Η πρόκριση του Παναθηναϊκού στους 32 του Europa League δε χάθηκε το βράδυ της Πέμπτης στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν του Λονδίνου κόντρα στην Τότεναμ.
Αν και απέναντι στους "πετεινούς" μπήκε η ταφόπλακα στα όνειρα ενός είδους... ολικής επαναφοράς στην πραγματικότητα της χρονιάς, ο Παναθηναϊκός, παρά την ήττα με 3-1, βγήκε κερδισμένος.
Κέρδισε τη χαμένη του αξιοπρέπεια και αξιοπιστία. Κέρδισε τον Κώστα Τριανταφυλλόπουλο στο κέντρο της άμυνας. Κέρδισε τον Ζέκα, ο οποίος ήταν ο καλύτερος παίκτης του "εκρηκτικού" διαστήματος, όπου το τριφύλλι πήρε -για κάτι παραπάνω από είκοσι λεπτά- τη μπακέτα του οργανωτή στα χέρια του. Ανέκτησε το κύρος του και κυρίως την εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του, πράγματα πολύ χρήσιμα ενόψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Στους πράσινους υπήρχε η αντίληψη ότι ο Ολυμπιακός έχει καλύτερη ομάδα. Κάτι τέτοιο αρχίσει πλέον να υποχωρεί ως πεποίθηση για την ομάδα του Χουάν Ραμόν Ρότσα, στον οποίο πιστώνεται δικαίως το μεγαλύτερο κομμάτι της αναστροφής ψυχολογίας στο τριφύλλι. Μην ξεχνάμε ότι ο διακριθείς Ζεκά ήταν ουσιαστικά παίκτης του Φερέιρα, για τον οποίο εγείρονταν σοβαρές αμφιβολίες εάν θα μπορούσε να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, χωρίς τον Πορτογάλο μέντορά του.
Μόνο που πρέπει ο Παναθηναϊκός να βρει επιθετική αποτελεσματικότητα. Οι πράσινοι δεν έχουν την πολυτέλεια να χάνουν ευκαιρίες σαν κι εκείνη του Τοτσέ στο 70'. Κι όταν τις χάνουν, αποδεικνύουν ότι μέχρι στιγμής η ψυχολογία τους είναι εξαιρετικά εύθραυστη.
Ο Παναθηναϊκός πάλεψε τίμια, έχασε δίκαια, αλλά στο τέλος της ημέρας μπορεί να γυρίσει πίσω και να δει πως έκανε ό,τι μπορούσε και ο,τιδήποτε περισσότερο θα συνιστούσε υπέρβαση των -φετινών- δυνάμεών του.
