Ο επίμονος εφευρέτης και η μαγική σκούπα που σαρώνει τα εκατομμύρια
Το κλειδί της επιτυχία είναι ο... θυμός, το πείσμα και η ακλόνητη πίστη στην επιτυχία. Αν διάβαζε τη προηγούμενη πρόταση ο James Dyson θα έγνεφε καταφατικά και σίγουρα θα συμπλήρωνε πολλά ακόμη. Ο βρετανός εκτός από ένας γοητευτικός γκριζομάλλης που «περπατάει» στην 7η δεκαετία της ζωής του, είναι και μια περίπτωση ανθρώπου που θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία και όπου αλλού απαιτείται η ενίσχυση της επιμονής σε αυτό που αγαπάμε.
Ψιλόγιγνος και επιβλητικός, ο Dyson κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο επιτυχημένους και πλουσιότερους εφευρέτες του κόσμου. Η αρχή των πάντων στη δική του περίπτωση, έχει αφετηρία το έτος 1978 τότε δηλαδή που ο μηχανικός πήρε στα χέρια του την ηλεκτρική του σκούπα και καθώς την επεξεργαζόταν ένιωθε ολοένα απορημένος και οργισμένος - τον ενοχλούσε το γεγονός ότι η λειτουργία της κάπου σκόνταφτε. Αφού την έλυσε, διαπίστωσε ότι η σακούλα που συγκεντρωνόταν όλη η ανεπιθύμητη βρωμιά, είχε παραγεμίσει και άρα δε ρουφούσε αρκετά. Σήκωσε τα μανίκια και στρώθηκε στη δουλειά. Πέντε χρόνια αργότερα και 5.127 προσπάθειες- πρωτότυπα, κατάφερε να κάνει μια ιστορική έξοδο χάρη στην εφεύρεσή του: τη σκούπα χωρίς σακούλα!
Κάντο μόνο σου!
«Ενώ καθάριζα το σπίτι μου, παρατήρησα ότι όσο περισσότερη σκόνη μάζευε η ηλεκτρική σκούπα, τόσο χειρότερα απέδιδε. Ανοίγοντας τη σακούλα, διαπίστωσα το πρόβλημα. Η σκόνη έφραζε τους πόρους της, μειώνοντας την απορροφητικότητα», είπε μετά την επιτυχημένη 5.127η απόπειρά του.
Με αυτό τον τρόπο οι χρήστες δε θα ξόδευαν τα χρήματά τους σε σακούλες και φίλτρα αντικατάστασης. Απλά θα άνοιγαν τον κάδο και θα τον καθάριζαν. Πριν όμως φτάσει στα χέρια των καταναλωτών, η εφεύρεσή του έπρεπε να περάσει από αυτά των κατασκευαστών οι οποίοι μάλλον του γύρισαν την πλάτη. Και αυτό γιατί η αγορά της ηλεκτρικής σκούπας με σακούλα είχε κόστος και πουλούσε πολύ. Και έτσι αποφάσισε να προχωρήσει μόνος του στην κατασκευή της, συνεργαζόμενος με μια εταιρεία στην Ιαπωνία, εκεί που η εφεύρεσή του βρήκε την αναγνώριση που της άξιζε, με αποτέλεσμα να επεκταθεί και σε άλλες αγορές. Από το 1993 η σκούπα χωρίς σακούλα έχει πουλήσει πάνω από 35 εκατομμύρια κομμάτια σε όλο τον κόσμο!
Άγγλος Κροίσος με πέντε γράμματα
Με την πρωτοποριακή του σκούπα καταφέρνει και σαρώνει τη μια λίστα μετά την άλλη- φιγουράρει στις λίστες με τους πλουσιότερους εφευρέτες, με την περιουσία του να έχει πολλά μηδενικά, αγγίζοντας το αστρονομικό ποσό των 1,7 δισ. ευρώ. Μάλιστα λέγεται ότι κατέχει περισσότερη γη ακόμα και από τη Βασίλισσα Ελισάβετ, που του απένειμε τον τίτλο του σερ το 2006.
«Μεγάλωσα στη γεωργική περιοχή του Norfolk. Σαν μαθητής και φοιτητής περνούσα τις διακοπές μου σε τοπικές φάρμες, μαζεύοντας τις σοδειές με τις πατάτες, τα λάχανα, το μαϊντανό και τα φραγκοστάφυλα. Μου αρέσει να κάνω το ίδιο και στο Lincolnshire, μου θυμίζει το Norfolk» είχε πει μάλλον μέσα από το ανάκτορο του 18ου αιώνα, με τα 51 δωμάτια, στο οποίο ζει στην περιοχή Gloucestershire, κοντά στα κεντρικά του εργοστασίου του.
Ο Κύρος Γρανάζης αυτοπροσώπως!
Ο περίφημος κύριος Dyson δε σταμάτησε μόνο στη μαγική του σκούπα. Ο ίδιος είναι περήφανος και για τον στεγνωτήρα χεριών, τον Dyson Airblade, που βγάζει αέρα με ταχύτητα 640 χλμ την ώρα, με αποτέλεσμα τα χέρια να στεγνώνουν σε μόλις 12 δευτερόλεπτα! Άλλο του έργο; Ο ανεμιστήρας Dyson Air Multiplier, που λειτουργεί χωρίς λεπίδες και παρόλα αυτά μπορεί να φέρει κρύο αέρα στο χώρο. Η συσκευή χρησιμοποιεί τεχνολογία που πολλαπλασιάζει τη ροή του αέρα κατά 15 φορές, βγάζοντας 405 λίτρα κρύου αέρα, σε διαρκή ρυθμό, μέσα στο χώρο.
Η λίστα συνεχίζεται: Σημειώστε το αερόθερμό του –Dyson Hot το λεγόμενο- μια αθόρυβη συσκευή, φτιαγμένη με θερμοπλαστικά υλικά, η οποία μιμείται την τεχνολογία των αεροσκαφών και το «Wrong Garden» ελληνιστί «Ο λάθος κήπος» ο οποίος έχει μέσα ένα συντριβάνι. Το συντριβάνι αποκαλύφθηκε το 2003 και τους άφησε όλους με το στόμα ανοιχτό καθώς το νερό τρέχει ανηφορικά, αψηφώντας κάθε έννοια βαρύτητας; Το μυστικό είναι ο πεπιεσμένος αέρας που πυροδοτεί την παράλογη αυτή κίνηση του νερού, με την ψευδαίσθηση της φυσικής ροής να βασίζεται κατόπιν σε έναν περίπλοκο μηχανισμό.