Ένας από τους μεγαλύτερους οδηγούς ράλι όλων των εποχών, ο Σουηδός Μπιορν Βάλντεγκαρντ, έφυγε σε ηλικία 71 ετών χτυπημένος από καρκίνο.
Ο Μπιορν γνωστός και αγαπητός στους Έλληνες φιλάθλους τόσο από τις δυο νίκες του (1977,1979) με Escort στο Ράλι Ακρόπολις, όσο και από τις συμμετοχές του με ΤoyotaCelica, αλλά και με τη θηριώδη Mercedes 450 SLC, επονομαζόταν και «βασιλιάς της Αφρικής» καθώς ήταν τέσσερις φορές νικητής στο ράλι Σαφάρι και τρεις στο ράλι της Ακτής Ελεφαντοστού.
Η εντυπωσιακή καριέρα του (16 νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι) ξεκίνησε ασυνήθιστα.
Συγκεκριμένα, όταν ήταν στην εφηβεία σχεδόν, ο πατέρας του ανησυχώντας μην εμπλακεί με τις μοτοσικλέτες, του αγόρασε ένα VW σκαραβαίο με τον οποίο άρχισε να παίρνει μέρος σε αγώνες ράλι στην πατρίδα του. Πολύ σύντομα έγινε πρωταθλητής Σουηδίας, ενώ η πρώτη του νίκη σε Παγκόσμιο επίπεδο ήταν το 1969 στο Μόντε Κάρλο.
Η διεθνής αναγνώριση τον έφερε στην ομάδα της Lancia (ποιος δεν τον θυμάται στο Ράλι Ακρόπολις με την Stratos;), από όπου αναγκάστηκε να αποχωρήσει όταν στο ράλι Σαν Ρέμο αρνήθηκε να ακούσει εντολές της ομάδας υπέρ του Ιταλού Σάντρο Μουνάρι, τον νίκησε για τέσσερα δευτερόλεπτα (παρά το ότι στην εκκίνηση της τελευταίας ειδικής του αγώνα, ξεκίνησε όχι με το σινιάλο του κριτή, αλλά τόσο μετά όση και η μέχρι στιγμής διαφορά που είχε από τον Ιταλό!) και πήρε το κράνος του, καταλήγοντας τελικά στην Ford με την οποία κέρδισε το 1979 το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών Ράλι που καθιερώθηκε.
Η επιτυχία του αυτή έγινε μόλις στον τελευταίο αγώνα (Ακτή Ελεφαντοστού), όπου κέρδισε για να επικρατήσει τελικά στο σύνολο, μόλις με ένα βαθμό εμπρός από τον «ομόσταυλό» του Χάνου Μίκολα. Συνοδηγός σε αυτό τον τίτλο ο Χανς Τορζέλιους, εκτός από το ράλι των 1000 Λιμνών, όπου τις σημειώσεις διάβαζε ο Κλάες Μπίλσταμ. Την ίδια χρονιά ο Βάλντεγκαρντ κέρδισε και το δικό μας Ακρόπολις, επαναλαμβάνοντας τη νίκη του 1977 και ξορκίζοντας την παράδοση που μέχρι τότε τον ήθελε να αποτυγχάνει στο μετέπειτα «Ράλι των Θεών».
Η μεγάλη επαγγελματική καριέρα του Βάλντεγκαρντ (θεωρείται μαζί με τον Μπλόμκβιστ ο μακροβιότερος των κορυφαίων ράλιμεν), τελείωσε το 1992 στο Σαφάρι με LanciaDeltaIntegrale και συνοδηγό τον Φρεντ Γκάλαχερ με τον οποίο είχαν τρέξει επτά φορές τον εξοντωτικό αγώνα, κερδίζοντας τις δυο από αυτές.
Όμως η ιστορία δεν σταμάτησε εκεί. Ο Μπιορν επανέρχεται σε μια «δεύτερη καριέρα» και κερδίζει δυο φορές (2007, 2011) το ιστορικό Ράλι Σαφάρι, οδηγώντας Porsche 911 με συνοδηγό το γιο του Ματίας.
Στο φετινό ιστορικό Σαφάρι συμμετείχε πάλι, αλλά εγκατέλειψε από οδηγικό λάθος (τουμπάρισε), ενώ στο διάσημο φεστιβάλ του Γκούνγουντ νωρίς το καλοκαίρι, ήταν και πάλι εκεί στο τιμόνι μιας CelicaTwincamTurbo.
Η επόμενη συμμετοχή του ήταν προγραμματισμένη τον επόμενο μήνα στην «ημέρα Ράλι» στο Wiltshire, αλλά οι επί γης αγώνες του μεγάλου Σουηδού οδηγού ολοκληρώθηκαν στις 29 Αυγούστου στο νοσοκομείο της Στοκχόλμης, όπου ένας μεγάλος οδηγός και ένας υπέροχος άνθρωπος (σε αυτό συμφωνούν όλοι όσοι τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του), πέρασε στην ιστορία.
Οι Έλληνες φίλοι των αγώνων τον θυμούνται σχετικά πρόσφατα από την επίδειξη που έδωσε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, οδηγώντας το αγαπημένο του EscortMk1 Safariedition, προσκεκλημένος της οργανωτικής επιτροπής του ράλι Ακρόπολις.
Για όλους μας θα είναι ο «πατερούλης Μπιορν», ο μοναδικός οδηγός που κατάφερε να πάει πραγματικά γρήγορα τις Porsche 911 και τις LanciaStratos (κέρδισε τα ετερόκλητα ράλι στη Σουηδία και το Σαν Ρέμο).
Καλό δρόμο Bjorn!
