Ιστορίες με νεογέννητα που ήρθαν στον κόσμο με δύο καρδιές και τρία πνευμόνια και από ξαφνικές κατολισθήσεις και τροχαία ατυχήματα ανάμεσα στα στοιχειωμένα ερείπια έχουν «χαρίσει» στην ιταλική πόλη Colobraro το χαρακτηρισμό της πιο «καταραμένης της Ευρώπης».
Οι Ιταλοί δεν τολμούν να πουν το όνομά της και η αστυνομία δεν τιμωρεί τους οδηγούς για υπερβολική ταχύτητα στους δρόμους, από φόβο μην πέσει επάνω της καμιά κατάρα.
Ωστόσο, η «μαύρη» φήμη της πόλης αυτής του ιταλικού νότου δεν έχει βλάψει τον τουρισμό της. Το αντίθετο μάλιστα. Κάθε καλοκαίρι, διοργανώνεται ένα φεστιβάλ, όπου «η γρουσουζιά μετατρέπεται σε μαγεία» με κεντρικό θέμα την ιστορία της πόλης.
Οι γειτονικές πόλεις στην περιοχή Basilicata της νότιας Ιταλίας αποκαλούν την πόλη Colobraro ως «Την Πόλη» και οι κάτοικοί τους αποφεύγουν να περάσουν ανάμεσα από τα δαιδαλώδη ερείπιά της.
Η ιστορία της κατάρας είναι τόσο παλιά, όσο η ίδια η αρχαία πόλη και συνδέεται με την προέλευση του ονόματός της «coluber», που στα λατινικά σημαίνει «φίδι» και πιστεύεται ότι είναι η ενσάρκωση του κακού.
Παρότι πάντοτε ήταν συνυφασμένη με ένα αίσθημα φόβου, η ιστορία της καταραμένης πόλης «γεννήθηκε» στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα από ένα δικηγόρο και μια μάγισσα.
Σύμφωνα με το θρύλο, ο Biagio Virgilio ήταν ένας πάμπλουτος δικηγόρος με φλογερό βλέμμα, ο οποίος δεν είχε χάσει καμία υπόθεση και είχε αποκτήσει αρκετούς εχθρούς. Μια μέρα, προκειμένου να αποδείξει τα επιχειρήματά του στο δικαστήριο φέρεται να είπε: «Αν αυτό που λέω είναι λάθος, να πέσει αυτός ο πολυέλαιος».
Παρότι δε χτύπησε κανείς, το όνομα του δικηγόρου συνδέθηκε με τους κακούς οιωνούς και τελικά… την κακή φήμη του Colobraro. Οτιδήποτε αρνητικό συνέβαινε συνδεόταν απ’ ευθείας με την κατάρα του, με αποτέλεσμα οι απόγονοι του δικηγόρου να φύγουν από την πόλη.
Αργότερα, ένας ανθρωπολόγος επισκέφθηκε την πόλη αναζητώντας απεγνωσμένα μια «fattucchiera», μια μάγισσα για να «βγάλει» το κακό μάτι από την πόλη και να κάνει ξόρκια, καθώς υπήρχε η πεποίθηση ότι αυτό οφείλονταν στις κακές σκέψεις των ανθρώπων.
Εκείνος συνάντησε την «La Cattre», μια αδύνατη ηλιοκαμένη, ηλικιωμένη γυναίκα με βαθιές ρυτίδες και πίστεψε ότι είχε βρει τον άνθρωπο που αναζητούσε.
Άρχισε να παραπονιέται όμως ότι ο ίδιος και η ερευνητική του ομάδα είχαν πέσει θύματα μυστηριωδών ατυχημάτων κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους, σύμφωνα με τις δεισιδαιμονίες.
Από τότε το Colobraro απέκτησε τη φήμη της «φωλιάς των μαγισσών».
Στο πέρασμα των δεκαετιών, οι κατολισθήσεις, τραυματισμοί και τα φριχτά ατυχήματα που συνέβαιναν, καθώς και οι ιστορίες για συναπαντήματα μαγισσών ενίσχυσαν τη φήμη της καταραμένης πόλης, η οποία λέγεται ότι επηρεάζει μόνο τους επισκέπτες του Colobraro.
Στην είσοδο της πόλης πωλούνται φυλαχτά για να κρατούν μακριά τα κακά πνεύματα.
