Ο θρυλικός συνεργάτης του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών
Ο Εμίλ Κρεμπς ήταν μια ιδιοφυΐα στις ξένες γλώσσες: ο συνεργάτης του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών γνώριζε άπταιστα 68. Με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννησή του, ένα νέο βιβλίο αφιερώνεται στο εκπληκτικό ταλέντο του.
Μια ημέρα, ο Κρεμπς δώρισε στη σύζυγό του ένα βιβλίο περσικής ποίησης που της το πρόσφερε μιλώντας της στα λατινικά, ενώ εκείνη δεν γνώριζε ούτε τη μια γλώσσα ούτε την άλλη. Ήταν παρόλα αυτά πολύ εύκολο να το καταλάβει: ήταν ο τρόπος του συζύγου της να δείξει την αγάπη του ενώνοντας αυτά που λάτρευε, τη γυναίκα του Αμάντα και τις ξένες γλώσσες. Σύμφωνα με τον μικρανεψιό του 'Εκχαρντ Χόφμαν, ο Κρεμπς γνώριζε άριστα 68 γλώσσες μέχρι τον θάνατό του και μελέτησε συνολικά 111 γλώσσες και διαλέκτους. Η 15η Νοεμβρίου του 2017 σηματοδοτεί την 150ή επέτειο από τη γέννησή του. Αυτός ο Γερμανός από το Φράιμπουργκ που έκανε περίπατο κρατώντας πάντα ένα βιβλίο στο χέρι δεν σταματούσε να εξασκείται σε μια νέα γλώσσα που μάθαινε. Δεν ήταν μόνο προικισμένος με ικανότητα μνήμης. Στο βιβλίο "Kurier des Geistes" του Πέτερ Χαχν, ένα κεφάλαιο που αναφέρεται στη γερμανική διπλωματία είναι αφιερωμένο στον Κρεμπς. Πράγματι, ήταν ένας αδηφάγος της γνώσης, όχι μόνο στην εκμάθηση γλωσσών ξένων λαών αλλά και στην κατανόηση του χαρακτήρα τους με βάση το ιστορικό παρελθόν τους. Αυτά δηλώνει ο Χόφμαν, ο οποίος έχει αφιερωθεί εδώ και χρόνια στην έρευνα για τον πρόγονό του και εκδίδει στα μέσα Απριλίου την εντυπωσιακή μονογραφία για τη ζωή του "Emil Krebs – Ein Sprachgenie im Dienste der Diplomatie" (Εμίλ Κρεμπς- ένας γλωσσικά ιδιοφυής στην Υπηρεσία της Διπλωματίας)
Η διάσωση στη μετάφραση της ουσίας του πολιτισμού που αναδύεται από την πρωτότυπη γλώσσα και η ανάδειξη της μετάφρασης σε απαραίτητο εργαλείο της κατανόησης μεταξύ των λαών ήταν η κινητήριος δύναμη πίσω από την επαγγελματική σταδιοδρομία του Κρεμπς. Η καριέρα αυτή ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή, καθώς άρχισε σε δύσκολες συνθήκες. Ο Κρεμπς γεννήθηκε το 1867 στην Κάτω Σιλεσία. Ήταν το μεγαλύτερο από τα 10 παιδιά ενός αρχιξυλουργού και πήγε αρχικά στο σχολείο της κοινότητας. Ένα γαλλο-γερμανικό λεξικό έπεσε στα χέρια του, εκείνος έμαθε το λεξιλόγιο και πολύ περήφανα παρουσίασε τις γνώσεις του στον δάσκαλο του, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει την προφορά. Το ταλέντο του στις γλώσσες αναγνωρίστηκε αμέσως. Στα 20 του χρόνια, το 1887, γνώριζε άπταιστα 12 γλώσσες, στις οκτώ ήταν αυτοδίδακτος.
Στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, εκτός τις σπουδές Νομικής, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις γλώσσες και στους πολιτισμούς της Ανατολής προκειμένου να προσεγγίσει την Κίνα που ονειρευόταν. Το 1893, το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών τον στέλνει ως διερμηνέα στο Πεκίνο, όπου εργάστηκε και έζησε περίπου 25 χρόνια, έως τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Γερμανίας και Κίνας λόγω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Σύμφωνα με τον Werner Otto von Hentig, ο οποίος διετέλεσε ακόλουθος από το 1911 στο Πεκίνο, ακόμη και οι κινεζικές αρχές επικαλούνταν τον Κρεμπς σε "ζητήματα γραμματικής". Αναφέρει ότι "μόνο ο Κρεμπς γνώριζε άριστα τις γλώσσες και τις μιλούσε με τέτοια τελειότητα που ο μοναδικός Ιταλός στο Πεκίνο με παρακαλούσε να καλέσω τον Dottore Κρεμπς στο κουρείο του να του κόψει τα μαλλιά δωρεάν για να μιλήσει μαζί του τοσκανικά".
Όταν ο Κρεμπς επέστρεψε στο Βερολίνο συνέχισε να εργάζεται για το υπουργείο Εξωτερικών και γρήγορα "αντικατέστησε 30 εξωτερικούς συνεργάτες", όπως είπαν γι’ αυτόν. Στη μεταφραστική υπηρεσία του υπουργείου, ο Κρεμπς εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του μεταφράζοντας επίσημα κείμενα που συντάσσονταν σε 40 και πλέον γλώσσες και μερικές φορές εργαζόταν μέχρι τις 3.00 τα ξημερώματα για να ολοκληρώνει την αποστολή του. Και συνέχιζε να μαθαίνει... Πέθανε στις 31 Μαρτίου του 1930 από εγκεφαλικό στο απόγειο της μεταφραστικής του σταδιοδρομίας.
Η σημερινή πόλη Σβιντίντσα της Πολωνίας όπου ο Κρεμπς πήγε σχολείο, αφιερώνει σειρά εκδηλώσεων στην γλωσσική αυτή ιδιοφυία.
Πηγή: Deutschland.de
