Ο Άγγελος Αναστασιάδης "πήρε την ταυτότητα" του Μίτσελ στο Γ. Καραϊσκάκης επειδή έκανε τα απολύτως βασικά.
Το στυλ παιχνιδιού του Δικεφάλου του Βορρά
Έπαιξε όπως παίζει ο ΠΑΟΚ. Δεν έπαιξε φοβισμένα, έπαιξε παθιασμένα, έβγαινε πρώτος στη μπάλα, είχε ντουμπλαρίσματα στα μαρκαρίσματα, έβγαινε υποδειγματικά στην αντεπίθεση, δεν εκνευρίστηκε, δεν αγχώθηκε χωρίς λόγο, δεν πελαγοδρόμησε.
Του Αναστασιάδη του βγήκαν όσα δοκίμασε: Τζιόλης σέντερ μπακ, Σαλπιγγίδης δεξί μπακ-χαφ, Παπαδόπουλος αμυντικό χαφ, Αθανασιάδης αριστερό εξτρέμ, Γκολάσα οργανωτής, παρέα με έναν εξαιρετικό -και πολυτιμότερο παίκτη του αγώνα- Φακούντο Περέιρα.
Το κλειδί της επιτυχίας του ΠΑΟΚ
Πέρα όμως από όλα τα άλλα, ο ΠΑΟΚ έκανε αυτό που έκανε και η Μάλμε στη Σουηδία: Μάρκαρε εξουθενωτικά τους Μαζουακού και Τσόρι Ντομίνγκες και κατέστρεψε κάθε επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού.
Τζανδάρης και Κάτσε επάνω στον Τσόρι και ένας Σαλπιγγίδης, που δεν του ξέφυγε ούτε στιγμή ο Μαζουακού, ήταν οι οδηγοί της νίκης.
Όλα τα παραπάνω ο ΠΑΟΚ τα έκανε με πάθος και αυταπάρνηση σε όλο το 90λεπτο και στις καθυστερήσεις.
Στον Ολυμπιακό είδαμε:
- Τον Αμπιντάλ εκτός τόπου και χρόνου, άφαντο στις περισσότερες φάσεις, να μπερδεύει και τον φιλότιμο Αυλωνίτη.
- Τον Μανιάτη να μην μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του δεξιού χαφ για ακόμη μια φορά και να χάνει συνεχώς χώρο στο κέντρο.
- Τον Μιλιβόγεβιτς να μην μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του δημιουργού στο δεύτερο ημίχρονο, δείχνοντας ότι δεν μπορεί να πάρει βήματα στη μεσαία γραμμή επειδή ακριβώς δεν εμπιστεύεται εκείνους που αφήνει πίσω.
- Τον Ελαμπντελαουί, με το μυαλό στην επίθεση, σχεδόν να αρνείται να καλύψει τη δεξιά πλευρά ως αμυντικός.
- Τον Ντομίνγκες να εκνευρίζεται από το ασφυκτικό διπλό μαρκάρισμα των Τζανδάρη και Κάτσε.
- Τον αρνητικό Μήτρογλου, πιο πολύ να διώχνει παρά να λειτουργεί επιθετικά και να μην έχει αίσθηση του χώρου και του πού βρίσκεται ή πού κατευθύνεται η μπάλα. Όπως είχε πει κάποτε ο Στολτίδης για τον Ντιόγκο, "σαν να τον έχουν απαγάγει εξωγήινοι και να μας έστειλαν πίσω τον κλώνο του".
Δεν έχουμε δει καθόλου φέτος στον Ολυμπιακό:
- Σχήμα με δύο επιθετικούς δίπλα-δίπλα. Ακόμα και όταν έμπαινε ο Διαμαντάκος, έπαιζε στα πλάγια.
- Τον Κασάμι σε ρόλο τελευταίου "κόφτη" στο κέντρο, στην πολυδιαφημισμένη θέση για την οποία αποκτήθηκε και απ' όπου "θα όργωνε το γήπεδο".
- Τον Εντινγκά σε περισσότερα ματς, έστω και ως στόπερ, τώρα που υπάρχει ανάγκη, μιας και δοκιμάστηκε στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας.
- Έναν από τους Ελαμπντελαουί και Μαζουακού στα χαφ, ή και τους δύο, με τους Σαλίνο ή/και Αμπιντάλ αντίστοιχα πίσω τους.
Πρόκειται για τους λόγους που οι οπαδοί τα βάζουν με τον Μίτσελ, ο οποίος, πάντως -για να είμαστε δίκαιοι- έχει ήδη δοκιμάσει αρκετά τρυκ που του βγήκαν.
Μ' αυτά και μ' αυτά, δύο κουρασμένα ποδοσφαιρικά σύνολα, έχουν πλέον διαφορά πέντε βαθμών στο πρωτάθλημα, με τον ΠΑΟΚ να έχει καθαρά το πάνω χέρι, διότι πλέον έχει ξεκάθαρα και την ψυχολογία με το μέρος του.
