Έντονη ήταν η αντίδραση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων
Έντονη ήταν η αντίδραση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων μετά την ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με το θέμα της Προστατευόμενης Προέλευσης της ελληνικότητας της φέτας, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την εμπορική συμφωνία Ε.Ε – Ν. Αφρικής.
Ο ΣΕΒΓΑΠ επενέρχεται με νεότερη ανακοίνωσή του στην οποία αναφέρει πως «αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει την λύπη του και την απογοήτευση του για την ομφαλοσκοπική αντίδραση του ΥΠΕΞ στο χθεσινό Δελτίο Τύπου του, στο οποίο ο Σύνδεσμος έθεσε προ των ευθυνών του κάθε δημόσιο και πολιτικό λειτουργό (όχι μόνο το ΥΠΕΞ) για το φλέγον θέμα της μη κατοχύρωσης της φέτας στις Οικονομικές και Εμπορικές Συμφωνίες της ΕΕ, με την ελπίδα να αποτραπεί αυτό το εθνικά επιζήμιο σενάριο».
Χθες το υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζει πως «οι συντάκτες της ανακοίνωσης του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (Σ.Ε.Β.ΓΑ.Π.), που ανεύθυνα επιρρίπτουν ευθύνες στο Υπουργείο Εξωτερικών για πλημμελή προάσπιση της ελληνικότητας της φέτας, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την εμπορική συμφωνία Ε.Ε – Ν. Αφρικής, φαίνεται ότι έχουν κοντή μνήμη και ελλιπή ενημέρωση.
Λησμονούν ότι οι, μέχρι σήμερα, ρυθμίσεις για το καθεστώς προστασίας της φέτας προβλέπονταν στη συμφωνία Ε.Ε – Ν. Αφρικής που μονογραφήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Ιούλιο του 2014, επί των ημερών της τότε Κυβέρνησης.
Η πραγματικότητα είναι ότι, και με πρωτοβουλία του Υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Κοτζιά, το ζήτημα ετέθη εκ νέου σε διαπραγμάτευση και υπάρχουν πλέον οι συνθήκες για την εξασφάλιση μιας ευνοϊκότερης ρύθμισης που θα προστατεύει με τρόπο πιο αποτελεσματικό τη φέτα που αποτελεί εθνικής σημασίας, εξαγωγικό Προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης».
Η πλευρά των βιομηχάνων
Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν την Τρίτη οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας γαλακτοκομικών υποστηρίζουν ότι «πρέπει κάποτε σε αυτή τη χώρα να γίνει κατανοητό, ότι η εθνική πολιτική (γιατί περί αυτής πρόκειται στο θέμα της φέτας) δεν πρέπει να ασκείται από τους πολιτικούς αλλά από το κράτος που οφείλει σε εθνικά θέματα να έχει μια συνέχεια, συνέπεια και ανεξαρτησία από κομματικούς μηχανισμούς και μικροπολιτικές. Πρέπει κάποτε σε αυτή τη χώρα να μην επιρρίπτονται ευθύνες στο παρελθόν αλλά να μας απασχολεί το τι μπορεί να γίνει στο παρόν για να εξασφαλίσουμε καλλίτερο μέλλον. Μόνον αυτή είναι δημιουργική στάση σε οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει κανείς να αναλαμβάνει τις ευθύνες των προκατόχων του. Οφείλει όμως να κάνει οτιδήποτε μπορεί για να λύσει κάθε επίκτητο η καινοφανές πρόβλημα. Το σοβαρότατο λοιπόν πρόβλημα της φέτας, που εκ του μη όντος δημιουργήθηκε, φυσικά και δεν ξεκίνησε χθες.
Μείζονα ευθύνη φέρουν όλοι οι μέχρι σήμερα διαπραγματευτές και συνομιλητές (σε κάθε επίπεδο) από το 2013. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι τι πρέπει να κάνει η πολιτεία σήμερα στο απλό δίλημμα του να υπογράψει ή να μην υπογράψει τις εν λόγω συμφωνίες. Το δίλημμα του να τινάξει τις σημαντικές αυτές συμφωνίες στον αέρα ή όχι (αν δεν σεβαστούν πλήρως την ταυτότητα της φέτας όπως το έχουν κάνει για όλα τα άλλα ΠΟΠ προϊόντα της ΕΕ). Για την ακρίβεια δεν υπάρχει κατά την άποψη του ΣΕΒΓΑΠ καν δίλημμα. Υπάρχει μόνο η θέση που προασπίζει με τον καλύτερο τρόπο το εθνικό συμφέρον. Δεν υπάρχει επομένως «ευνοϊκότερη ρύθμιση» αλλά «δυσμενέστερη ρύθμιση» γιατί απλούστατα το σημείο αναφοράς είναι το επίπεδο πλήρους κατοχύρωσης της φέτας που άλλωστε χαίρουν όλα τα υπόλοιπα ΠΟΠ τυριά της ΕΕ.
Αν πάντως το ΥΠΕΞ γνωρίζει οποιαδήποτε πράξη του παρελθόντος που να δεσμεύει και υποχρεώνει την Ελλάδα σήμερα να αποδεχθεί την συμφωνία της ΕΕ-N. Αφρικής (SADC), ο ΣΕΒΓΑΠ παρακαλεί να το γνωστοποιήσει δημοσίως για να μάθουν οι επιχειρήσεις, οι κτηνοτρόφοι και όλοι οι Έλληνες τον λόγο που θα χαθεί η ταυτότητα της φέτας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αν δεν υπάρχει καμία τέτοια πράξη τότε η αποδοχή της συμφωνίας αποτελεί εθνική μειοδοσία. Η μονογραφή πάντως που επικαλείται το ΥΠΕΞ από την ΕΕ το 2014 δεν δεσμεύει κανένα Κράτος-Μέλος να αποδεχθεί την συμφωνία. Άλλωστε, αν ίσχυε αυτό, δεν θα δεχόμασταν σήμερα ασφυκτικές πιέσεις από την ΕΕ να υπογράψουμε επειγόντως την συμφωνία και δεν θα υπήρχε λόγος να γίνει από πλευράς ΣΕΒΓΑΠ όλη αυτή η προσπάθεια.
Έστω λοιπόν και την τελευταία στιγμή ο ΣΕΒΓΑΠ καλεί όχι μόνο το ΥΠΕΞ αλλά και κάθε αρμόδιο Υπουργείο να αφήσουν την λογική του «μη χείρον βέλτιστον» και να σταθούν εμπόδιο στην πρωτάκουστη αυτή εθνική διάκριση εις βάρος της χώρας. Σε μια τέτοια εθνική πράξη αντίστασης ο ΣΕΒΓΑΠ θα είναι αρωγός. Στην αντίθετη περίπτωση θα είναι ακριβώς απέναντι.
