Ο πυρονόμος της 8ης ΕΜΑΚ Λάρισας μιλάει για το δύσκολο έργο τους στον τόπο του δυστυχήματος και θυμάται το πολύνεκρο τροχαίο του 2003 με τους μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας
Αν κάποιοι βίωσαν την σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη στον μέγιστο βαθμό, αυτοί είναι οι διασώστες της ΕΜΑΚ, οι οποίοι από την πρώη στιγμή ανέλαβαν τον δύσκολο ρόλο της αναζήτησης επιζώντων και της περισυλλογής νεκρών και ακρωτηριασμένων μελών.
Από σεβασμό στα θύματα και τους τραυματίες του τραγικού δυστυχήματος, ο πυρονόμος στην 8η ΕΜΑΚ Λάρισας Πασχάλης Δρούμπουρας, που την νύχτα της τραγωδίας επιχείρησε στο σημείο, δεν θεωρεί πρέπον να μεταφέρει τις συγκλονιστικές καταστάσεις, με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος. Όμως, όπως καταθέτει μιλώντας στην ΕΡΤ, για τον ίδιο και τους άλλους διασώστες «φανταζόμασταν σε αυτό που αντικρύζαμε, ότι βλέπαμε τα παιδιά μας. Γιατί οι περισσότεροι έχουμε παιδιά».
Σκληρές μνήμες από το άλλο δυστύχημα με το λεωφορείο με τους μαθητές της Α΄ Λυκείου, που επέστρεφαν από εκδρομή στο Μακροχώρι Ημαθίας στις 13 Απριλίου του 2003 στο ύψος των Τεμπών, ανέσυρε στον πυρονόμο της ΕΜΑΚ το σιδηροδρομικό δυστύχημα, καθώς τόσο ο ίδιος, όσο και οι περισσότεροι από τους συναδέλφους του είχαν και τότε επιχειρήσει στο σημείο. «Δυστυχώς, κυκλοφορεί για τους διασώστες ο όρος "ήρωας"» λέει και υπογραμμίζει πως δεν τον αποδέχεται. «Είμαστε επαγγελματίες» ξεκαθαρίζει. Και αποκαλύπτει ότι «υπάρχουν παιδιά, που προσπάθησαν να έρθουν σε επικοινωνία μαζί μας και εμείς με χαρά θέλουμε να βρεθούμε από κοντά και να μιλήσουμε μαζί τους. Θα τους βοηθήσει σίγουρα κάτι τέτοιο. Μας βοηθάει και μας εννοείται».
Σχολιάζοντας την εικόνα του συναδέλφου του που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του μπροστά στην ανείπωτη τραγωδία, παραδέχεται πως ως άνθρωποι επηρεάζονται οπωσδήποτε, αλλά προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν, για να βοηθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους. «Το αντιμετωπίζουμε με συνεχή εκπαίδευση, για κάθε περιστατικό που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε» αναφέρει και όπως λέει χαρακτηριστικά: «Μακάρι να καθόμαστε, να μην κάνουμε τίποτα, γιατί δυστυχώς, όταν θα κληθούμε, θα είναι για κάτι δυσάρεστο».
Για τη νύχτα της τραγωδίας αναφέρει, ότι «η ΕΜΑΚ μαζί με τον σταθμό από τον Πυργετό ήταν από τις πρώτες υπηρεσίες που έφτασαν. Έφτασε πρώτα η βάρδια που είχε υπηρεσία και στη συνέχεια κληθήκαμε επιφυλακή και οι υπόλοιποι». «Όλοι οι συνάδελφοι από την υπηρεσία μας καταρχήν θέλουμε να εκφράσουμε τη βαθιά μας θλίψη στις οικογένειες των αδικοχαμένων» τονίζει. «Αγάπη για τον συνάθρωπο και αλληλεγγύη» θωρακίζουν και δίνουν δύναμη στους διασώστες για να επιχειρήσουν, καταλήγει.
