Συγκλονίζει ο πατέρας του μαθητή της Γ΄ Λυκείου αναφερόμενος στις τελευταίες στιγμές του παιδιού του
Ραγίζει καρδιές ο πατέρας του 18χρονου μαθητή της Γ΄ Λυκείου, που επέβαινε σε μηχανή μαζί με έναν φίλο του στο Μπουρνάζι στο Περιστέρι, όταν συγκρούστηκε με αυτοκίνητο και τραυματίστηκε θανάσιμα.
Το δυστύχημα σημειώθηκε στη συμβολή των οδών Σπετσών και Επίκουρου. Η μηχανή συγκρούστηκε με διερχόμενο όχημα και κατέληξε πάνω σε κολώνα. Από τη σφοδρότητα της σύγκρουσης ο άτυχος Νίκος έχασε τη ζωή του. Τα δύο παιδιά επέβαιναν σε μηχανή, που δεν ήταν δική τους και σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Star, τα στοιχεία της Αστυνομίας δείχνουν, ότι ήταν κλεμμένη.
Ο πατέρας του 18χρονου πάντως αναφέρει, πως ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει, αν η μηχανή ήταν κλεμμένη ή όχι, ούτε σε ποιον ανήκε. Ζητά «να μάθει την αλήθεια» για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο 18χρονος έχασε τη ζωή του την περασμένη εβδομάδα. Όπως υποστηρίζει, ενδέχεται πριν το μοιραίο τροχαίο, ένα περιπολικό να καταδίωκε τη μοτοσικλέτα, στην οποία επέβαιναν ο γιος του και ο φίλος του. Ωστόσο, η Αστυνομία αναφέρει πως ουδέποτε υπήρξε καταδίωξη.
Ο πατέρας του νεαρού δεν αντέχει, «λυγίζει» μπροστά στην κάμερα της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα», μιλώντας για τις τελευταίες στιγμές του παιδιού του. Ο μαθητής τραυματισμένος βαριά, ζητούσε να μην ειδοποιήσουν τον πατέρα του για να μην τον βάλει σε ανησυχία. «Του είπαν να φωνάξουν τον πατέρα του κι εκείνος είπε "όχι, δε θέλω να τον ανησυχήσω". Είκοσι δευτερόλεπτα αργότερα αρχίζει να χάνει παλμούς...» είπε ο πατέρας του 18χρονου, μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του
Ο 18χρονος ήταν ένα παιδί εργατικό, που βοηθούσε τον πατέρα του στη δουλειά και δεν τους είχε απασχολήσει ποτέ. «Ηταν το καλύτερο παιδί στο σχολείο, ξέραμε πάντα πού βρίσκεται και τι κάνει», λέει ο πατέρας του, συμπληρώνοντας πως το παιδί του βοηθούσε άτομα με ειδικές ανάγκες. Η τραγική ειρωνία είναι ότι ο Νίκος είχε γλιτώσει από βέβαιο θάνατο όταν ήταν μικρό παιδί.
«Ο γιος μου όταν ήταν μικρός, 4,5 ετών, την ώρα που έβαζα τέντες στο σπίτι, έπεσε από τον 2ο όροφο. Του κάναμε κρανιοτομή. Προσευχόμασταν και το παιδί σώθηκε. Τελικά, 18 χρόνων ο Θεός μου τον πήρε» λέει ο τραγικός πατέρας.