Αλλάζοντας τη γωνία προσέγγισης
Ο David Percy διδάσκει Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Salford και πάντοτε τον προβλημάτιζε η οργάνωση του χώρου παρκαρίσματος του κτιρίου. Όπως συνηθίζεται και γενικότερα, οι θέσεις παρκαρίσματος τοποθετούνταν σε γωνία 90 μοιρών σε σχέση με τη λωρίδα πρόσβασης. Ο καθηγητής ανακάλυψε πως με μια μικρή μόνο τροποποίηση, χωρούσαν περισσότερα αυτοκίνητα στον υπαίθριο χώρο, ενώ οι οδηγοί μπορούσαν ευκολότερα να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους.
Η αλλαγή συνίσταται σε αλλαγή του σχεδιασμού των χώρων στάθμευσης από ορθογώνιου σχήματος σε διαγώνιου, με άλλα λόγια της μοίρας πρόσβασης από γωνία 90 μοιρών σε γωνία 45 μοιρών. Με τις 45 μοίρες απαιτείται μικρότερη στροφή, επομένως το αυτοκίνητο παρκάρει ευκολότερα και περισσότερα αυτοκίνητα χωράνε στο ίδιο εμβαδό με πριν. Η απλή (και αποτελεσματική) ιδέα ήρθε όταν ξεκίνησαν εργασίες συντήρησης στον χώρο στάθμευσης του Πανεπιστημίου και ξαναβάφτηκαν οι διαχωριστικές γραμμές που σημαίνουν τις θέσεις στάθμευσης.
Οι 45 μοίρες βολεύουν εξίσου και στις μανούβρες ξεπαρκαρίσματος, ενώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς του καθηγητή, ένα γκαράζ 500 αυτοκινήτων θα μπορούσε με αυτό τον τρόπο να αποκτήσει 119 επιπλέον θέσεις, στον ίδιο ακριβώς χώρο-μια αύξηση της τάξης του 23%. Ο καθηγητής μελέτησε κι άλλες πιθανές λύσεις, μεταξύ αυτών και την υπόθεση των 36 μοιρών, η οποία θα οδηγούσε σε αύξηση των θέσεων στάθμευσης κατά 34%. Όμως αυτή η αύξηση είναι μικρή και επιπλέον οι 45 μοίρες είναι πολύ βολικότερες για τους οδηγούς.
