Του Νεκτάριου Β. Νώτη
Από τη χθεσινή μετάδοση του αγώνα μπάσκετ της Εθνικής μας με τη Σλοβενία, μεταφέρω σχόλια του δημοσιογράφου, που περιέγραφε :
Οι Σλοβένοι έπαιζαν πολύ σκληρή άμυνα : Αναμενόμενο.
Έτσι παίζουν οι ομάδες του Malkovic : Αναμενόμενο.
Οι διαιτητές έπαιζαν λίγο έδρα : Αναμενόμενο.
Η ελληνική ομάδα έχει πρόβλημα στην άμυνα : Αναμενόμενο.
Η ελληνική ομάδα δεν μαζεύει αμυντικά rebound : Αναμενόμενο.
Προσθέτω και δικά μου :
Ο Τρινκέρι έχει εμμονές με συγκεκριμένους παίκτες : Αναμενόμενο.
Ο Καϊμακόγλου ήταν τραγικός και εξακολουθούσε να παίζει : Αναμενόμενο.
Η εθνική μπήκε στο γήπεδο εντελώς αδιάβαστη : Αναμενόμενο.
Η εθνική άφησε τους Σλοβένους να επιβάλουν το φρενήρη ρυθμό τους : Αναμενόμενο.
Τα δικά μου… “αναμενόμενα” έρχονται ως αποτέλεσμα των “αναμενόμενων”, του sportcaster.
Γιατί ;
Διότι, πολύ απλά, πρόκειται για διαπιστώσεις, που κάνουμε όλοι κατά τη διάρκεια του Eurobasket, αλλά και από τα φιλικά, τα οποία προηγήθηκαν. Διαπιστώσεις, τις οποίες μόνο ο Ιταλός προπονητής δεν κάνει.
Έχοντας κοντραριστεί με τα ονόματα της ομάδας μας, δείχνει εκεί ακριβώς τη σημαντική του αδυναμία :
Η ικανότητα ενός manager είναι να μπορεί να διαχειριστεί τις βεντέτες – με την καλή και την κακή έννοια – σε ένα group ανθρώπων, που διοικεί. Να καταλάβει ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται όλοι το ίδιο και πως το κάθε μέλος έχει το δικό του χαρακτήρα και απαιτεί διαφορετική – όχι διακριτική – μεταχείριση.
Γιατί αυτό έχει συνέπειες σε κάτι πολύ σημαντικό : στην ψυχολογία της ομάδας, η οποία είναι προφανές ότι δεν υπάρχει στην περίπτωση της Εθνικής μας, παρά μόνο όταν το αποφασίζουν μεμονωμένα οι ηγέτες της.
Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να μη δουλεύει στις προπονήσεις πάνω στη βασική αδυναμία της ομάδας : στα αμυντικά rebound και στην ευρύτερη λειτουργία της άμυνας.
Και, είναι κρίμα να εξαρτόμαστε πλέον από τα αποτελέσματα των άλλων.
Διαβάστε ακόμα : Πώς μπορεί να προκριθεί η Εθνική στην επόμενη φάση του Ευρωμπάσκετ.
Έστω κι έτσι, καλή μας τύχη τη Δευτέρα !
Καλημέρα σας.
