Ήταν ποδοσφαιριστής με 500 δολάρια το μήνα!

Οι περισσότεροι από μας έχουμε στο μυαλό μας το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή ως ένα από το πλέον προσοδοφόρα.

Τα υπέρογκα ποσά που εισπράττουν οι αστέρες της στρογγυλής Θέας έχουν κατά καιρούς τεθεί υπό κρίση σε συζητήσεις. Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιος είναι ποδοσφαιριστής, αλλά οι αποδοχές του είναι πενιχρές;

Στον Καναδά το ποδόσφαιρο έγινε μόλις πρόσφατα επαγγελματικό και αρκετοί ποδοσφαιριστές είναι ακόμη ερασιτέχνες.

Ο Κλιντ Έργουιν προσπάθησε να καταδείξει τη διαφορά των πρωτοκλασάτων ονομάτων του ποδοσφαίρου από τους παίκτες που ζουν μια κανονική ζωή και αμείβονται με φυσιολογικό μισθό. Παράλληλα, η ιστορία του Έργουιν δείχνει τη δυσκολία της μετάβασης από τον απόλυτο ερασιτεχνισμό στο σταδιακό επαγγελματισμό στον ποδοσφαιρικό κόσμο του Καναδά.

"Γράφω από την Οτάβα, του Οντάριο του Καναδά. Την 1η Απριλίου 2011, στα γενέθλιά μου, υπέγραψα στην Κάπιταλ Σίτι για 500 δολάρια το μήνα, με πληρωμένα όμως τα λειτουργικά μου έξοδα. Τα μπόνους φθάνουν μέχρι και 40 δολάρια για κάθε νίκη και 250 δολάρια εφάπαξ για πρωτεία σε οποιαδήποτε στατιστική κατηγορία του πρωταθλήματος μετά το τέλος της σεζόν. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο ευτυχισμένος είμαι, καθώς επιτέλους είμαι κάπου", περιέγραφε αφοπλιστικά.

Ο Έργουιν εξηγεί ότι η πραγματική ζωή ενός ποδοσφαιριστή στις μικρότερες κατηγορίες ουσιαστικά σημαίνει επιστροφή στο σπίτι των γονιών, καθώς δεν τα βγάζεις διαφορετικά πέρα με τις οικονομικές υποχρεώσεις, ή, στην καλύτερη περίπτωση, συγκατοίκηση με έναν ή περισσότερους συμπαίκτες.

Ο Έργουιν απόλαυσε όσο τίποτε άλλο το παρθενικό του ταξίδι μέχρι το προπονητήριο της νέας του ομάδας των Απρίλιο. Είναι ενθουσιασμένος που μένει σε ξενοδοχείο της Οτάβα, απλώς επειδή δε μοιράζεται το δωμάτιό του με κανέναν.

Στα αποδυτήρια του προπονητηρίου έχει ένα μπάνιο για κάθε δύο παίκτες, σε αντίθεση με την εξάδα παικτών που έμπαιναν ταυτόχρονα στο ίδιο μπάνιο -για να έχει ζεστό νερό!- στις ομάδες των χαμηλότερων κατηγοριών που αγωνιζόταν και είχε συνηθίσει.

Όλα τα παραπάνω του φαίνονται πολυτέλειες, αν και αντικειμενικά δεν είναι για έναν ποδοσφαιριστή, που αγωνίζεται επαγγελματικά στη Γηραιά Ήπειρο, για παράδειγμα, σε κάποια κορυφαία εθνική ποδοσφαιρική κατηγορία.

"Καλωσήλθατε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο του Καναδά", έλεγε το 2011 ο Κλιντ, όλο χαρά, αν και το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς και ο ίδιος αναζήτησε τη μετέπειτα τύχη του στις ΗΠΑ. Μέχρι τότε, έτρωγε βρώμη και λοιπά δημητριακά για πρωινό και Κινέζικο από delivery -που πλήρωνε, όμως, η ομάδα- για μεσημεριανό.

Κατόπιν, γύριζε σπίτι να ξεκουραστεί από την έντονη προπόνηση ή τον αγώνα. Το απόγευμα είχε άλλες τρεις ώρες προπόνηση. Το να ζεις, μάλιστα, με συγκάτοικο και να κάνεις και δουλειές του σπιτιού μέσα σ' όλα, καθιστά ουσιαστικά απαγορευτική οποιαδήποτε δεύτερη απασχόληση, εξηγεί ο ίδιος. Να που μας έπεισε ότι καμιά φορά το ποδόσφαιρο προσφέρει μια απαιτητική και εν πολλοίς κακοπληρωμένη δουλειά. Και αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Κλιντ Έργουιν έδειξε ότι βγήκε από αυτή την εμπειρία του ευχαριστημένος, μάλλον τότε υπάρχουν και χειρότερο -και- σ' αυτόν το χώρο...

Ωστόσο, ο 24χρονος τερματοφύλακας δεν τα παράτησε. Δούλεψε και κέρδισε. Σήμερα αγωνίζεται ως βασικός με τη φανέλα των Κολοράντο Ράπιντς στο MLS και δηλώνει περιχαρής, αφού πρώτα πέρασε από τον ημιερασιτεχνικό σύλλογο Σάρλοτ Ιγκλς.