Ο Σερ Νίκολας Γουίντον, γνωστός και ως ο "Βρετανός Σίντλερ", ο οποίος είχε σώσει κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου 669 παιδιά από την Τσεχία και τη Σλοβακία, στην πλειονότητά τους εβραϊκής καταγωγής, από βέβαιο θάνατο στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης, απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 106 ετών, ανακοίνωσε σήμερα ο Ροταριανός όμιλος του Μέιντενχεντ, στη νότια Βρετανία. Ο Σερ Νίκολας Γουίντον, τον οποίο έχρισε ευγενή η βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ το 2002, είχε επίσης λάβει πολλές ακόμη τιμητικές διακρίσεις για τη δράση του εναντίον του Ολοκαυτώματος.
"Ο κόσμος έχασε έναν σπουδαίο άνθρωπο. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ την ανθρωπιά που έδειξε ο Σερ Νίκολας Γουίντον σώζοντας τόσα παιδιά από το Ολοκαύτωμα", έγραψε ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον στον λογαριασμό του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter.
Η ιστορία του Βρετανού Σίντλερ
Ο Νίκολας Γουίντον περί τα τέλη του 1938, νεαρός υπάλληλος τότε του χρηματιστηρίου του Λονδίνου, είχε πάει στην Πράγα προσκεκλημένος ενός φίλου του που εργαζόταν στη βρετανική πρεσβεία. Κατόπιν του είχε ζήτησε βοήθεια, καθώς ένα τμήμα της τότε Τσεχοσλοβακίας βρισκόταν κάτω από τη ναζιστική μπότα και η χώρα ήταν πια γεμάτη καταυλισμούς προσφύγων.
Ο Γουίντον άνοιξε ένα "γραφείο" σε ένα ξενοδοχείο της Πράγας όπου υποδεχόταν Εβραίους γονείς, που ήθελαν να βρεθεί ασφαλές καταφύγιο για να φύγουν τα παιδιά τους. Αντιμετώπιζε ένα ιδιαίτερα δύσκολο καθήκον: για να εκδοθεί βίζα για τη Βρετανία έπρεπε να βρεθεί για κάθε παιδί μια ανάδοχη οικογένεια που θα το υιοθετούσε και να δοθεί εγγύηση. Ο Γουίντον συγκέντρωνε και χειριζόταν επίσης τα χρήματα για τη μεταφορά των παιδιών με τρένο.
Από τον Μάρτιο ως τον Αύγουστο του 1939 ο Βρετανός συνέβαλε με αυτόν τον τρόπο να μεταβούν στη χώρα του 669 παιδιά με οκτώ τρένα. Ένας ένατος συρμός, που θα μετέφερε 250 παιδιά, την 3η Σεπτεμβρίου, εμποδίστηκε να αναχωρήσει όταν η Βρετανία μπήκε στον πόλεμο. Και τα 250 παιδιά εξαφανίστηκαν χωρίς κανένα ίχνος.
Ο Γουίντον συνήθιζε να λέει ότι δεν έκανε κάτι το εξαιρετικό, παρότι ο Τύπος τον υμνούσε και του έδωσε το προσωνύμιο "ο Βρετανός Σίντλερ", παραπέμποντας στον Γερμανό βιομήχανο Όσκαρ Σίντλερ, που έσωσε 1.200 Εβραίους επί των ημερών του Τρίτου Ράιχ.
Αυτή η σεμνότητα του επέτρεπε να κρύβει, ακόμη και από την ίδια του την οικογένεια, τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε για να επιβιώσουν αυτά τα παιδιά. Η γυναίκα του ανακάλυψε τυχαία, σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, μέσα σε μια παλιά τσάντα, τον κατάλογο των παιδιών και τα γράμματα των γονιών τους.