Άγκυρες, αμφορείς και χρηστικά αγγεία έφερε στο φως η υποβρύχια έρευνα
Λίθινες άγκυρες, αμφορείς, λιθοσωρούς ερμάτων που αποδεικνύουν τη φορτοεκφόρτωση των πλοίων στις νότιες ακτές της Νάξου, έφερε στο φως η υποβρύχια έρευνα για την καταγραφή και χαρτογράφηση των θέσεων αγκυροβολίας κατά τους αρχαίους και βυζαντινούς χρόνους, που πραγματοποίησεη Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (ΕΕΑ) σε συνεργασία με το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών, στο πλαίσιο τριετούς συνεργατικού προγράμματος.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, είναι ότι «για πρώτη φορά διερευνάται συστηματικά ο υποθαλάσσιος χώρος της νότιας Νάξου, από το Αλυκό μέχρι τον Πάνορμο. Πρόκειται για μία απομονωμένη περιοχή, ιδανική για την έρευνα λιμένων, που παραμένουν, κατά κύριο λόγο, αλώβητοι από τις σύγχρονες επεμβάσεις».
Συγκεκριμένα από τον όρμο του Αγ. Σώζοντος, νοτιοανατολικά του Ακρωτηρίου Μονή, «ανελκύστηκαν 5 λίθινες άγκυρες και διαγνωστικά δείγματα κεραμικής, όπως αμφορέας υστεροκλασικών χρόνων, χρηστικά αγγεία κλασικής εποχής, ακέραιο τμήμα πήλινου αγωγού υστερο-ρωμαϊκών/βυζαντινών χρόνων κ.ά., που υποδηλώνουν ότι το φυσικό λιμάνι χρησιμοποιείτο από την αρχαϊκή έως τη βυζαντινή περίοδο ως αγκυροβόλιο.
Στον ίδιο όρμο βρέθηκαν, επίσης, σιδερένιες άγκυρες και εξαρτήματα αγκυρών.
Στον όρμο Αντριός βρέθηκαν έρματα και θραύσματα κεραμικής, που μαρτυρούν δραστηριότητα από τους ρωμαϊκούς και υστερο-ρωμαϊκούς χρόνους.
Στον όρμο Πάνορμος υπάρχουν 15 λιθοσωροί ερμάτων, που αποδεικνύουν τη φορτοεκφόρτωση των πλοίων στην περιοχή. Τα ευρήματα της κεραμικής υποδηλώνουν τη χρήση της θέσης, κατά κύριο λόγο, κατά τη ρωμαϊκή και υστερο-ρωμαϊκή περίοδο.
Στην Τουρκοσπηλιά, δυτικά του Ακρωτηρίου Πάνορμος, διαπιστώθηκε μία νέα θέση με πλούσια συγκέντρωση κεραμικής.
Τα αντικείμενα που ανελκύστηκαν (κυρίως αμφορείς) χρονολογούνται από τον 1ο αι. π.Χ. μέχρι τα υστερο-ρωμαϊκά και τα βυζαντινά χρόνια».
