Της έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση - Συγκλονίζουν όσα λέει η γιαγιά του μωρού
Στον ανακριτή Βέροιας απολογείται αύριο, μετά την προθεσμία που πήρε, η 37χρονη μητέρα που κατηγορείται ότι σκότωσε το έξι μηνών μωρό της μπροστά στα δύο άλλα ανήλικα παιδιά της.
Χθες η 37χρονη πέρασε το κατώφλι του εισαγγελέα που άσκησε σε βάρος της ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, και η γυναίκα κρατείται στην Αστυνομική διεύθυνση Βέροιας, ενώ είχε μεταφερθεί, έπειτα από δική της επιθυμία στο νοσοκομείο της περιοχής για να της χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή, αναφέρθηκε στην ΕΡΤ.
Σε κλίμα οδύνης η κηδεία του βρέφους τελέστηκε χθες, ενώ σύμφωνα με τον συνήγορο της μητέρας θα ζητηθεί ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη για την 37χρονη. Η τοπική κοινωνία παραμένει συγκλονισμένη μετά από αυτό το περιστατικό.
Συγκλονίζει η γιαγιά του μωρού
Θλιμμένη, σοκαρισμένη, απογοητευμένη, η γιαγιά του βρέφους άνοιξε την καρδιά της και εξέφρασε την πίκρα της για τον άδικο χαμό του εγγονιού της. «Η κοπέλα εδώ που ήταν και χτυπούσε και έβριζε. Δεν ήταν καλά. Μόλις γέννησε, έκατσε εδώ 40 ημέρες και αυτό με το ζόρι. Δεν καθόταν, δεν ξέρω, τι να πω; Και της έλεγα "κάνε υπομονή, κάτσε εδώ πέρα", αυτή από το δικό της μέρος δεν έφευγε. Το μωρό πόσο το αγάπησα και πόσο το κοίταξα 40 ημέρες και αυτή και το μωρό και πάλι έβριζε και πάλι χτυπούσε, να την νταντεύω σαν να είναι δικό μου παιδί και το μωρό να το κρατάω αγκαλιά και να λέω "το μωρό μας, το μωρό μας". Αλλά αυτή από το δικό της… τίποτα» είπε αρχικά μιλώντας στην εκπομπή Live News.
«Δεν θέλαμε να της χαλάσουμε χατίρι, λέγαμε "έχει το μωρό", "να μην κάνει κακό στο παιδί", δεν… Δεν… Δεν ξέρω τι να πω. Χατίρι δεν της χαλούσα σε τίποτα, να της μαγειρεύω, να της πλένω, να της καθαρίζω, να την ταΐζω, σαν μωρό. Στα παιδιά της πολύ καλά συμπεριφερόταν. Τα έφερνε καμιά εβδομάδα πιο μπροστά, όταν ήταν έγκυος και εκείνα να τα φροντίζω, να μην τους χαλάσω χατίρι, να τα πηγαίνω στο μαγαζί μου, να τα ταΐζω, να τα παίζω. Δεν ήθελα να χαλάσω χατίρι στα παιδιά, βόλτες να τα κάνω, γι’ αυτήν, αλλά δεν μ’ άρεσε η συμπεριφορά της καθόλου. Στο μωράκι τι να πω; Το κοιτούσαμε μαζί εδώ, το πλέναμε, το κάναμε μπάνιο, αλλά μετά άρχιζε από εκεί που ήταν καλά, να αρχίσει άλλα και άλλα. Άλλαξε, δεν ξέρω πως. Εγώ πολύ την ήθελα, επειδή έκανε το μωρό, τρελαινόμουν. Το μωρό με έκανε και ήθελα να είναι αυτή καλά αλλά πάλι έβριζε, πάλι χτυπούσε» συνέχισε.
Αναμνήσεις από ευτυχισμένες στιγμές
Η τραγωδία δεν σταματά να φέρνει στην επιφάνεια αναμνήσεις από τις χαρούμενες και ευτυχισμένες στιγμές. «Από τότε που έφυγε, όχι. Δεν άφηνε να το δούμε το παιδί καθόλου. Έχω τρελαθεί από χθες, έχω χάσει τα πάντα. Τρελάθηκα, λέω "τι ήταν αυτό που πάθαμε;". Τι; Τι; Τι; Το μωρό;. Είχα να το δω τόσους μήνες και να μην μπορώ να το δω; Και να μην με αφήνει. Δεν ξέρω τι συμπεριφορά είναι αυτή, δεν ξέρω. Ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω. Όχι, δεν μπορώ. Έχω κλονιστεί ολόκληρη. Έμεινε έγκυος και μετά έλεγε με χαρά "θα έχουμε μωρό". Τι να πω; Τον χτυπούσε και έβριζε, τι να πω… Δεν…».
Η γιαγιά στην κατάθεση ψυχής θα μιλήσει για την σχέση της με το μωράκι. Είναι η γιαγιά που δεν θα ξαναπαίξει με το πολυαγαπημένο εγγονάκι θα μιλήσει για το μωρό του γιού της, του πατέρα, που όπως θα πει δυσκολευόταν να δει το βρέφος. «Έλεγα, άμα δεν τα βρίσκουν, άνθρωποι είναι, ας χωρίσουν, δεν υπάρχει πρόβλημα, αφού μαλώνουν, δεν κάνουν και ας έρχεται εδώ πέρα, με το μωρό να το βλέπουμε, να πηγαινοέρχεται. Δεν με πείραζε».
Θα μιλήσει όμως για την πρώην νύφη της και θα πει, πως ήθελε να έχει κοντά της τα παιδιά της πάντα. «Αυτή εδώ καθόταν στο σαλόνι, εγώ κουρασμένη πήγαινα μέσα, κοιμόμουν. Αυτή ξυπνούσε, το θήλαζε, έκλαιγε το μωρό, αλλά και κάθε φορά δεν έβγαινα έξω να δω τι γίνεται. Όταν με φώναζε, έτρεχα να δω τι γίνεται. Είχε αυτή με τα κορίτσια της πολύ θέμα και με τον άλλο τον σύζυγο της. Δεν ήθελε να τα κρατάει ο άλλος, ο σύζυγός της, τα κορίτσια. Στα παιδιά της μιλούσε καλά, αλλά όλα την πειράζανε, όλα. Αυτή η ψυχούλα άσε. Να μην αφήνει να δούμε το μωρό καθόλου, καθόλου. Εδώ που το είχα, το κρατούσα αγκαλιά και τρελαινόμουν και αυτό να με κοιτάει μέσα στα μάτια και να κοιτάει όλες τις γωνίες "Θεέ μου" λέω "το μωρό μας, το μωρό μας". Είχα τρελαθεί για το μωρό και αυτή να την κοιτάω, να την νταντεύω για το μωρό. Να είναι καλά αυτή και το μωρό. Τώρα μαθαίνω, ότι έτσι όπως τα ακούω και στις ειδήσεις, τα είχε κόψει τα φάρμακα όταν ήταν έγκυος και μετά, μέχρι που έκανε και θήλαζε, τι έκανε μετά εκεί που πήγε με τους γονείς της, δεν ξέρω».
