Η ιστορία της YKK είναι η κλασική ιαπωνική saga της επιχειρηματικής επιτυχίας!
Το πιάνετε καθημερινά, το ανεβοκατεβάζετε καθημερινά... Δείτε στο τζην σας, στο φούτερ σας, σε όποιο ρούχο σας έχει φερμουάρ. Οι πιθανότητες να δείτε το λογότυπο YKK είναι πάνω από 50%!
Γιατί η ιαπωνική εταιρεία YKK (αρχικά για το Yoshida Kogyo Kabushikikaisa) είναι η μεγαλύτερη παραγωγός φερμουάρ στον κόσμο, κατέχοντας πάνω από το 50% της παγκόσμιας παραγωγής, δηλαδή 1 στα 2 φερμουάρ που χρησιμοποιούνται οπουδήποτε στον κόσμο. Κάθε χρόνο παράγει περίπου 7 δισεκατομμύρια φερμουάρ.
Γράφει η Λήδα Δεληγιάννη
Η έδρα της παραγωγής της YKK είναι στο Kurobe της Ιαπωνίας. Η ιστορία του φερμουάρ της YKK είναι η κλασική ιαπωνική saga της επιχειρηματικότητας: οι Ιάπωνες παίρνουν την ιδέα κάποιου άλλου (συνήθως Δυτικού) και την τελειοποιούν σε τέτοιο σημείο που αυτός που έχει την πρωτότυπη ιδέα δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Κάπως έτσι και η YKK!
Το 19ο αιώνα, ο κόσμος ήξερε ακόμη μόνον το κλείσιμο με κουμπιά.
Μετά από δυο αποτυχημένες προσπάθειες άλλων, στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Σουηδός Gideon Sundback, που εργαζόταν για την Universal Fastener Company ολοκλήρωσε το σχεδιασμό του «ανεξάρτητου κλεισίματος». Το 1914 ξεκίνησε η παραγωγή τους. Το ανεξάρτητο κλείσιμο ήταν ουσιαστικά δυο λωρίδες υφάσματος που έκλειναν μεταξύ τους με μεταλλικά δοντάκια. Ο πρόγονος του φερμουάρ.
Ακόμη και σε αυτή την πρωτόλεια μορφή, το φερμουάρ κέρδισε τον κόσμο. Το 1923, τοποθετήθηκαν σε μπότες της εταιρείας B.F. Goodrich. Ο πρόεδρος της Goodrich έδωσε στο φερμουάρ το (αγγλόφωνο) όνομά του: «Χρειαζόμαστε μια λέξη που να δείχνει δράση... Κάτι που θα περιγράφει θεατρικό τον τρόπο που ακούγεται ο συριγμός (όταν κλείνει)». Και έτσι, από το ρήμα zip προέκυψε το zipper!
Πώς έφτασε όμως το φερμουάρ στο Kurobe της Ιαπωνίας; Ο δαιμόνιος επιχειρηματίας Tadao Yoshida, ιδρυτής της YKK, έμαθε για τη νέα τρέλα του φερμουάρ. Αντέγραψε λοιπόν, χωρίς ενδοιασμούς, την ιδέα και το 1934 ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής φερμουάρ, στο Τόκυο. Φρόντισε όμως να τελειοποιήσει την ιδέα, πέρα από κάθε συναγωνισμό: χρησιμοποίησε αλουμίνιο αντί για χαλκό (που ήταν τότε το υλικό του μεταλλικού τμήματος των φερμουάρ).
Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου προμήθευε το ιαπωνικό ναυτικό με φερμουάρ.Όταν το 1945 το εργοστάσιο του έγινε στάχτη από τους βομβαρδισμούς, ο Yoshida μετέφερε το εργοστάσιο του στο Kurobe, τη γενέτειρά του.
Εκεί δημιούργησε (εκτός από το νέο εργοστάσιο) το Cycle of Goodness™: εν ολίγοις εφάρμοσε τη φιλοσοφία του ότι ευτυχείς εργάτες φτιάχνουν καλύτερα προϊόντα. Έτσι τους εξασφάλισε στέγη και άλλα προνόμια.
Σύντομα οι όντως ικανοποιημένοι εργαζόμενοι του έφτιαχναν φερμουάρ εξαιρετικής ποιότητας για κάθε είδος προϊόντος που έχει φερμουάρ: από ρούχα και τζην μέχρι κασετίνες και καλύμματα ρουκέτας κλπ
Στα εργαστήρια της YKK έκαναν συνεχώς δοκιμές για να τελειοποιήσουν το προϊόν: έβαλαν και άλλα υλικά όπως νάυλον και πολυεστέρα και τα έκαναν λεπτά και τόσο σφιχτά που έκλειναν αεροστεγώς (για στολές αστροναυτών), φερμουάρ αθόρυβα (για στρατιωτικές στολές), φερμουάρ πυρίμαχα (για στολές πυροσβεστών) κ.ό.κ.
Το 1974, η YKK έφτιαχνε το 25% της παγκόσμιας παραγωγής φερμουάρ. Κάθε χρόνο η παραγωγή τους ήταν τόση που αν τα έβαζες το ένα δίπλα στο άλλο κάλυπταν την απόσταση Γης – Σελήνης και πάλι πίσω.
Η αμερικανική εταιρεία, από την οποία πήρε την ιδέα ο Yoshida, ήταν πια μπροστά του μια... επαρχιακή βιοτεχνία.
Τώρα τελευταία η YKK αντιμετωπίζει πρέσινγκ ανταγωνισμού από την Κίνα. Παραμένει ωστόσο ο αυτοκράτορας των φερμουάρ. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα θέλετε να ντυθείτε ή να γδυθείτε, μόνοι ή με παρέα, όταν πιάσετε το φερμουάρ σας ρίξτε μια ματιά στο λογότυπο... Για του λόγου το αληθές...
