Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Ρίο εξέφρασε την ενόχλησή του για όσους δε σέβονται εθνικά σύμβολα, όπως είναι η ελληνική σημαία.
Το αθλητικό του ανάστημα, τεράστιο, γεγονός που αναγνωρίζεται σε όλη την υφήλιο! Αυτό που ίσως δε γνωρίζουν οι πολλοί, είναι η γιγάντια απλότητα στο χαρακτήρα του, η ταπεινότητα, η ευγένειά του, η διάθεσή του να αποκριθεί θετικά σε κάθε προσέγγιση που του γίνεται. Είναι τα χαρακτηριστικά που καθιστούν τον Λευτέρη Πετρούνια έναν εξαιρετικό, πάνω απ' όλα, άνθρωπο.
Ο 25χρονος χρυσός Ολυμπιονίκης στο Ρίο βραβεύτηκε την Παρασκευή (25/11), στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο Επιστημονικού Αθλητικού Συνεδρίου. Εκεί μίλησε στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τα σημάδια που του άφησε η κατάκτηση της κορυφής στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το πόσο πεινασμένος αγωνιστικά παραμένει, αλλά και την ενόχλησή του για όσους δε σέβονται εθνικά σύμβολα, όπως είναι η ελληνική σημαία.
Εχοντας κατακτήσει τα πάντα, σε Πανευρωπαϊκό, Παγκόσμιο και από τον περασμένο Αύγουστο και σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων, εύλογα αναρωτιέται κανείς αν για τον Λευτέρη Πετρούνια υπάρχει αγωνιστικός κορεσμός. Την απάντηση μας την έδωσε με κατηγορηματικό τρόπο.
«Όχι! Είμαστε ένα μήνα πριν μπει το 2017, έχει ξεκινήσει, σχεδόν επίσημα, θα έλεγα, η καινούργια τετραετία. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεν είμαι τίποτα! Ξεκινάμε από το μηδέν. Δεν είμαι ούτε Ολυμπιονίκης, ούτε Παγκόσμιος Πρωταθλητής, ούτε πρωταθλητής Ευρώπης και ξεκινάμε από την αρχή για να πετύχουμε ξανά τους στόχους μας. Αυτό είναι, θεωρώ, που σε κρατάει για να συνεχίζεις και να κάνεις repeat. Όταν, πρώτα ο Θεός, κερδίσω ξανά το Ευρωπαϊκό, δε θα σκέφτομαι στο επόμενο πρωτάθλημα πως έχω κερδίσει τρία Ευρωπαϊκά, θα σκέφτομαι πως είμαι και πάλι στην αρχή. Ετσι είναι ο τρόπος που σκέφτομαι!».
Για το τι είναι ευκολότερο, δε, να διαχειριστεί, την επιτυχία ή την αποτυχία, η αναφορά του ήταν το ίδιο κρυστάλλινη.
«Το κάθε τι έχει τη δική του δυσκολία και διαχείριση, τα δικά του μαθήματα. Θεωρώ πως πρέπει να περάσεις από την αποτυχία, για να φτάσεις στην επιτυχία. Η επιτυχία είναι νομίζω πιο δύσκολο κομμάτι, γιατί πρέπει να συνεχίσεις να αποδεικνύεις πως καλώς βρίσκεσαι εκεί, πως καλώς θεωρείσαι Ολυμπιονίκης και κουβαλάς κάποιους τίτλους. Όταν κουβαλάς τίτλους, συμμετέχεις σε έναν αγώνα και πέφτουν τα βλέμματα πάνω, σε συνδυασμό με το ότι θέλω να συνεχίσω να σηκώνω τη σημαία της χώρας μου ψηλά, είναι για μένα ένα έξτρα βάρος. Η διάρκεια και διατήρηση της επιτυχίας και των τίτλων, είναι δυσκολότερο έργο από το να έχεις να αντιμετωπίσεις την αποτυχία. Η αποτυχία σε στεναχωρεί, αλλά έχει μόνο να σου μάθει. Αν είσαι ένας δυνατός χαρακτήρας και για να κάνεις γυμναστική, είσαι δυνατός χαρακτήρας, γονατίζεις και σηκώνεσαι ξανά πιο δυνατός».
