«Το στεφάνι που μας έδεσε πριν από 41 χρόνια είναι και θα παραμείνει ζωντανό και φωτεινό, όπως ήθελες»
Ήταν όλοι εκεί. Θαυμαστές, πολιτικοί, συνάδελφοι, φίλοι, συγγενείς, ο Αλέξανδρος, η Μάρθα, η Μαρία-Ελένη και η Ζένια, για να πουν το τελευταίο αντίο, να κλείσουν όλοι μαζί την αυλαία για τη Ζωή Λάσκαρη που έφυγε έτσι ξαφνικά την περασμένη Παρασκευή 18 Αυγούστου στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη.
Ο επίλογος της ζωής μιας σταρ, της Ζωής Λάσκαρη, γράφτηκε σήμερα στον ναό του Αγίου Διονυσίου στο Κολωνάκι, όπου εψάλη η εξόδιος ακολουθία. Στη συνέχεια, το κατάλευκο φέρετρο με τη σορό της ηθοποιού, που έφυγε αιφνίδια από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών, μεταφέρθηκε στο Α΄ νεκροταφείο όπου και ετάφη στον τάφο της οικογένειας Λυκουρέζου.
Μέσα σε κλίμα βαθιάς θλίψης, η «Ζωίτσα» του ελληνικού κινηματογράφου ετάφη υπό τον ήχο ενός θερμού και παρατεταμένου χειροκροτήματος από εκατοντάδες φίλους και θαυμαστές της.
Συνεργάτες και στενοί φίλοι της Ζωής Λάσκαρη -ανάμεσά τους και ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος- αποχαιρέτησαν συγκινημένοι την φίλη τους και ηθοποιό, που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή του ελληνικού κινηματογράφου.
Συντετριμμένος ο σύζυγός της Αλέξανδρος Λυκουρέζος αποχαιρέτησε την δική του «Ζουζού» όπως την αποκάλεσε τρυφερά, στεκόμενος πάνω από το φέρετρό της, περιτριγυρισμένο από τις αγαπημένες της μπουκαμβίλιες, που μετέφεραν από τον κήπο του εξοχικού τους στο Πόρτο Ράφτη: «Στέκομαι πλάι σου, σε κρατώ αγκαλιά και θέλω να σου μιλήσω, όπως δεν είχα κάνει ποτέ: στις δύσκολες στιγμές που συνέπεσε να περάσουμε μαζί, αν σου στάθηκα μία φορά εσύ μου στάθηκες δέκα. Ήξερες να φιλιώνεις με τον εχθρό, να χάνεις γενναιόδωρα. Σ΄ όλη σου τη ζωή δεν δέχτηκες το μαύρο και στο πένθος που από νωρίς σ΄ εγκλώβιζε, εσύ απαντούσες με λευκό. Ανέτρεψες το σκοτάδι για να βρεθείς από τη μεριά του φωτός. Ένα κορίτσι που ο κόσμος σε βάφτισε με αγάπη «Ζωίτσα». Το στεφάνι που μας έδεσε πριν από 41 χρόνια είναι και θα παραμείνει ζωντανό και φωτεινό, όπως ήθελες».
