Ο Νίκος Μουτσινάς ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Καλημερούδια», το πρωί της Δευτέρας και μίλησε στη Ντορέττα Παπαδημητρίου για όλα.
Για την επιστροφή στην πρωινή ζώνη:
«Πρωινό ξανά! Γενικά δεν ξέρω γιατί.... Πρέπει να μαζευτώ, να μη μιλάω. Είχα πει ότι δεν θα πρόκειται να κάνω πρωινό γιατί δεν μπορώ το πρωινό ξύπνημα. Είναι λίγο δεύτερη φορά Αριστερά. Με την Αριστερά αλλάξαν πολλά πράγματα στη ζωή μου, δεν το περίμενα. Για το Πρωινό ΣουΚου ήταν μια συνθήκη. Ήταν η Μαρία που ήθελα να δουλέψω πολύ μαζί της, ήταν η αρχισυντάκτρια που την ήξερα, ήξερα δημοσιογράφους. Ήμουν στο δυναμικό του ΑΝΤ1, αλλά το σίριαλ που συμμετείχα δεν ήταν και στην... πρώτη γραμμή. Μαζί με το σίριαλ πήγαινα εγώ. Ήμουν εκεί, έγινε αυτή η πρόταση και πήγα».
Τι διαφορά έχει ο Νίκος Μουτσινάς του «Πρωινού Καφέ» με αυτόν του «Πρωινό ΣουΚου»;
«Εύχομαι να έχει μεγάλη διαφορά. Λίγο αλλιώς βλέπω τα πράγματα πια. Είναι διαφορετικό αυτό που αντιμετωπίζω εγώ. Στα πρωινά υπάρχει μια συγκεκριμένη σκαλέτα. Έχει μια ροή εκπομπής, μια θεματολογία. Εγώ πιο πολύ του σχόλιου και των ρούχων είμαι. Εγώ όλο το υπόλοιπο κομμάτι το παρακολουθώ, επειδή το έχει αναλάβει η Μαρία. Δεν είναι ότι βαριέμαι το υπόλοιπο, αλλά αν έχεις ένα θέμα κυτταρίτιδας, τι να πω;».
Οι φήμες πριν τη συνεργασία με τη Μπεκατώρου:
«Με κούρασε πολύ αυτό το θέμα με το όνομα. Το είχα ξεχάσει λίγο. Είχαμε κατοχυρωθεί ως ορχήστρα στο "Δέστε Τους". Δεν είχαμε πρώτα και δεύτερα βιολιά. Νόμιζα ότι είχα φύγει πια από αυτό. [...] Δεν υπήρχε ποτέ τέτοιο θέμα. Τι να πω δηλαδή; Να μπει το όνομά μου πρώτο ή δεύτερο; Σαφώς η Μαρία έπρεπε να μοιραστεί μια εκπομπή που παρουσίαζε μόνη της, αλλά φοβάμαι να δηλώνω και πράγματα πια... Έχω βάλει μυαλό, γιατί τα λούζομαι. Πάντως επειδή δεν θέλω να κάνω πορεία στο πρωινό, δεν είναι από τα όνειρά μου να είμαι εκεί, δεν υπάρχει και κανένας ανταγωνισμός. Ούτως ή άλλως στη φάση που είμαι δεν θέλω να ανταγωνιστώ και κανέναν. Αλλά δεν είναι και κάτι που το αγαπάω πάρα πολύ και το θέλω με νύχια και με δόντια. Περνάω πάρα πολύ ωραία με τη Μαρία. Ο σκοπός ήταν να γίνουμε μια παρέα οι τέσσερις μας. Κι αυτό δεν σηκώνει και βιολιά».
Τα τηλεοπτικά όνειρά του:
«Τι έχει μείνει; Να παρουσιάσω ένα δελτίο; Κακώς που δεν το έκανα. Τότε που το δελτίο του Star ήταν με gossip περίμενα να μου προτείνουν κάτι. Θα ήθελα να κάνω κάτι μου αρέσει. Ένα παιχνίδι; Να το κάνω. Να μην είμαι μόνος μου; Να είμαι με άλλους 100; Άμα είναι ωραία η παρέα, κανένα πρόβλημα!».
Γιατί τελείωσε το Δέστε τους;
«Το Δέστε Τους ήταν μια πολύ ωραία εκπομπή. Ήταν πια ένα δωμάτιο. Όλα τα ωραία όμως πρέπει να έχουν ένα τέλος για να μείνουν ωραία. Γιατί να μη φύγω; Το έκανα πέντε χρόνια. Πόσο καιρό πια; Για ποιο λόγο να το κάνω; Είχε πάρει μια φόρα μόνο του, πήγαινε. Δεν υπήρχε ένα άγχος με τα νούμερα, το ζεις αυτό. Στο πρωινό με τα νούμερα είναι άλλο πράγμα. Με το Δέστε τους είχαμε καταφέρει να είμαστε παρέα και συνήθεια. Μπορεί τότε να μην το εκτιμούσα, αλλά μετά και με το "Νικ Ο Κλοκ" ξαναθυμήθηκα τι σημαίνει αυτή η αγωνία. [...] Και φέτος μας κρατάνε τα νούμερα στην τσίτα. Εγώ νομίζω ότι αυτές τις εκπομπές που κάνουμε, που δεν έχουν ακριβώς concept αλλά παίζουν με την προσωπικότητα του κόσμου που είναι μέσα, έχει να κάνει με την παρέα».
Τα νούμερα τηλεθέασης:
«Αυτό που δημοσιεύονται τα νούμερα είναι λάθος. Εγώ το έβλεπα από τους δικούς μου. Μου έλεγαν αν πήγαμε καλά χθες ή αν μας πέρασε ο άλλος. Νομίζω ότι στην αγωνία του τι θα αποκαλύψω, επειδή είναι πολύ κλειδαρότρυπα, είναι πολύ βαρετό όλο αυτό. Θέλουν να είναι όλο μπροστά, να μην κρύβουμε κάτι. Σκέψου όμως να είχα εγώ ένα γνωστό και να μπορούσα να του πω στο πρώτο μήνα να μου βάλει και δύο 20άρια δυνατά στην τηλεθέαση. Μόλις το μάθει αυτό το κοινό θα πουν "ρε συ γιατί αυτή τη βλέπουν όλοι; Βλάκας είμαι; Ας τη δω". Ο κόσμος επηρεάζεται από αυτό. Αντίστοιχα και όταν κάτι που δεν πάει καλά σου λέει "γιατί να το δω;"».
Η αποχώρηση από τον Alpha:
«Ζήτησα αρκετά λεφτά τότε. Είχα πέσει λίγο στην παγίδα. Πίστευα ότι μπορεί να πάρω τα χρήματα που είχα ζητήσει. Τύπου, γιατί όχι; Θα μπορούσα εν δυνάμει. Και τα οικονομικά στα κανάλια είναι σαν μικρά παζάρια. Ζήτησα κάποια αρκετά χρήματα, αλλά δεν έπαιρνα και λίγα. Δεν έπαιρνα 1 δραχμή και ζήτησα 180. Αφού δεν τα πήρα τότε, δεν ξέρω αν θα πάρω ποτέ κάτι τέτοιο. Αν μου τα δίνανε, όμως, δεν θα μπορούσα να κάνω πίσω από το "Δέστε Τους"».
Η είσοδος στο Your Face Sounds Familiar:
«Θα είμαι στην κριτική επιτροπή. Μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή και τον Πέτρο Φιλιππίδη. [...] Νομίζω ότι εκεί θα περάσω καλά. Θέλω να περάσω καλά εκεί, δεν θα πήγαινα σε διαφορετική περίπτωση. Είμαστε λίγο πρωτάκια στην επιτροπή όλοι. Εγώ πιστεύω ότι θα 'ναι ωραίο. Ακούω και εγώ κάποια ονόματα για τους παίκτες, αλλά νομίζω δεν έχει κλείσει κανένας. Εύχομαι να συμφωνήσουν, γιατί εγώ δεν θα έπαιρνα εύκολα μέρος. Δεν είναι εύκολο να πας να μιμηθείς και να τραγουδήσεις μαζί. Αν ήταν playback, θα ήταν πιο εύκολο... Θα είμαι πολύ αυστηρός, θα τους κάνω να κλαίνε. Θα λένε "Παναγία μου, τι θέλαμε και πήγαμε σε αυτό το show με αυτό το τέρας;"».
Η απώλεια της μητέρας του:
«Τελικά η δουλειά δεν βοηθάει τόσο όσο ακούγεται. Την ώρα που είσαι στη δουλειά, ξεχνάς. Το ίδιο μπορεί να σου κάνει μια ταινία ή ένας καφές με την παρέα σου. Μετά είναι το πρόβλημα. Δύο δευτερόλεπτα να μη σκεφτείς κάτι άλλο, η πρώτη σκέψη που έρχεται είναι αυτή. [...] Νομίζω πως απλά το πένθος μεταποιείται, δεν τελειώνει. Είναι κάποια πράγματα που δεν χωράνε στο μυαλό. Ένα από αυτά είναι και η απώλεια. Ειδικά με τη μάνα είναι πολύ δύσκολο. Κάνετε όλη την προσπάθεια να δεθεί μαζί σας το παιδί και μετά, ξαφνικά ένα πρωί, φεύγετε. Μηνύσιμο το βρίσκω εγώ αυτό. Θέλω να σου πω ότι χτίζεται μια σχέση με τη μάνα, δεν ξέρω τι μάγια κάνετε! [...] Με τη μαμά μου νομίζω ότι έγινε λάθος στα ονόματα. Θέλανε να πάρουν μια άλλη κυρία επάνω, κάνανε λάθος και πήραν τη μητέρα μου. Και κάνω πλάκα τώρα γιατί αυτό δεν αντιμετωπίζεται. Και το χιούμορ αυτό είναι για πέταμα. Εγώ αισθάνομαι ότι είμαι σε ένα γύρισμα, σε ένα δραματικό σίριαλ, το "Νησί" ας πούμε. Εσύ βλέπεις τον μπαμπά σου στον ύπνο σου; Μπορείς να τους πεις να πει κάτι στη μάνα μου; Δεν ξέρω τι κάνουν εκεί πάνω στα λιβάδια. Η γυναίκα αυτή κάτι έχει πάθει. Με τη σχέση που είχαμε, θα περίμενα κάθε βράδυ, ένα πενταλεπτάκι να είναι στον ύπνο μου. Ίσως έχει βρει δικούς της πάνω... Ας κάνει όμως την προσπάθεια. Έχω να της πω πολλά, πάρα πολλά! Είναι ένα τραίνο, περνάς στο επόμενο βαγόνι».
