Από όλα τα αγωνίσματα ρίψεων του στίβου, ιδιαίτερα η τεχνική της ρίψης της σφύρας θυμίζει κάτι από αρχαία Ελλάδα και μυθολογία.
Κατά πολλούς, παραπέμπει στις μεταλλικές κατασκευές του Ηφαίστου και στην προπόνηση των αθλητικών Λακεδαιμόνων που τηρούσαν το "νους υγιής εν σώματι υγιεί".
Η παλινδρομική κίνηση της σφύρας, σαν εκκρεμές, στα χέρια του αθλητή που ετοιμάζεται για την προσπάθειά του, αποτελεί το μεγαλύτερο σήμα-κατατεθέν της υποκατηγορίας των ρίψεων στο στίβο. Χρειάζεται συγκέντρωση. Μετά, ακολουθεί ο "ανεμόμυλος". Αυτή την ονομασία έχει η τεχνική της ρίψης.
Ο αθλητής κινεί μπρος-πίσω τη σφύρα, κερδίζοντας ταχύτητα, με τα πόδια του όμως σταθερά και το κορμί του ήρεμο. Κατόπιν, περιστέφεται γύρω από τον εαυτό του τρεις ή τέσσερις φορές και η σφύρα στριφογυρίζει σε γωνία 45 μοιρών, πριν φύγει από τα χέρια του, την ώρα που εκείνος απελευθερώνει τους ώμους και να την αφήνει να εκτιναχθεί με περισσότερα από 110 χιλιόμετρα την ώρα κατά μέσο όρο σε κάθε προσπάθεια.
Οι Ιρλανδοί πρώτοι διδάξαντες
Ο πρώτος "βασιλιάς" του συγκεκριμένου αγωνίσματος ήταν ο Ιρλανδός Τζον Φλάναγκαν. Πήγε στη Νέα Υόρκη το 1897, συνοδευόμενος από τον τίτλο του καλύτερου σφυροβόλου της εποχής. Τρία χρόνια αργότερα κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Παρίσι ως Αμερικανός. Ο Φλάναγκαν κέρδισε χρυσά μετάλλια σε Σεντ Λιούις και Λονδίνο.
Τρία Ολυμπιακά τον αριθμό. Αιτία, όπως εξήγησε μετά το τέλος της αθλητικής καριέρας του ο ίδιος, ήταν ότι μπήκε στο σώμα της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης, για να έχει "μια σταθερή δουλειά της προκοπής" και έκτοτε προπονούνταν με λιγότερο άγχος.
Ο Ιρλανδός Τζον Ο' Κάλαγκαν προσπάθησε να τον φτάσει αλλά το διάστημα που βρισκόταν στην κορυφή δεν κράτησε τόσο. Εκείνος έμεινε στα δύο χρυσά, στους Αγώνες του 1928 και του 1932.
Ο παγκόσμιος ρέκορντμαν και... άστατος πατέρας, Γιούρι Σέντιχ
Δύο χρυσά και ένα ασημένιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες έχει και ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ του αγωνίσματος, ο Ουκρανός Γιούρι Σέντιχ. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Στουτγάρδης το 1986 πήρε το τρίτο συνεχόμενο χρυσό του στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διοργάνωσης -είχαν προηγηθεί η Πράγα το 1978 και η Αθήνα το 1982- και έριξε τη σφύρα πιο μακριά από ποτέ: στα 86,74 μέτρα.
Το ρεκόρ του ιστορικό. Παραμένει ακατάρριπτο 27 χρόνια μετά. Αυτός θα μπορούσε στ' αλήθεια να συναγωνιστεί τον Φλάναγκαν. Είναι, πάντως, κοινό μυστικό ότι το ενδιαφέρον για τη σφυροβολία, ανάμεσα στα άλλα αγωνίσματα του στίβου, βαίνει διαρκώς μειούμενο, πιθανώς λόγω της έλλειψης εξέλιξης του σπορ και του ανταγωνισμού και αυτό προβληματίζει την Παγκόσμια Ομοσπονδία.
Για την ιστορία, η πρώτη σύζυγος του Σέντιχ, Λουντμίλα Κοντράτιεβα κέρδισε το χρυσό στα 100 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980, στη Μόσχα. Η κόρη του με την Κοντράτιεβα, Οκσάνα Σέντικα είναι κι αυτή επαγγελματίας σφυροβόλος. Η δεύτερη του γυναίκα, Ναταλία Λισόφσκαγια, κέρδισε το χρυσό στη σφαιροβολία, αυτή τη φορά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ. Η κόρη του με τη Λισόφσκαγια, Αλεξία Σέντικα, κατέκτησε το χρυσό στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων, το 2010, στη Σιγκαπούρη. Δύο ετεροθαλείς αδερφές συναγωνίζονται στο άθλημα που διέπρεψε ο... άστατος πατέρας.
