Τα αποκαλούν "βασιλιά του στίβου". Όχι άδικα. Είναι η κούρσα της μιας ανάσας. Με όρους επικοινωνίας, πρόκειται για το αγώνισμα που διαρκεί όσο και η αδιατάρακτη προσοχή του κοινού.
Γι' αυτό είναι και τόσο δημοφιλή. Πρόκειται για τα 100 μέτρα. Οι αθλητές περιμένουν τον πυροβολισμό του αφέτη. Σε θέση μάχης. Στα 100 μέτρα κάθε λάθος δε συγχωρείται. Είναι, άλλωστε, μικρή η απόσταση και τα δεδομένα δεν αλλάζουν.
Ο Τζαμαϊκανός θρύλος των σπριντ
Εκτός κι αν λέγεσαι Ουσέιν Μπολτ. Τόσο πρόσφατο αστέρι των 100, αλλά κα των 200 μέτρων, μιας και από κει ξεκίνησε ο Τζαμαϊκανός, κι όμως το πιο λαμπερό.
Είναι γεννημένος τον Αύγουστο του 1986 και έχει καταφέρει τα πάντα. Ή, σχεδόν τα πάντα. Δεν έχει τρέξει ακόμα στην "κούρσα της μιας ανάσας" κάτω από 9,5 δευτερόλεπτα. Κι επίσης, στα 200 μέτρα κάτω από 19 δευτερόλεπτα.
Σύντομα θα τα καταφέρει. Αυτό διακηρύττει, με σιγουριά, πίστη, μεθοδικότητα, θράσος κι αλαζονεία μαζί, τόσο ο ίδιος, όσο και το προπονητικό του επιτελείο.
"Όταν ήμουν μικρός, δε σκεφτόμουν τίποτε άλλο από τον αθλητισμό", θυμάται, σε συνέντευξή του η "Αστραπή-Lightning" Μπολτ, από τα χρόνια που ο μανάβης πατέρας του τον μάλωνε επειδή "χανόταν" στους δρόμους του Σέργουντ παίζοντας κρίκετ ή ποδόσφαιρο. Αργότερα, τον κέρδισε ο στίβος.
Πρώτα ασχολήθηκε με τις μεσαίες αποστάσεις. Γύρισε στα 200 μέτρα και έπειτα επικεντρώθηκε και στα 100. Σε αμφότερα τα αγωνίσματα των σπριντ, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο θρύλο. Θυμάται κανείς τον Μόρις Γκριν, ή τον Ντόνοβαν Μπέιλι;
Οι φίλοι του Μπολτ κοντεύουν να ξεχάσουν τον "πάπια" Μάικλ Τζόνσον. Ο Τζαμαϊκανός, θρύλος ήδη από νεαρή ηλικία, μετρά έξι χρυσά σε Ολυμπιακούς Αγώνες (100 μέτρα, 200 μέτρα, 4x100 μέτρα σκυταλοδρομία σε Πεκίνο και Λονδίνο), και πέντε χρυσά και δύο ασημένια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα.
Στα 200 μέτρα έγραψε για λίγο ιστορία και ο Κώστας Κεντέρης, ο πρώτος λευκός που κέρδισε σε τελικό 200 μέτρων μεγάλης διοργάνωσης ανοικτού στίβου μετά τον Πιέτρο Μενέα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980. Ο Ιταλός ήταν ο... μέντορας και του Μάικλ Τζόνσον, το... κίνητρό του. Κι ας μην το γνώριζε ποτέ. Το 19,32 του Αμερικανού αθλητή στους Ολυμπιακούς της Ατλάντας ήταν ιστορική κούρσα, κι ας το... διέλυσε ο Μπολτ αργότερα με το 19.19 του. Η αξία του καλό αναδεικνύεται, άλλωστε, μέσα από την αξία των αντιπάλων του.
Η σκυταλοδρομία
Είναι βγαλμένη από τα σπριντ η σκυταλοδρομία, μα είναι εντελώς άλλη υπόθεση. Εκεί που οι κούρσες διαρκούν μία ή το πολύ... δύο ανάσες, στη σκυταλοδρομία τα πράγματα αλλάζουν. Από απολύτως ατομική υπόθεση, από πίεση του εαυτού και αυτοσυγκέντρωση, η επιτυχία γίνεται υπόθεση αμιγώς ομαδική.
Οι αθλητές δεν πρέπει να ξεφύγουν... ρούπι από τους κανόνες. Το κοίλο σωληνάριο που μεταφέρουν, η σκυτάλη, πρέπει να περάσει χέρι με χέρι με κάθε νομιμότητα. Γι' αυτό και το διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού και το μεταφέρουν σαν να ήταν ράβδος χρυσού που θα άλλαζε τη ζωή τους.
Η σκυτάλη πρέπει να δοθεί μέσα στα μέτρα του σταδίου που επιτρέπεται να γίνει η αλλαγή. Ταυτόχρονα και οι τέσσερις αθλητές ή αθλήτριες πρέπει να βαδίζουν αυστηρά εντός των διαχωριστικών γραμμών τους, όπως άλλωστε, οφείλουν να πράττουν και στα υπόλοιπα αγωνίσματα ταχύτητας του στίβου.
Ο Αμερικανός Φρανκ Γουίκοφ μετρά τρία -και μάλιστα διαδοχικά- χρυσά σε Ολυμπιακούς Αγώνες σε Άμστερνταμ (1928), Λος Άντζελες (1932), Βερολίνο (1936).
Ο Ουσέιν Μπολτ, συμπεριλαμβανομένων και των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων, μετρά τέσσερα. Χρειάζεται ένα ακόμη Ολυμπιακό -ίσως, στο Ρίο, στη Βραζιλία, το 2016- για να τον φτάσει. Άλλη μια πρόκληση για τον Lightning Μπολτ.
