Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Όταν η Εθνική μας έβρισκε στο διάβα της για πρώτη φορά στην πορεία προς το Παγκόσμιο Κύπελλο, εκείνη της Ρουμανίας. Οικονοµόπουλος, Καµάρας, Γιούτσος, ∆έδες, Παπαϊωάννου, Σιδέρης και πολλοί ακόμα ανήκαν στη βασική σύνθεση της ελληνικής ομάδας. Παίκτες, που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Ανάμεσά τους, ποιος άλλος ; Ο 'Στρατηγός', Μίμης Δομάζος. Ο ίδιος, 44 χρόνια μετά, θυμάται τις στιγμές, που έζησε στο δρόμο για το Μουντιάλ του Μεξικού. Το news.gr, ζήτησε από τον κύριο Δομάζο να θυμηθεί, αλλά και να σχολιάσει. Το χθες και το σήμερα. Αντίπαλος μας και πάλι η Ρουμανία. Ο στόχος ίδιος με τότε.
Τι όμως άλλαξε μέσα στις τέσσερις και κάτι δεκαετίες που μεσολάβησαν;
Ο Μίμης Δομάζος φέρνει στο νου του, σαν να ήταν σήμερα, τη στιγμή, που τσακώθηκε για μια φανέλα με τον τότε προπονητή της Εθνικής, Νταν Γεωργιάδη, και αποκλείστηκε από το πρώτο παιχνίδι.
“Πριν τον πρώτο αγώνα με τους Ρουμάνους, κάναμε προπόνηση στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Ενώ ο φροντιστής είχε μοιράσει τη στολή της ομάδας σε όλους τους παίκτες, σ' εμένα έφερε μόνο το παντελόνι της φόρμας και τις κάλτσες, αλλά όχι τη φανέλα. Ενώ περίμεναν όλοι στο σαλόνι να πάμε για προπόνηση, εγώ κατέβηκα χωρίς να φοράω το επάνω μέρος της στολής. Όταν με είδε ο Γεωργιάδης, με έδιωξε. 'Να πας στο σπίτι σου', μου είπε. Έτσι κι έκανα. Τσακώθηκα, μάλιστα, και με το συγχωρεμένο τον Ασλανίδη και ανταλλάξαμε λόγια. Το πρώτο παιχνίδι ήρθε 2 - 2 στο Καραϊσκάκη. Εκτιμώντας τις δυνάμεις μου, θα μπορούσα κι εγώ να έχω προσφέρει και να έχουμε πάρει την πρόκριση. Ίσως, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Προηγηθήκαμε δύο φορές και δεχτήκαμε γκολ και τις δύο. Το δεύτερο παιχνίδι έληξε κι αυτό 1 – 1 και τελικά αποκλειστήκαμε”.
Όπως λέει ο κύριος Δομάζος, οι καιροί από τότε άλλαξαν. “Πέρασαν πολλά χρόνια. Και τότε η Εθνική ήταν μεγάλη, όπως και σήμερα. Η διαφορά είναι ότι τότε δεν ήμασταν επαγγελματίες. Κάναμε κι άλλες δουλειές για να ζήσουμε, ενώ τα σημερινά παιδιά, εκτός από πολύ ταλέντο, έχουν και όλα τα εφόδια για να προχωρήσουν. Τότε, να σκεφτείτε ότι δεν είχαμε ούτε γήπεδα να παίξουμε”.
Η Ρουμανία του '69 και του 2013
Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα της κλήρωσης, υποστηρίζει ότι όλα τα παιχνίδια είναι τα ίδια. “Η Γαλλία μπορεί να έχει το όνομα, αλλά δεν είναι αυτή, που ήταν κάποτε. Από εκεί και πέρα, όταν μπεις στο γήπεδο, παίζουν '11'. Εκμηδενίζονται όλες οι διαφορές και μιλάει η μπάλα”.
Σε σύγκριση με τη Ρουμανία, που γνώρισε ο ίδιος τη δεκαετία του '60, λέει πως η σημερινή είναι υποδεέστερη από την αντίπαλό μας τότε...
Αναφέρεται, μάλιστα, στις δυσκολίες, που είχαν να υπερβούν οι Έλληνες παίκτες στην εποχή του, και εκτιμά πως όλα είναι μοιρασμένα στα δύο παιχνίδια, που θα ακολουθήσουν. “Τότε, είχαμε και τη χούντα να αντιμετωπίσουμε. Δεν είχαμε μόνο τους Ρουμάνους. Σήμερα, παίζουμε 50 - 50. Θυμάμαι, όταν παίξαμε στη Ρουμανία, είχαμε κοντά μας 40.000 Έλληνες, οι οποίοι δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να μας στηρίζουν”.
Ο ίδιος είχε πετύχει το γκολ της ισοφάρισης στο 1 – 1 του Βουκουρεστίου, κάνοντας μεγάλο παιχνίδι. “Μετά τον αγώνα, με κοίταζαν με θαυμασμό όπου έμπαινα. Ήταν κρίμα, που δεν πέρασε η ομάδα μας για μία ξεχασμένη φανέλα”.
Η Εθνική του Σάντος
Ο κύριος Δομάζος εκφράζει την εμπιστοσύνη του στην ομάδα του Φερνάντο Σάντος. “Η Εθνική ξέρει να παίρνει τα αποτελέσματα, έστω και με μισό γκολ. Η καλύτερη κλήρωση θα φανεί, όταν μπούμε μέσα στο γήπεδο. Το να λέμε δεν παίξαμε με τη Γαλλία και την Πορτογαλία και να προχωρήσουμε με αυτό το σκεπτικό, είναι λάθος Ο Σάντος ξέρει τα μυστικά της ρουμανικής ομάδας και πού πρέπει να χτυπήσουμε. Με ένα καλό αποτέλεσμα εδώ, χωρίς να δεχτούμε γκολ, νομίζω ότι στη Ρουμανία όλα θα πάνε καλά. Η πρόκριση πρέπει να παιχτεί στο πρώτο παιχνίδι”.
“Δεν είναι μόνο ότι οι παίκτες θα γράψουν ιστορία για τους εαυτούς τους. Είναι καλό και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα μας δει όλη η υφήλιος. Ένα τέτοιο γεγονός αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για την Ελλάδα. Άλλωστε, ο προϋπολογισμός μας δεν επαρκεί για τέτοιας έκτασης διαφήμιση, ενώ εμείς θα την κάνουμε τζάμπα. Σε αυτά τα παιχνίδια, ακούγονται και η Ελλάδα και οι ομάδες και όλοι”.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η Ελλάδα συναντά και πάλι την ιστορία. Το όνομα της αντιπάλου Ρουμανίας δεν δείχνει εκ πρώτης όψεως να αποτελεί κακό νέο, κάτι που μένει να αποδειχθεί και μέσα στο γήπεδο. Κι αν, όπως λέει ο Μίμης Δομάζος, οι παίκτες αυτοί έχουν όλα τα φόντα για να πετύχουν το καλύτερο δυνατό, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε να το κάνουν. Αυτή τη φορά, ξεχνώντας το ιστορικό προηγούμενο του 1969 και κοιτάζοντας στην επόμενη μέρα. Απ' όποια πλευρά κι αν το δει κανείς εξάλλου, η Ρουμανία μπορεί να μην είναι ο αντίπαλος, που θα τρομάξει την ελληνική ομάδα, αλλά δεν παύει να είναι ένας αντίπαλος πάντα υπολογίσιμος κι επικίνδυνος. Κι αν η ελληνική ψυχή ξέρει να κερδίζει στα δύσκολα, το μόνο, που μπορεί να κάνει για μία ακόμα φορά, είναι να το αποδείξει ότι μπορεί. Γιατί, το στοίχημα δεν ανήκει μόνο στους παίκτες, που φορούν τη φανέλα με το εθνόσημο, αλλά σε όλους όσους ελπίζουμε αυτή η φανέλα να ταξιδέψει το καλοκαίρι του 2014 στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Το βίντεο, που θα δείτε, είναι από το 2 - 2 με τους Ρουμάνους στο "Γ. Καραϊσκάκης", και περιλαμβάνει μόνο τα γκολ που δεχτήκαμε από τους αντιπάλους μας