Πολλές φορές βλέπουμε κάμερες σε δημόσιους χώρους που καταγράφουν την κάθε μας κίνηση. Επίσης, κάμερες βλέπουμε να υπάρχουν και στα περισσότερα εμπορικά καταστήματα, για λόγους ασφαλείας.
Αυτό που μας προβληματίζει είναι η νομιμότητα αυτής της βιντεοσκόπησης, καθώς και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες αυτή πρέπει να λαμβάνει χώρα. Έτσι για τα εμπορικά καταστήματα, οι κάμερες μπορούν να τοποθετηθούν σε σημεία εσόδου και εξόδου, στα ταμεία και γενικότερα όπου φυλάσσονται χρήματα, εμπορεύματα και όπου βρίσκονται οχήματα ή ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις.
Βέβαια στις μέρες μας πολλά είναι τα πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, όπου εκεί η εποπτευόμενη περιοχή είναι πολύ μεγάλη και ως εκ τούτου, χρειάζεται να ελέγχεται μεγαλύτερη επιφάνεια του καταστήματος και άρα και χώρος που κινούνται πελάτες. Σε αυτά τα πολυκαταστήματα, η γωνία λήψης θα πρέπει να είναι όσον το δυνατόν τέτοιου είδους που να μην εστιάζει σε πρόσωπα και βέβαια να προτιμώνται λήψης ευρύτερης οπτικής γωνίας (Οδηγία 1/2011 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα).
Σε χώρους αναψυχής/εστίασης και διασκέδασης, δεν επιτρέπεται βιντεοσκόπηση και μόνο σε μπαρ επιτρέπεται η βιντεοσκόπηση επάνω από το σημείο που βρίσκεται το ταμείο.
Όσον αφορά τη βιντεοσκόπηση των δημοσίων χώρων και κατά πόσο αυτή επιτρέπεται, αυτό που θα πρέπει πρώτα να εξεταστεί είναι τί συνιστά δημόσιο χώρο.
Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, Δημόσιοι χώροι είναι αυτοί που προορίζονται κατά την κείμενη πολεοδομική νομοθεσία για κοινή χρήση, όπως πλατείες, παραλία, αιγιαλός, λιμάνια, δημόσια δάση. Επίσης, δημόσιος είναι και κάθε άλλος ανοικτός, ελεύθερα προσβάσιμος χώρος που έχει νομίμως διατεθεί σε κοινή χρήση. Επίσης, δημόσιοι είναι οι σταθμοί διακίνησης επιβατών.
Σύμφωνα με το άρθρο 14 Ν. 3917/2011:
"1. Η εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή ήχου ή εικόνας σε δημόσιους χώρους, εφόσον συνεπάγεται την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, επιτρέπεται μόνο για: α) τη διαφύλαξη της εθνικής άμυνας, β) την προστασία του πολιτεύματος και την αποτροπή εγκλημάτων προδοσίας της χώρας, γ) την αποτροπή και καταστολή εγκλημάτων που συνιστούν επιβουλή της δημόσιας τάξης, δ) την αποτροπή και καταστολή εγκλημάτων βίας, εμπορίας ναρκωτικών, κοινώς επικίνδυνων εγκλημάτων, εγκλημάτων κατά της ασφάλειας των συγκοινωνιών και εγκλημάτων κατά της ιδιοκτησίας, όταν με βάση πραγματικά στοιχεία συντρέχουν επαρκείς ενδείξεις ότι τελέσθηκαν ή πρόκειται να τελεσθούν τέτοιες πράξεις και ε) τη διαχείριση της κυκλοφορίας".
Κατ’ αρχήν, δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση καμερών σε δημόσιο χώρο από ιδιώτη που σκοπό έχει την προστασία αγαθών και προσώπων, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει η Οδηγία 1/2011 (άρθρο 6) της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, όπως π.χ σε περίπτωση λήψης εικόνας από παράπλευρες οδούς ή/και πεζοδρόμια, λόγω της φύσης του χώρου, όταν δηλαδή βρίσκονται στην περιοχή δημόσια κτίρια, ATM μηχανήματα και άλλες παράμετροι.
πίσης, το θέμα της βιντεοσκόπησης μπορεί ν’ απασχολήσει συχνά και την σχολική κοινότητα, ιδίως σε περιπτώσεις βιντεοεπιτήρησης σε σχολεία. Αυτή πρέπει να γίνεται με μεγάλη επιμέλεια και υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις, αφού έχει προηγουμένως ληφθεί απόφαση του αρμοδίου οργάνου διοίκησης του σχολείου, και αφού επίσης, ενημερωθούν και εκφράσουν την γνώμη τους και εκπρόσωποι του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και του διδακτικού προσωπικού.
Το σύστημα βιντεο-επιτήρησης δεν θα πρέπει να είναι σε λειτουργία κατά τη διάρκεια λειτουργίας του σχολείου και εάν δεν έχει συμβεί κάτι, την επόμενη ημέρα, τα δεδομένα θα πρέπει να διαγράφονται την επόμενη εργάσιμη ημέρα. Ανά τακτά διαστήματα, μπορούν να έχουν πρόσβαση και ν’ αξιολογούν τα σχετικά στοιχεία οι εκπρόσωποι του Διδακτικού Προσωπικού και του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του εκάστοτε σχολείου.
Γενικά, η βιντεοσκόπηση θα πρέπει να γίνεται με φειδώ και πάντοτε αιτιολογημένα και με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και τη δημόσια ασφάλεια, διαφορετικά η ιδιωτικότητα όλων απειλείται και τα θεμέλια μίας δημοκρατικής και ευνομούμενης χώρας κινδυνεύουν.
