Πώς η μυρωδιά του σώματος ενεργοποιεί διαδρομές του εγκεφάλου που συνδέονται με τα συναισθήματα
Σουηδοί επιστήμονες που αναζητούσαν τρόπους αντιμετώπισης του κοινωνικού άγχους κατέληξαν σε ένα απροσδόκητο συμπέρασμα. Όταν κανείς μυρίζει την μυρωδιά του σώματος των άλλων, τα επίπεδα του άγχους του μειώνονται. Μάλιστα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν στις δοκιμές τους ιδρώτα από μασχάλες.
Σύμφωνα με τη θεωρία τους, η μυρωδιά ενεργοποιεί διαδρομές του εγκεφάλου που συνδέονται με τα συναισθήματα, προσφέροντας περισσότερη ηρεμία.
Η ομάδα παρουσιάζει κάποια από τα πρώτα ευρήματά της σε ένα ιατρικό συνέδριο στο Παρίσι αυτή την εβδομάδα και όπως σημειώνει το BBC, είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς εάν έχουν δίκιο.
Πάντως, η σύνδεση της μυρωδιάς με τα συναισθήματα δεν είναι κάτι νέο. Είναι γνωστό ότι τα μωρά γεννιούνται με ισχυρή αίσθηση της όσφρησης, ενώ δείχνουν προτίμηση στη μυρωδιά της μητέρας τους και του μητρικού γάλακτος.
Η όσφρηση μας βοηθά να διαισθανθούμε τον κίνδυνο, όπως για παράδειγμα μυρίζοντας τον καπνό από μια κοντινή φωτιά, αλλά και να αλληλεπιδράσουμε με το περιβάλλον μας και τους άλλους. Επίσης, κάνει τα γεύματα πιο απολαυστικά και μπορεί να «ξυπνήσει» αναμνήσεις.
Τα αρώματα εντοπίζονται με αισθητήρες που βρίσκονται στο πάνω μέρος της μύτης. Τα σήματα στη συνέχεια μεταφέρονται απευθείας στο μεταιχμιακό σύστημα, την περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με τη μνήμη και τα αισθήματα.
Οι Σουηδοί ερευνητές πιθανολογούν ότι η μυρωδιά του ανθρώπινου σώματος μπορεί να επικοινωνήσει την συναισθηματική μας κατάσταση –εάν, για παράδειγμα, είμαστε αγχωμένοι ή χαρούμενοι- και μάλιστα να προκαλέσει παρόμοιες αντιδράσεις σε όσους την μυρίζουν.
Έτσι, ζήτησαν από εθελοντές να δωρίσουν ιδρώτα από τις μασχάλες τους τη στιγμή που έβλεπαν είτε μία τρομακτική ταινία ή μία ευχάριστη.
Στη συνέχεια, 48 γυναίκες με κοινωνικό άγχος συμφώνησαν να μυρίσουν κάποια από τα δείγματα, ενώ παράλληλα δέχονταν μια πιο συμβατική θεραπεία (mindfulness), στο πλαίσιο της οποίας τους ζήτησαν να εστιάσουν στο εδώ και το τώρα και όχι στις αρνητικές σκέψεις που είχαν στο κεφάλι τους.
Σε κάποιες από τις γυναίκες δόθηκαν αληθινές μυρωδιές σώματος ενώ σε άλλες δόθηκε καθαρός αέρας. Εκείνες που εκτέθηκαν στη μυρωδιά του ιδρώτα φάνηκε να αντιδρούν καλύτερα στη θεραπεία.
«Ο ιδρώτας που δημιουργήθηκε όταν κάποιος ήταν χαρούμενος είχε την ίδια επίδραση με εκείνον από κάποιον που φοβήθηκε από την ταινία. Επομένως, μπορεί να υπάρχει κάτι στα χημικά σήματα του ανθρώπινου ιδρώτα γενικά, το οποίο να επηρεάζει την αντίδραση στην θεραπεία», είπε η Elisa Vigna, του Karolinska Institute της Στοκχόλμης, που είναι η επικεφαλής της έρευνας.
«Ίσως απλά το να εκτίθεται κάποιος στην παρουσία κάποιου άλλου να έχει αυτή την επίδραση, αλλά χρειάζεται να το επιβεβαιώσουμε αυτό. Μάλιστα, αυτό εξετάζουμε τώρα σε μία περαιτέρω μελέτη με παρόμοιο σχεδιασμό, στην οποία εντάσσουμε και ιδρώτα από άτομα που βλέπουν συναισθηματικά ουδέτερα ντοκιμαντέρ».
Ο Duncan Boak, της Fifth Sense, ενός φιλανθρωπικού οργανισμού που στοχεύει να κάνει πιο γνωστές τις διαταραχές της όσφρησης και της γεύσης εξηγεί στο BBC:
«Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ισχυρή σύνδεση ανάμεσα στην αίσθηση της όσφρησης και την συναισθηματική μας υγεία. Όταν κάποιος χάνει την ικανότητα να μυρίζει άλλους ανθρώπους, όπως τον σύντροφο ή τα παιδιά του, μπορεί να πάθει κατάθλιψη ή να εμφανίσει αισθήματα απομόνωσης».
