Άφησε τον πάγκο και έπιασε τη μπάλα. Σε επίδειξη τεχνικής και ικανοτήτων, στη διάρκεια προπόνησης της Φενερμπαχτσέ, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, δεν άφησε καλάθι για καλάθι. Ο Ζοτς άφησε για λίγο στην άκρη την προπονητική και αναμετρήθηκε με τον συνεργάτη του Βλάντιμιρ Άντροϊτς για το ποιος είναι καλύτερος σουτέρ.
Το 1980 ξεκινάει την καριέρα του σαν παίκτης της τοπικής ομάδας της πόλης του, της Μπόρατς Τσάτσακ, όπου παίζει μέχρι το 1984. Τότε, ο προπονητής της Παρτιζάν Βελιγραδίου Ζόραν Σλάβνιτς εκτίμησε τις ικανότητές του στη θέση του point guard και τον έφερε στο Βελιγράδι. Στην Παρτιζάν έπαιξε για 7 χρόνια, από το 1984 ως το 1991, μαζί με ονόματα όπως ο Βλάντε Ντίβατς, ο Ζάρκο Πάσπαλι και ο νεαρός τότε Σάσα Τζόρτζεβιτς. Υπό τις οδηγίες του Ντούσκο Βουγιόσεβιτς η Παρτιζάν κατέκτησε το πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας το 1987, το Κύπελλο Κόρατς το 1989, το κύπελλο Γιουγκοσλαβίας την ίδια χρονιά, και μια 3η θέση στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα το 1988. Την ίδια εποχή ο Ομπράντοβιτς ήταν και διεθνής με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς, κατακτώντας το Ευρωμπάσκετ 1989 και το Μουντομπάσκετ 1990, καθώς και το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ.
Έχει κατακτήσει 12 τίτλους σε εθνικό επίπεδο με Παρτιζάν και Παναθηναϊκό και 8 σε επίπεδο Euroleague με Παρτιζάν, Μπανταλόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Παναθηναϊκό.
Η καριέρα του σαν παίκτης τερματίστηκε απότομα όταν φυλακίστηκε για το θάνατο μιας γυναίκας σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Όταν αποφυλακίζεται το 1991, συνεχίζει να παίζει για την Παρτιζάν, κοουτσάροντας ταυτόχρονα τις ακαδημίες του συλλόγου. Το καλοκαίρι του 1991 υπήρχαν φήμες για μεταγραφή του Ομπράντοβιτς στον αιώνιο αντίπαλο της Παρτιζάν Ερυθρό Αστέρα. Ο πρόεδρος και θρύλος της Παρτιζάν Ντράγκαν Κιτσάνοβιτςτου προσφέρει ξαφνικά τη θέση του προπονητή της πρώτης ομάδας για να τον κρατήσει, και ο Ομπράντοβιτς σταματά το μπάσκετ και κάθεται στον πάγκο της Παρτιζάν, διαδεχόμενος τον Βουγιόσεβιτς.
