Οι αγώνες μεταξύ Αγγλίας και Αργεντινής έχουν πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όχι μόνο επειδή πρόκειται για δύο παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις, αλλά και λόγω των επεισοδιακών σχέσεων μεταξύ των δύο λαών. Κι αν ο περίφημος “πόλεμος των Φώκλαντ” το 1982 είναι ένας καλός λόγος για μια τέτοια αντιπάθεια, η ιστορία του ποδοσφαιρικού μίσους μεταξύ των δύο χωρών ξεκινάει πολύ νωρίτερα.
Στο Μουντιάλ του 1966, το οποίο διεξήχθη στην Αγγλία, η Αργεντινή ήταν με διαφορά η πιο σκληρή και αντιαθλητική ομάδα. Τα βίαια τάκλιν ήταν κανόνας για τους Αργεντίνους, όπως και τα “βρώμικα” κόλπα, για τα οποία η FIFA τιμώρησε με έγγραφη επίπληξη την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας. Φυσικά, οι Αργεντίνοι δεν άλλαξαν στυλ παιχνιδιού, αγνοώντας την επίπληξη.
Όταν Αργεντινή και Αγγλία συναντήθηκαν στα προημιτελικά της διοργάνωσης, η κατάσταση “μύριζε μπαρούτι” από νωρίς, καθώς το σκληρό παιχνίδι των Αργεντίνων είχε εκνευρίσει τους Άγγλους (όχι πως κι αυτοί ήταν “παναγίες”, βέβαια – όταν ο Νόμπι Στάιλς παραλίγο να διαλύσει το πόδι του Γάλλου Ζακ Σιμόν, με ένα βίαιο τάκλιν, ο προπονητής των “Λιονταριών”, Αλφ Ράμσεϊ, αρνήθηκε να τον διώξει από την ομάδα, όπως ζητούσε η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας). Το σκληρό παιχνίδι των Αργεντίνων, όμως, δεν πέρασε απαρατήρητο ούτε από τον διαιτητή της συνάντησης, τον Δυτικογερμανό Κράιτλαϊν, ο οποίος στο 36ο λεπτό απέβαλε τον αρχηγό της Αργεντινής, Αντόνιο Ρατίν. Το παιχνίδι διακόπηκε για περίπου 8 λεπτά, καθώς ο Ρατίν δεν αποδεχόταν την κόκκινη κάρτα και αρνείτο να βγει από τον αγωνιστικό χώρο. Χρειάστηκε τελικά η επέμβαση της ασφάλειας του γηπέδου για να αναγκαστεί να βγει.
Η αριθμητική υπεροχή των Άγγλων τους έδωσε ένα σημαντικό πλεονέκτημα, και τελικά η Αγγλία πήρε την πρόκριση με 1-0, χάρη σε ένα γκολ του Τζεφ Χερστ. Αμέσως μόλις ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του αγώνα, ο Αλφ Ράμσεϊ μπήκε τρέχοντας στον αγωνιστικό χώρο. Για να πανηγυρίσει, λέτε; Όχι. Μπήκε τρέχοντας, ώστε να αποτρέψει τους ποδοσφαιριστές του από το να ανταλλάξουν φανέλες με τους Αργεντίνους! Αργότερα, ο Ράμσεϊ δήλωσε: “Δεν αλλάζουμε φανέλες με ζώα”. Η λέξη “ζώα” ενόχλησε, όπως είναι φυσικό, όχι μόνο τους Αργεντίνους, αλλά και όλους τους Λατινοαμερικάνους. Η δήλωση του Ράμσεϊ έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες της Λατινικής Αμερικής και δημιούργησε εξαιρετικά αρνητικό κλίμα για τους Άγγλους στις χώρες της. Όταν, μάλιστα, η Αγγλία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο, με το αμφιλεγόμενο γκολ του Χερστ, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι οι Άγγλοι είχαν την εύνοια της διαιτησίας. Φυσικά, μετά από πιέσεις της Αγγλικής Ομοσπονδίας, ο Ράμσεϊ ζήτησε συγνώμη. Ωστόσο, το κακό είχε ήδη γίνει.
Το 1970, η διοργάνωση φιλοξενήθηκε στο Μεξικό. Προπονητής της Αγγλίας ήταν και πάλι ο Ράμσεϊ, στο πρόσωπο του οποίου συγκεντρωνόταν το μίσος των Λατινοαμερικάνων για τους Άγγλους. Βέβαια, κι αυτός ήταν αδιόρθωτος: Όταν η αποστολή της Αγγλίας έφτασε στο Μεξικό, ο Ράμσεϊ άρχισε να γκρινιάζει: Τα γήπεδα της χώρας του φαινόντουσαν ακατάλληλα, ενώ θεωρούσε πως η οργάνωση των Μεξικανών ήταν ελλιπής. Έτσι, δεν πρέπει να μας φαίνεται παράξενο το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης του Μουντιάλ, η αγγλική σημαία ήταν η μόνη που αποδοκιμάστηκε έντονα από τους οπαδούς.
Αλλά και πριν από την έναρξη του Μουντιάλ, οι Λατίνοι είχαν ήδη δείξει τις προθέσεις τους. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των Άγγλων στην Κολομβία, η υπάλληλος ενός κοσμηματοπωλείου της Μπογκοτά κατήγγειλε ότι ο αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας, Μπόμπι Μουρ, είχε κλέψει ένα βραχιόλι από το ξενοδοχείο στο οποίο διέμεναν οι Άγγλοι. Ο Μουρ παρέμεινε στην Κολομβία υπό περιορισμό για τέσσερις μέρες, ενώ η υπόλοιπη αποστολή της χώρας είχε ήδη φτάσει στο Μεξικό. Φυσικά, οι Μεξικανοί δεν το άφησαν να περάσει έτσι: Εξώφυλλα εφημερίδων, με τίτλους όπως “Πιάστηκε επ’αυτοφώρω” και “Έρχονται οι κλέφτες και οι μεθύστακες” δείχνουν για τι μίσος μιλάμε.
Ο Μουρ, ασφαλώς δεν είχε κλέψει τίποτα, και τελικά απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Μάλιστα, μετά από ενάμιση χρόνο, ο διευθυντής του ξενοδοχείου παραδέχτηκε ότι όλη η ιστορία ήταν στημένη για διαφημιστικούς λόγους!
Θέλετε κι άλλα; Το βράδυ πριν από το ματς της Αγγλίας με τη Βραζιλία, Μεξικανοί και Βραζιλιάνοι φίλαθλοι είχαν στηθεί έξω από το ξενοδοχείο των Άγγλων και έπαιζαν δυνατά μουσική, φωνάζοντας “BRASIL, BRASIL”. Οι Άγγλοι φώναξαν την Αστυνομία, η οποία…δεν ήρθε ποτέ! Έτσι, οι Άγγλοι ποδοσφαιριστές δεν κατάφεραν να κοιμηθούν όλο το βράδυ, και ηττήθηκαν με 1-0 από τη Σελεσάο.
Αλλά και στον προημιτελικό, κόντρα στη Δυτική Γερμανία, υπάρχει σχετικό παρασκήνιο: Ο βασικός γκολκίπερ της Αγγλίας, ο θρυλικός Γκόρντον Μπανκς, δεν μπόρεσε να αγωνιστεί σε εκείνο το παιχνίδι, λόγω τροφικής δηλητηρίασης, η οποία λέγεται ότι προκλήθηκε από “κάτι” που του έριξαν στο φαγητό ή στο ποτό του. Αντικαταστάτης του Μπανκς ήταν ο Πίτερ Μπονέτι, ο οποίος έκανε κακή εμφάνιση και “πήρε στο λαιμό του” τους Άγγλους, οι οποίοι ηττήθηκαν με 3-2 και αποκλείστηκαν.
Η Αγγλία δεν προκρίθηκε για τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1974 και του 1978, ενώ το 1982 Αγγλία και Αργεντινή δε συναντήθηκαν (ευτυχώς). Την επόμενη συνάντηση των δύο ομάδων τη γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά: Ήταν στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986, στο Μεξικό. Ήταν το παιχνίδι στο οποίο θριάμβευσε η πονηριά, αλλά και το απίστευτο ταλέντο του Ντιέγκο Μαραντόνα, με δύο γκολ του οποίου (το ένα με το χέρι, το άλλο “αδειάζοντας” ολόκληρη την άμυνα της Αγγλίας) η Αργεντινή πήρε την πρόκριση. Οι Αργεντίνοι τελικά κατέκτησαν το Μουντιάλ, ενώ οι Άγγλοι έμειναν με την γκρίνια για το “χέρι του Θεού”. Όπως δήλωσε ο Πελέ εκείνες τις μέρες, “αν στη θέση των Άγγλων ήταν Αργεντίνοι ή Ουρουγουανοί, θα είχαν λιντσάρει τον διαιτητή”.
Αγγλία και Αργεντινή τέθηκαν και πάλι αντιμέτωπες το 1998, στη Γαλλία, και συγκεκριμένα στη φάση των “16″. Εκεί, οι Άγγλοι έμειναν με 10 παίκτες από την αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, λόγω αποβολής του Ντέιβιντ Μπέκαμ για εκτός φάσης χτύπημα στον Ντιέγκο Σιμεόνε (σήμερα προπονητή της Ατλέτικο Μαδρίτης), όμως άντεξαν την πίεση της Μπιανκοσελέστε και οδήγησαν το παιχνίδι στα πέναλτι, όπου και τελικά ηττήθηκαν με 4-3 και αποκλείστηκαν από τη συνέχεια. Η “εκδίκηση” των Άγγλων ήρθε 4 χρόνια αργότερα, στο Μουντιάλ της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας, όταν οι δύο ομάδες κληρώθηκαν στον ίδιο όμιλο στην πρώτη φάση. Στο μεταξύ τους παιχνίδι, οι Άγγλοι επικράτησαν με σκορ 1-0 (χάρη σε γκολ του “μοιραίου” το 1998 Μπέκαμ) και προκρίθηκαν μαζί με τη Σουηδία στην επόμενη φάση, στέλνοντας τους Αργεντίνους πρόωρα στην πατρίδα τους.
Κάθε φορά, λοιπόν, που τίθενται αντιμέτωποι Άγγλοι και Αργεντίνοι, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως θα δούμε ένα επεισοδιακό ματς, κι όχι μια “σούπα”, από τις πολλές που έχουμε δει στα πιο πρόσφατα Μουντιάλ. Για να δούμε, θα συναντηθούν πουθενά φέτος;
