Το να ισοβαθμήσουν δύο ομάδες σε έναν όμιλο τεσσάρων ομάδων δεν είναι και τόσο σπάνιο, ούτε στο Μουντιάλ, ούτε σε οποιαδήποτε άλλη διοργάνωση. Ακόμα και η τριπλή ισοβαθμία είναι μέσα στο παιχνίδι. Αλλά εκεί που πραγματικά επέρχεται το... χάος είναι όταν και οι τέσσερις ομάδες του ομίλου ισοβαθμούν. Και, για να περιπλέξουμε λίγο τα πράγματα, φανταστείτε ότι οι τέσσερις ομάδες όχι απλά ισοβαθμούν, αλλά έχουν και την ίδια ακριβώς διαφορά τερμάτων!
Ακούγεται σαν τραβηγμένο σενάριο επί χάρτου, όμως έχει συμβεί! Ναι, ο 5ος όμιλος του Μουντιάλ των ΗΠΑ, το 1994, ήταν μακράν ο πιο θεότρελος όμιλος που έχουμε δει στην ιστορία της διοργάνωσης.
Στον 5ο όμιλο, λοιπόν, εκείνη τη χρονιά κληρώθηκαν η Ιταλία, το Μεξικό, η Ιρλανδία και η Νορβηγία. Ήταν ένας αμφίρροπος όμιλος, αφού και οι τέσσερις ομάδες ήταν αρκετά ισχυρές. Το πόσο αμφίρροπος, όμως, δεν το φανταζόταν κανείς…
Στα πρώτα παιχνίδια του ομίλου, η Ιρλανδία επικράτησε με 1-0 της Ιταλίας, με γκολ του Χάουτον, ενώ η Νορβηγία κατέβαλε με το ίδιο σκορ την αντίσταση του Μεξικού, με σκόρερ τον Ρέκνταλ. Βαθμολογία: 3 βαθμοί για την Ιρλανδία, 3 για τη Νορβηγία, κανένας για Ιταλία και Μεξικό.
Στα επόμενα παιχνίδια, ήρθαν τα πάνω κάτω, καθώς η Ιταλία νίκησε με 1-0 την Νορβηγία (με σκόρερ τον Ντίνο Μπάτζιο), ενώ το Μεξικό επικράτησε με 2-1 της Ιρλανδίας, με δύο γκολ του Λουις Γκαρθία. Βαθμολογία: Όλες οι ομάδες από 3 βαθμούς.
Στα τελευταία δύο παιχνίδια, έγινε το απίστευτο: Ήρθαν και τα δύο ισόπαλα! Ιρλανδία και Νορβηγία έμειναν στο 0-0, ενώ Ιταλία και Μεξικό αναδείχθηκαν ισόπαλες 1-1 (Μασάρο και Μπερνάλ τα γκολ). Τελική βαθμολογία; Όλες οι ομάδες από 4 βαθμούς, με μία νίκη, μια ήττα και μια ισοπαλία έκαστη, και με μηδενική διαφορά τερμάτων!
Ωστόσο, δε γινόταν να περάσουν όλες οι ομάδες στην επόμενη φάση – αλλά και να γινόταν, θα έπρεπε να υπάρχει μια κατάταξη. Σύμφωνα, λοιπόν, με τους κανονισμούς της FIFA, το πρώτο κριτήριο σε περίπτωση ισοβαθμίας είναι η διαφορά τερμάτων. Όμως, όλες οι ομάδες είχαν πετύχει τόσα γκολ, όσα είχαν δεχτεί! Έτσι, η διαφορά τερμάτων δεν ξεκαθάριζε καθόλου την κατάσταση.
Το επόμενο κριτήριο είναι τα αποτελέσματα μεταξύ των ισόβαθμων ομάδων του ομίλου. Ωστόσο, αυτό το κριτήριο έχει νόημα μόνο αν είναι ισόβαθμες δύο, άντε τρεις ομάδες. Με τέσσερις ισόβαθμες ομάδες, δε βγαίνει κανένα συμπέρασμα. Στα σκουπίδια, λοιπόν, και το δεύτερο κριτήριο.
Το φως στο τούνελ βρέθηκε με το τρίτο κριτήριο, που είναι τα τέρματα που έχει σημειώσει η κάθε ομάδα. Χάρη σε αυτό το κριτήριο ξεχώρισε το Μεξικό, με τέρματα 3-3, το οποίο και κατέκτησε την πρώτη θέση του ομίλου. Ακολούθησαν η Ιταλία και η Ιρλανδία με τέρματα 2-2, ενώ τελευταία κατετάγη η Νορβηγία, με τέρματα 1-1.
Και πάλι, όμως, για πρακτικούς λόγους έπρεπε να ξεκαθαρίσει ποια από τις Ιρλανδία και Ιταλία θα έπαιρνε την δεύτερη θέση και ποια την τρίτη. Εκεί μέτρησε το αποτέλεσμα του μεταξύ τους αγώνα, κι έτσι η Ιρλανδία πήρε την δεύτερη θέση και η Ιταλία την τρίτη.
Πάντως, παρά το γεγονός ότι κατετάγη τρίτη, η Ιταλία ήταν η μόνη ομάδα που δεν αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο – αντίθετα, μάλιστα, έφτασε μέχρι τον τελικό, όπου και έχασε στα πέναλτι από τη Βραζιλία, όπως όλοι θυμόμαστε. Το Μεξικό αποκλείστηκε στα πέναλτι από τη Βουλγαρία, ενώ η Ιρλανδία ηττήθηκε με 2-0 από την Ολλανδία και αποχαιρέτησε τη διοργάνωση.
Αν κάποια ομάδα εκείνου του θεότρελου ομίλου αδικήθηκε τελικά, αυτή ήταν η Νορβηγία, η οποία μπορεί να μην υστερούσε σε τίποτα έναντι των άλλων τριών ομάδων, μπορεί να είχε αφήσει εκτός διοργάνωσης την Αγγλία για να προκριθεί στο Μουντιάλ, μπορεί να ήταν η μοναδική ομάδα σε εκείνη τη διοργάνωση που ανάγκασε σε ήττα την Ιταλία, όμως αποκλείστηκε άδοξα από τον πρώτο γύρο, μόνο και μόνο επειδή είχε πετύχει (αλλά και είχε δεχτεί) ένα γκολ λιγότερο από τους Ιταλούς και τους Ιρλανδούς.
Τελικά, ο Νόμος του Μέρφι ισχύει και στο ποδόσφαιρο: Αν μπορεί κάτι να πάει στραβά, θα πάει…
