Ένα από τα κορυφαία μιούζικαλ στην ιστορία του Μπρόντγουεϊ έρχεται από τις 16 Μαρτίου στην Ελλάδα, στο θέατρο Μπάντμιντον.
Ένα από τα κορυφαία μιούζικαλ στην ιστορία του Μπρόντγουεϊ, το «Sweet Charity», έρχεται από τις 16 Μαρτίου στην Ελλάδα, στο θέατρο Μπάντμιντον.
Το «Sweet Charity» ανέβηκε για πρώτη φορά στο Palace Theater το 1965 με πρωταγωνίστρια τη σύντροφο του Μπομπ Φόσι, Γκουέν Βέρντον. Έκανε 608 παραστάσεις ενθουσιάζοντας κοινό και κριτικούς και συγκεντρώνοντας εννέα υποψηφιότητες για Tony, από τις οποίες απέσπασε το Tony καλύτερης χορογραφίας, καθώς και το Outer Critics Circle Award για την καλύτερη παράσταση.
Τώρα, η Σμαράγδα Καρύδη πρωταγωνιστεί στο θρυλικό έργο των Νιλ Σάιμον, Ντόροθι Φιλντς και Σάι Κόλμαν, ερμηνεύοντας την αθεράπευτα ρομαντική και αισιόδοξη αλλά μονίμως άτυχη στον έρωτα, Τσάριτι Χόουπ Βαλεντάιν, τη χορεύτρια του καμπαρέ που ψάχνει την αληθινή αγάπη.
Το έργο είναι σκηνοθετημένο από τον επί χρόνια συνεργάτη του Φόσι, τον Αμερικανό χορογράφο Τσετ Γουόκερ. Μαθητής και συνεργάτης του Φόσι, ο Γουόκερ θεωρείται ένας από τους πιο καταξιωμένους Αμερικανούς χορογράφους. Στη μακρά καριέρα του - ξεκίνησε ως χορευτής στα δεκάξι του - έχει σκηνοθετήσει σημαντικά μιούζικαλ στο Μπρόντγουει και σ' όλο τον κόσμο, αποσπώντας πολλές διακρίσεις. Κορυφαία στιγμή υπήρξε το μαγευτικό «Fosse» (1999), ένας φόρος τιμής στον μέντορά του, που αγαπήθηκε όσα λίγα μιούζικαλ την τελευταία εικοσαετία κερδίζοντας τέσσερα βραβεία Tony.
Για το «Sweet Charity», ο Γουόκερ είπε πως η ιστορία γράφτηκε για τον Μπομπ Φόσι, ώστε την κάνει δώρο στη σύντροφο του Γκουέν Βέρντον την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου. «Όλοι οι άνδρες που εμφανίζονται στο έργο σαν σύντροφοι της Τσάριτι, αντιπροσωπεύουν τον ίδιο τον Φόσι, αν και είναι τρεις τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους χαρακτήρες. Ουσιαστικά, το έργο είναι μία ειλικρινής εξομολόγηση του Φόσι προς την Γκουέν, για να της πει ποιος πραγματικά ήταν ο ίδιος: ένας αλητήριος που έκλεβε από εδώ και από εκεί , που είχε τη λόξα του σταρ και οι άλλοι τον θεωρούσαν πολύ πιο σπουδαίο από ότι ήταν στην πραγματικότητα, αλλά και ένας τύπος που δεν άντεχε τη δέσμευση και στο τέλος πάντα έφευγε» σημείωσε.
Όπως ανέφερε ο Αμερικανός χορογράφος «ο Φόσι δεν ήθελε ποτέ η «Sweet Charity» να γίνει ένα μουσειακό είδος, αλλά σε κάθε αναβίωση της να παρουσιάζει μία διαφορετική και σύγχρονη αντίληψη». «Ήταν πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος. Κάθε φορά που παρουσίαζε κάτι, μετά από λίγο αναρωτιόταν γιατί το κάνει αυτό. Πάντα έλεγε ότι «δεν με ενδιαφέρουν όσα έχω κάνει αλλά αυτό που κάνω τώρα». Σαν παιδάκι ήθελε πάντα να μεγαλώνει. Το ίδιο ισχύει και για την παράσταση: αν και έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από τότε που πέθανε ο Φόσι, η παράσταση εξελίσσεται παρόλο που η ιστορία παραμένει πάντα ίδια» είπε ο Τσετ Γουόκερ.
