Τα ξέρουμε, τα έχουμε σπίτια μας, τα χρησιμοποιούμε καθημερινά αλλά ελάχιστοι γνωρίζουμε την ιστορία τους
Ενώ κάποιες εφευρέσεις χρειάστηκαν χρόνια έρευνας, δουλειάς και πειραμάτων για να επιτευχθούν, κάποια από τα πιο δεδομένα πράγματα της καθημερινότητάς μας ανακαλύφθηκαν εντελώς τυχαία, ακόμα και κατά λάθος. Και, όχι, δεν αναφερόμαστε στον Νεύτωνα, το μήλο και τη βαρύτητα, αλλά για απλά, καθημερινά, χειροπιαστά πράγματα.
Γράφει η Ελένη Λογοθέτη
Σερβιέτες, πατατάκια, φούρνος μικροκυμάτων, πυροτεχνήματα, κόκα κόλα, τσίχλα, post it, μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας, βιάγκρα… Όλοι τα ξέρουμε, τα έχουμε σπίτια μας, τα χρησιμοποιούμε αλλά ελάχιστοι γνωρίζουμε την ιστορία πίσω από τα πράγματα που – σήμερα- μοιάζουν να υπήρχαν από πάντα.
Η τσίχλα, ή το αποτυχημένο φυσικό λάτεξ
Γύρο στο 1870, ο Thomas Adams προσπαθούσε ανεπιτυχώς να δημιουργήσει ένα φυσικό υλικό που θα αντικαταστούσε το λάτεξ. Κάποια στιγμή, απογοητευμένος, έβαλε ένα κομμάτι στο στόμα του και διαπίστωσε έκπληκτος ότι το εύκαμπτο υλικό που είχε δημιουργήσει μασιόταν πολύ ευχάριστα. Το 1871 το προώθησε στην αγορά, ξεκίνησε σταδιακά να προσθέτει γεύσεις και μέχρι το 1888 δημιουργήθηκε η «τσίχλα» στην σύγχρονη μορφή της.
Τα πατατάκια, ή το αποτέλεσμα της οργής ενός μάγειρα
Ένας ιδιότροπος, απαιτητικός και ανικανοποίητος πελάτης εστιατορίου στην Νέα Υόρκη, που επέστρεφε συνεχώς τις τηγανιτές πατάτες του δυσαρεστημένος - ευθύνεται για την δημιουργία του πιο διάσημου σνακ. Το 1853, ο σεφ George Crum απόλυτα οργισμένος , πήρε τις πατάτες τις έκοψε σε πολύ λεπτές φέτες, τις τηγάνισε και τις πασπάλισε με αλάτι. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ο φούρνος μικροκυμάτων, ή το ραντάρ που έλιωνε τις σοκολάτες και έψηνε καλαμπόκι
Η ιδέα μιας συσκευής που θα ζεσταίνει ή ακόμα και θα ψήνει τα φαγητά χωρίς ρεύμα ή φωτιά, μόνο με ακτινοβολία, ήρθε στον μηχανικό Πέρσι Σπένσερ (Percy Spencer) τυχαία, την δεκαετία του ’40. Τότε έφτιαχνε μάγνητρα για ραντάρ ως εργαζόμενος της εταιρίας οπλικών συστημάτων Raytheon. Καθώς εργαζόταν σε ένα ενεργοποιημένο ραντάρ παρατήρησε πως μία σοκολάτα που είχε στην τσέπη του άρχισε να λιώνει και κάποια στιγμή – εντελώς τυχαία – χάρη στα μικροκύματα – έφτιαξε ποπ κορν.
Το 1947,η εταιρεία κατασκεύασε το Radarange, τον πρώτο φούρνο μικροκυμάτων στον κόσμο. Το πρώτο εμπορικό μοντέλο κατασκευάστηκε το 1954 και προς το τέλος της δεκαετίας του 1970 – καθώς η τεχνολογία είχε εξελιχθεί αρκετά και οι τιμές είχαν ξεκινήσει να πέφτουν σημαντικά – οι φούρνοι μυκροκυμάτων άρχισαν να μπαίνουν μαζικά στα σπίτια των αμερικανίδων νοικοκυρών. Και μετά στα νοικοκυριά όλου του κόσμου.
Η κόκα κόλα, ή μία αποτυχημένη ιατρική θεραπεία
Απελπισμένα προσπαθώντας (και αποτυγχάνοντας) να σχεδιάσει ένα σιρόπι για τους πονοκεφάλους του ίδιου και των πελατών του, το 1886 ο φαρμακοποιός John Pemberton πέταξε μέσα στον πειραματικό σωλήνα του ένα μείγμα φρέσκων συστατικών και μπαχαρικών από όλο τον κόσμο και δημιούργησε τη συνταγή που εξακολουθεί να παραμένει ένα μυστικό σήμερα. Στο εργαστήριο του «γεννήθηκε» η πρώτη σταγόνα του πιο δημοφιλούς προϊόντος στον κόσμο: της Coca-Cola.
Σαν ιατρικό σιρόπι απέτυχε αλλά οι πελάτες του φαρμακείου το λάτρεψαν για την γεύση του. Όλοι συμφώνησαν ότι αυτό το νέο αναψυκτικό, το οποίο αρχικά και ως το 1903 περιείχε και ποσότητα κοκαΐνης,[2] ήταν κάτι το ξεχωριστό. Ο λογιστής του Πέμπερτον, Φρανκ Ρόμπινσον, έδωσε στο μείγμα το όνομα Coca-Cola και το έγραψε με τον χαρακτηριστικό γραφικό του χαρακτήρα, που παραμένει το λογότυπο που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Τα post it, ή μια κόλλα που ξεκολλούσε
Το 1968, ο καθηγητής – ερευνητής Spencer Silver, προσπαθούσε να φτιάξει μια πανίσχυρη κόλλα για λογαριασμό της εταιρίας που εργαζόταν, της 3M Laboratories. Τελικά, ο Silver δημιούργησε μια κόλλα που ήταν στην πραγματικότητα πολύ πιο αδύνατη από τις κόλλες που κυκλοφορούσαν ήδη στην αγορά – μπορούσε να στερεωθεί σε αντικείμενα αλλά μπορούσε να τραβηχτεί εύκολα, χωρίς να αφήνει σημάδι.
Χρόνια αργότερα, ένας συνάδελφος άπλωσε την κολλώδη ουσία σε μικρά κομμάτια χαρτιού για να «μαρκάρει» που έχει σταματήσει στο βιβλίο του ύμνων, και η ιδέα του post it γεννήθηκε…
Οι σερβιέτες, ή τα επιθέματα για τραυματίες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου
Αυτά τα «μαξιλαράκια» από βαμβάκι και γάζα χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου για να καλύπτουν τις πληγές των στρατιωτών, καθώς ήταν ιδιαίτερα απορροφητικά.
Ωστόσο, πολλές νοσοκόμες του Ερυθρού Σταυρού διαπίστωσαν ότι αυτά τα επιθέματα μπορούσαν άνετα να τα χρησιμοποιούσουν ως… επίθεμα στις «δύσκολες μέρες» του μήνα. Το 1920 γεννήθηκε η «Kotex», η πρώτη μάρκα σερβιέτας. Μία μικρή ανακάλυψη για την ανθρωπότητα, μία τεράστια ανακάλυψη για τη γυναίκα.
Τα μπισκότα με κομμάτια σοκολάτας, ή ένα γλυκό που δεν πέτυχε
H ονομασία μπισκότο καθιερώθηκε τον Mεσαίωνα και προέρχεται από το λατινογενές bis-cuit, που σημαίνει ψημένο δυο φορές. Τα… αμαρτωλά chocolate chip cookies όμως έγιναν εντελώς κατά λάθος το 1930, από μία αποτυχημένη συνταγή σοκολατένιου γλυκού. Η Ruth Graves – συνιδιοκτήτρια πανδοχείου από τη Μασαχουσέτη, έφτιαχνε το σοκολατένιο της κέικ όταν ξέμεινε από την σοκολάτα που χρησιμοποιούσε συνήθως. Έτσι αναγκάστηκε να βάλει στη συνταγή της τα ημίγλυκα chips σοκολάτας που είχε στην κουζίνα της, κυρίως για γαρνίρισμα. Τα κομματάκια σοκολάτας δεν έλιωσαν στο ψήσιμο, η Ρουθ απογοητεύτηκε αλλά το κέικ έγινε ανάρπαστο.
Τα πυροτεχνήματα, ή ο πειραματισμός ενός μάγειρα στην αρχαία Κίνα
Πριν 2000 χρόνια, κάπου στην αρχαία Κίνα, ένας άγνωστος μάγειρας, απλώςπειραματιζόταν στην κουζίνα του, αναμειγνύοντας κάρβουνο, θείο και αλάτι - κοινά συστατικά στην κουζίνα της εποχής. Κάποια στιγμή τα συμπίεσε μέσα σε έναν μπαμπού σωλήνα (άγνωστο γιατί) και…. Μπαμ!
Το βιάγκρα
Είναι απλό και γνωστό. To… μαγικό μπλε χαπάκι με την ουσία σιλδεναφίλη προοριζόταν ως φάρμακο για την πνευμονική αρτηριακή υπέρταση. Στην πορεία όμως διαπιστώθηκε πως η πίεση του αίματος αυξανόταν… σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος και μία χρυσοφόρα χρήση της σιλδεναφίλης ανακαλύφθηκε: Το χάπι κατά της στυτικής δυσλειτουργίας.
