Στην τελετή παράδοσης-παραλαβής που έγινε σήμερα στη 1.30 το μεσημέρι στο υπουργείο η υπηρεσιακή υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού και Θρησκευμάτων Αγγελική-Ευφροσύνη Κιάου-Δημάκου καλωσόρισε τη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου, τον υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Νίκο Φίλη, την αναπληρώτρια υπουργό, Σία Αναγνωστοπούλου, τον αναπληρωτή υπουργό Έρευνας και Καινοτομίας, Κώστα Φωτάκη και τον υφυπουργό Θεοδόση Πελεγρίνη.
Η κ. Κιάου υποδέχτηκε τη νέα ηγεσία λέγοντας ότι «σε αυτό το υπουργείο χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας, είμαι σίγουρη ότι θα το αγαπήσετε. Είναι δύσκολο υπουργείο αλλά το αντικείμενό του είναι γοητευτικό. Βρέθηκα για δεύτερη φορά σε αυτό το υπουργείο και είχα να αντιμετωπίσω το άνοιγμα των σχολείων και μία σειρά γραφειοκρατικών διαδικασιών αλλά τελικά πετύχαμε την ομαλή έναρξη της σχολικής χρονιάς. Το πρόβλημα των κενών στην εκπαίδευση είναι γνωστό και μακροχρόνιο και κάποια στιγμή πρέπει να λήξει »
Απαντώντας ο νέος υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Νίκος Φίλης είπε:
Κυρία Δημάκου-Κιάου,
Θέλω να σας ευχαριστήσω για τα φιλόφρονα λόγια σας. Κυρίως όμως για την προσπάθεια που καταβάλατε ως υπηρεσιακή υπουργός ώστε σε συνθήκες ιδιάζουσας και παρατεταμένης δημοσιονομικής κρίσης, η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να βρει τα σχολεία έτοιμα να υποδεχτούν τους μαθητές και τις μαθήτριες.
Θέλω να διαβεβαιώσουμε ότι πρώτο μέλημά μας είναι η άμεση επίλυση των εκκρεμοτήτων, ώστε το δημόσιο σχολείο να λειτουργήσει σε πλήρη ανάπτυξη, χωρίς τα προβλήματα, που, κατά παράδοση τα τελευταία χρόνια, συνοδεύουν την έναρξη της σχολικής περιόδου.
Αναλαμβάνουμε σήμερα την πολιτική ευθύνη για την λειτουργία του υπουργείου Παιδείας. Τόσο ο υποφαινόμενος όσο και οι πανεπιστημιακοί, η κα Αναγνωστοπούλου, ο κος Φωτάκης του οποίου το σημαντικό έργο ήδη γνωρίζετε, καθώς και ο πρώην πρύτανης κος Πελεγρίνης έχουμε συνείδηση ότι η εκπαίδευση αποτελεί εθνική και κοινωνική προτεραιότητα. Η διακονία αυτού του σκοπού προϋποθέτει την αναζήτηση ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών συγκλίσεων, ώστε να διαμορφωθεί ένα μεταρρυθμιστικό όραμα και το σχολείο να αποκτήσει και πάλι την κεντρική θέση του στο δημόσιο βίο, να μετατραπεί σε κύτταρο για την ανάταξη της χώρας και σε φορέα δημοκρατικών αξιών.
Κι ακόμη, έχουμε συνείδηση ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων και η σταθερή πορεία προς ένα δημοκρατικό σχολείο, σε ένα σχολείο που δεν θα συνθλίβει τα παιδιά μέσα σε συνθήκες άκρατου ανταγωνισμού και θα διαφυλάσσει τον μορφωτικό του ρόλο, προϋποθέτει την αναγνώριση του κοινωνικού ρόλου των εκπαιδευτικών. Ο εκπαιδευτικός, αυτός ο αφανής κοινωνικός εργάτης, συχνά απαξιώνεται όχι μόνον εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά μέσα στο γενικότερο κλίμα της κρίσης αξιών.
Το υπουργείο Παιδείας, λοιπόν, έχει να επιτελέσει ένα σύνθετο, επείγον και διαρκές έργο προκειμένου η συνταγματική επιταγή «μόρφωση σε όλους» να αποκτά καθημερινά μεγαλύτερη υπόσταση. Γι’ αυτό, παράλληλα με τη μάχη για τη βελτίωση της καθημερινότητας του σχολείου, θα οργανώσουμε έναν εθνικό-κοινωνικό διάλογο προκειμένου να αναδειχθούν όχι μόνο τα προβλήματα αλλά και οι δυνατότητες, οι δρόμοι για την επίλυσή τους.
Συνεχίζουμε το έργο της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας. Με τις αναγκαίες τομές και όποιες επανατοποθετήσεις κριθούν επιβεβλημένες μέσα από το διάλογο. Σε αυτό το σημείο, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου, τον Αριστείδη Μπαλτά και τον Τάσο Κουράκη, καθώς και τους συνεργάτες τους γι’ αυτό το έργο.
Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις στο σύνολο του δημόσιου βίου είναι αναγκαίες. Έχουν καθυστερήσει. Πολύ περισσότερο είναι επιτακτικές σε ένα χώρο όπως η εκπαίδευση. Η ιδέα και η πράξη της μεταρρύθμισης πάνω σε ευρέως αποδεκτό σχέδιο με προοπτική και με την αξιοποίηση των βέλτιστων διεθνών εμπειριών, προκειμένου η εκπαίδευση να αποτελέσει ένα από τους βασικούς πυλώνες του κοινωνικού κράτους που η κρίση και η νεοφιλελεύθερη διαχείρισή της τό έχουν διαλύσει. Να αποτελέσει, η εκπαίδευση, τον προπομπό ώστε να βγει η χώρα στο ξέφωτο της ανάπτυξης και να αποκτήσει μια νέα-ισότιμη θέση στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες που αναγκάστηκαν να ξενιτευθούν, επισημειώνουν μέσα στην απελπισία της κρίσης, το συγκριτικό εθνικό πλεονέκτημα της εκπαίδευσης. Οφείλουμε να ενισχύσουμε αυτό το πλεονέκτημα. Τό οφείλουμε και απέναντι σε αυτά τα νέα παιδιά, την πιο μορφωμένη γενιά από συστάσεως του ελληνικού κράτους, αλλά τόσο άτυχη.
Και σε άλλα δίσεκτα χρόνια για την Ελλάδα, η εκπαίδευση αναδείχθηκε εμβρυουλκός της εθνικής- δημοκρατικής αναγέννησης, της ανόρθωσης των φτωχότερων κοινωνικών δυνάμεων, της ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη, προς όφελος όλων και όχι υπέρ των μεγάλων συμφερόντων.
Αυτό το μήνυμα της ισότητας και μέσα από την μόρφωση, θα επιχειρήσουμε να κάνουμε πράξη βήμα- βήμα.
Με εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς. Θα επιδιώξουμε την καθημερινή συνεργασία μέσα στο σχολείο, Αλλά και με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών φορέων τους καθώς και την τοπική Αυτοδιοίκηση. Και, βεβαίως, θα εμπνευστούμε από το ενδιαφέρον και τις ενεργείς πρωτοβουλίες των γονιών.
Κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, μέσα στα ασφυκτικά δημοσιονομικά πλαίσια που ορίζει η νέα συμφωνία, αλλά σύντομα σε συνάρτηση με την επιδιωκόμενη θετική εξέλιξη των δημοσίων εσόδων, θα αναζητήσουμε δυνατότητες ώστε, έστω και συμβολικά στην αρχή, να εκφραστεί το δημόσιο ενδιαφέρον για την δημόσια εκπαίδευση, για την εκπαίδευση ως κοινό καλό.
Η προσπάθεια που περιγράφουμε, έχει ως αυτονόητη προϋπόθεση την χωρίς κομματικές ή άλλες διακρίσεις, αξιοποίηση του δυναμικού του υπουργείου Παιδείας.
Όλοι μας κρινόμαστε στην πράξη.
Το υπουργείο Παιδείας υπάρχει για την νεολαία. Είναι κατεξοχήν το υπουργείο της νέας γενιάς.
Υπάρχει για τα εκατομμύρια παιδιά, τα ελληνόπουλα και τα μεταναστόπουλα που κάθονται δίπλα δίπλα στα θρανία.
Απευθύνουμε ένα μήνυμα ελπίδας- έλλογης και δημοκρατικής ελπίδας. Το σχολείο, σε σημαντικό βαθμό, μπορεί να σπάσει το φαύλο κύκλο των ποικίλων προκαταλήψεων που ενισχύουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και τελικά σπέρνουν σε όλους την απογοήτευση.
Το σχολείο μπορεί να αποδειχθεί μια ανοιχτή αγκαλιά για όλα τα παιδιά. Να γίνει χώρος αλληλεγγύης και καταπολέμησης της ακραίας φτώχιας. Να εξαπλωθούν οι πρωτοβουλίες του κράτους, της Εκκλησίας της Αυτοδιοίκησης και κοινωνικών φορέων ώστε να μην εξαπλωθούν μέσα στην σχολική αίθουσα δραματικά φαινόμενα, όπως είναι η παιδική ασιτία, που ανάγεται βεβαίως στην γενικότερη κοινωνική διάλυση.
Να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα το φαινόμενο της σχολικής διαρροής, αξιοποιώντας την αλληλέγγυα στήριξη των πιο αδύναμων οικονομικά και μορφωτικά μαθητών και μαθητριών.
Απευθύνουμε το μήνυμα ότι η μόρφωση είναι αναγκαία επειδή η κοινωνία χρειάζεται όλη την εξυπνάδα των αγοριών και των κοριτσιών. Ότι η κινητοποίησή τους είναι αναγκαία, επειδή η κοινωνία χρειάζεται όλη τη δύναμη και τον αυθορμητισμό τους, προκειμένου να ζήσουμε σε ένα δικαιότερο κόσμο, σε έναν κόσμο ειρήνης, δημοκρατίας και ισότητας.
Με λογισμό και μ’ όνειρο.
Πρωταγωνιστές στο όμορφο ταξίδι, στον πηγαιμό για την Ιθάκη, όπου « ο δρόμος είναι μακρύς, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις».
