (FISA). Το 2008, το  Κογκρέσο επέκτεινε το σκοπό του Act για να επιτρέπουν αμφότερη την αλλοδαπή και εγχώρια εποπτεία έως το βαθμό που συλλέγονται πληροφορίες για μη Αμερικάνους. Επίσης, το μέτρο παρείχε αναδρομική ασυλία στις εταιρίες τηλεπικοινωνιών που βοηθούσαν τον Πρόεδρο Bush. Συγκεκριμένα, οι τροποποιήσεις του  FISA Amendments Act  εστιάζονται στο εξής:

“The Act allows federal agencies to eavesdrop on communications and review email …with warrant from the secret FISA court”

Συγκεκριμένα, η εντολή της VERIZON ορίζει ότι :

H VERIZON που έχει 121 εκατομμύρια πελάτες πρέπει να δώσει metadata σε μία καθημερινή συνεχή βάση για την χρονική περίοδο ανάμεσα στις 25 Απριλίου 2013 και τις 19 Ιουλίου 2013. Η εντολή δεν ζητά η Verizon να δώσει το περιεχόμενο των τηλεφωνημάτων, αλλά θα πρέπει να μοιραστεί πληροφορίες σχετικά με τους τηλεφωνικούς αριθμούς που εκλήθησαν, τα τηλεφωνήματα που ελήφθησαν και τη διάρκεια των τηλεφωνημάτων.

Η Ένωση Αμερικανικών πολιτικών ελευθεριών (American Civil Liberties Union) έχει ασκήσει κριτική στην εντολή, παρατηρώντας μεταξύ άλλων ότι αυτή η μαζική συλλογή δεδομένων και πληροφοριών λαμβάνει χώρα σύμφωνα με ερμηνείες του νόμου που γίνονται με μυστικό τρόπο. Σημαντικές FISA court opinions που καθορίζουν το σκοπό των νόμων θα πρέπει να αποχαρακτηριστούν. Μπορεί το FBI και η NSA πραγματικά να αξιώσουν ότι χρειάζονται δεδομένα που περισυλλέγησαν από 10 εκατομμύρια Αμερικανούς; Υπάρχει τόσο μεγάλη αναγκαιότητα με πρόσχημα την προστασία από την τρομοκρατία;

Η εντολή της VERIZON εμπίπτει στο τμήμα 215 της Patriot Act (της σχετικής αμερικανικής νομοθεσίας) που επιτρέπει στην κυβέρνηση να έχει ευρείες απαιτήσεις έναντι των τηλεπικοινωνιακών παρόχων για πληροφορίες σχετικά με τα τηλεφωνήματα. Υπό το πρίσμα αυτής της νομοθεσίας, η κυβέρνηση δεν απαιτείται να δείξει το πιθανό αίτιο, αλλά μάλλον υπάρχουν πιθανά αίτια να πιστεύει κανείς ότι επεδίωκε απτά πράγματα, όπως να αποκτηθούν δεδομένα για μη Αμερικανούς πολίτες ή να υπάρξει προστασία έναντι της διεθνούς τρομοκρατίας ή για μυστικές δραστηριότητες των υπηρεσιών πληροφοριών. ‘Ενας ειδικός είπε στην Washington Post ότι η εντολή φαίνεται να είναι μία συνηθισμένη ανανέωση εντολής που είχε δοθεί από το ίδιο δικαστήριο το 2006. Η εντολή προφανώς επανεκδίδεται συνήθως κάθε 90 μέρες και αυτό δεν συνδέεται με οποιαδήποτε έρευνα από το FBI ή όποια άλλη υπηρεσία ή αρχή.

Πέρα από τους όποιους νομικούς προβληματισμούς ή ερμηνείες, ο Λευκός Οίκος απάντησε στα σχετικά δημοσιεύματα επιμένοντας ότι η συλλογή  δεδομένων είναι ένα σημαντικό εργαλείο στην προστασία του έθνους από τρομοκρατικές απειλές έναντι των Η.Π.Α.

Πρέπει όμως πάντα να γίνεται στάθμιση συμφερόντων και η προστασία του έθνους και εν γένει το δημόσιο συμφέρον δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν την πρόφαση για την ανεξέλεγκτη παραβίαση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών.

Υπό αυτό το πρίσμα, η κυβέρνηση των Η.Π.Α πρέπει να επιτρέψει σε ένα Δικαστή να αποφασίσει εάν αυτή η πρακτική συλλογής δεδομένων και πληροφοριών είναι συνταγματική ή όχι.

Είναι γεγονός ότι η σχετική νομοθεσία Patriot Act αύξησε τις αρμοδιότητες των κυβερνητικών υπηρεσιών και ενίσχυσε τρομακτικά και ανεξέλεγκτα τις δυνάμεις εποπτείας που αυτές ασκούν ενώ οδήγησε  και σε μία συνεχή απειλή στις πολιτικές ελευθερίες των ατόμων.

Ο μόνος τρόπος για να διαλυθούν οι νομικές αμφιβολίες και ανησυχίες για την αντισυνταγματικότητα της σχετικής νομοθεσίας είναι να κατανοήσουν οι πολίτες πώς η Κυβέρνηση ερμηνεύει το νόμο.

Πρέπει να δοθεί ένας σαφής ορισμός στον όρο "tangible things" όσον αφορά τα δεδομένα που συλλέγονται, να διασαφηνισθεί δημοσίως η νομική βάση της συλλογής ευαίσθητων δεδομένων και να δοθούν πληροφορίες σχετικά με το πόσο οι άνθρωποι επηρεάζονται από τις εντολές του Section 215 της Patriot Act.

Είναι πασίδηλο ότι υπάρχουν αμφιβολίες συνταγματικότητας της σχετικής νομοθεσίας, ιδίως λόγω της προβλεπόμενης έκδοσης μυστικών εντολών δικαστηρίου, η οποία οδηγεί στην κατάφωρη καταστρατήγηση θεμελιωδών πολιτικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων, μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη για την ιδιωτικότητα και εν γένει ελευθερία των πολιτών.