Μακράν η καλύτερη ταινία αυτής της εβδομάδας το «Τετάρτη 04:45», ελληνικό φιλμ νουάρ του Αλέξη Αλεξίου. Αφήνει πίσω το «Still Alice: Κάθε στιγμή μετράει» με την Τζούλιαν Μουρ σε ρόλο που βραβεύτηκε με Όσκαρ και το «Από μηχανής», ένα μεταμοντέρνο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Μία νέα εκδοχή της «Σταχτοπούτας» και το «Τζόκερ», βίαιη περιπέτεια με τον Τζέισον Στέιθαμ απευθύνονται στους λάτρεις του ψυχαγωγικού σινεμά.
Τετάρτη 04:45 ****
Φιλμ νουάρ - Διάρκεια 116' - Ελλάδα, Γερμανία, Ισραήλ
Σκηνοθεσία: Αλέξης Αλεξίου
Παίζουν: Στέλιος Μάινας, Δημήτρης Τζουμάκης, Μαρία Ναυπλιώτου, Αντάμ Μπουσντούκος, Γιώργος Συμεωνίδης, Μίμι Μπρανέσκου
Ένας άντρας δίνει την πιο κρίσιμη μάχη της ζωής του, στη χειμωνιάτικη Αθήνα της οικονομικής κρίσης. Παραμονές Χριστουγέννων και ο Στέλιος, ιδιοκτήτης τζαζ κλαμπ, έχει προθεσμία 32 ωρών για να επιστρέψει το δάνειο που πήρε από έναν Ρουμάνο γκάνγκστερ. Ενώ προσπαθεί να βρει τα χρήματα, η σύζυγός του καταθέτει αίτηση διαζυγίου, οπότε εκτός από το μαγαζί κινδυνεύει να χάσει και την οικογένειά του. Η θηλιά σφίγγει ακόμα περισσότερο, όταν ένας παλιός του φίλος τον πιέζει να κάνει παράνομα θελήματα. Αναπάντεχος καταλύτης σε αυτή την αδιέξοδη κατάσταση ένας Αλβανός ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου. Το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών θα γίνει τις μικρές πρωινές ώρες, κάτω από καταρρακτώδη βροχή. Τους κακόφημους δρόμους μίας πρωτεύουσας βυθισμένης σε απειλητικό μισοσκόταδο παίρνει ένας φιλήσυχος λάτρης της μουσικής, σε ένα υπαρξιακό νέο-νουάρ όπου η πόλη καταπίνει τους ανθρώπους. Με «δάνεια» από το αμερικανικό και ασιατικό γκανγκστερικό σινεμά, ο Αλέξης Αλεξίου χτίζει το δικό του κινηματογραφικό σύμπαν, υποβλητικά ονειρικό και ωμά ρεαλιστικό ταυτόχρονα. Οι επιδράσεις από τον Κουέντιν Ταραντίνο και τον Τζον Γου αφομοιώνονται δημιουργικά σε σκηνές αιματηρής βίας, με έξοχα στιλιζαρισμένες εικόνες που φέρουν την εντελώς προσωπική υπογραφή του Έλληνα σκηνοθέτη για τον οποίο θα γίνει πολύς λόγος. Στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν να πέφτει τόσο πιστολίδι στην Αθήνα (χαρακτηριστική ατάκα: «Βηρυτός γίναμε») ο Αλεξίου απαντά με μία πειστική ιστορία και με αληθοφανείς χαρακτήρες. Αυτό είναι το μεγάλο του επίτευγμα: να προσαρμόσει στα ελληνικά δεδομένα ένα ξένο κινηματογραφικό είδος, κάτι που και άλλοι δικοί μας επιχείρησαν με λιγότερη επιτυχία. Αναγνωρίσιμοι ήρωες μπλέκουν σε ζόρικες καταστάσεις που προκαλούνται από την αδυσώπητη πραγματικότητα, μέσα σε ένα γνώριμο περιβάλλον. Σαν αντιστάθμισμα στη σκληρότητα, το δράμα υπονομεύεται με γερές δόσεις μαύρου χιούμορ, ενώ γίνεται μία μισο- νοσταλγική μισο-ειρωνική αναφορά σε καλύτερες εποχές με ευρύτατη χρήση παλιών τζαζίστικων τραγουδιών ερμηνευμένων από τις Τζένη Βάνου, Μαιρη Λω, Κλειώ Δενάρδου, Μαίρη Χρονοπούλου, Ζωή Κουρούκλη κ. α. Καλοδουλεμένες οι ερμηνείες ακόμη και των δεύτερων και τρίτων ρόλων. Επικεφαλής του θιάσου του ζόφου, ο Στέλιος Μάϊνας που πλάθει λιτά και με εσωτερική ένταση ένα ηθικό άτομο παγιδευμένο σε ένα βρόμικο κύκλωμα. Η καλύτερη κινηματογραφική του εμφάνιση. Τον σιγοντάρει ένας απολαυστικά βάναυσος και βωμολόχος Δημήτρης Τζουμάκης. Διευθύνοντας δεξιοτεχνικά άξιους συνεργάτες (o διευθυντής φωτογραφίας Χρήστος Καραμανής κάνει εικαστικά θαύματα με την κάμερα και τους φωτισμούς) ο Αλέξης Αλεξίου πραγματοποιεί ένα όραμα και μπαίνει άνετα στην πρώτη πεντάδα των νέων σκηνοθετών μας. (Η ταινία θα προβληθεί και με ειδικούς υπότιτλους για θεατές με προβλήματα ακοής).
Still Alice: Κάθε στιγμή μετράει ***
Δραματική - Διάρκεια 99' - ΗΠΑ, Γαλλία
Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Γκλέιτζερ και Γουός Γουεστμόρλαντ
Παίζουν: Τζούλιαν Μουρ, Άλεκ Μπόλντουιν, Κρίστεν Στιούαρτ, Κέιτ Μπόσγουορθ
Η Τζούλιαν Μουρ στον ρόλο που της έδωσε το Όσκαρ α' γυναικείας ερμηνείας. Υποδύεται μία πάσχουσα από πρόωρο Αλτσχάιμερ, από τη στιγμή που εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα ως το τελικό στάδιο. Παραδόξως, η ταινία δεν φέρνει κατάθλιψη, όπως πιστεύαμε πριν από τη δημοσιογραφική προβολή. Χάρη στο θάρρος και το χιούμορ της ηρωίδας, το αναπόφευκτο ψυχοπλάκωμα περιορίζεται σε λίγες μόνο σκηνές. Η δρ. Άλις Χάουλαντ, καθηγήτρια γλωσσολογίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, καταλαβαίνει ότι κάτι σοβαρό της συμβαίνει, όταν χάνεται στον δρόμο για το σπίτι της. Η διάγνωση δείχνει κληρονομικά αίτια, γεγονός που θορυβεί την Άλις και τον άντρα της, επειδή φοβούνται ότι μπορεί να μεταδοθεί στα τρία ενήλικα παιδιά τους. Η νόσος του 21ου αιώνα ως αγωνιώδες θρίλερ με πιθανά θύματα και συγγενικά πρόσωπα. Η ταινία (που βασίζεται σε μπεστ σέλερ της Λίζα Τζένοβα) αποφεύγει τους σκοπέλους του μελό, περιγράφοντας σε ήπιους τόνους τον αγώνα μίας οικογένειας να διατηρήσει την ψυχραιμία και την αξιοπρέπειά της, ενώ έχει χάσει την αισιοδοξία της. Έργο τρυφερό που δεν στοχεύει στο εύκολο δάκρυ αλλά στην πηγαία συγκίνηση. Θα ήταν επιπέδου πολύ καλής αμερικανικής τηλεταινίας, αν δεν το σήκωνε ψηλά η Τζούλιαν Μουρ, μεγάλη κυρία πλέον της οθόνης, σκιαγραφώντας ευαίσθητα μία πανέξυπνη γυναίκα που αντιμετωπίζει με πείσμα την σταδιακή απώλεια των αναμνήσεών της. Όλου του παρελθόντος της, δηλαδή. Τη μάχη ενάντια στο επερχόμενο σκοτάδι, αυτό τονίζει η Μουρ με τη δίκαια βραβευμένη ερμηνεία της.
Από μηχανής *** (Ex machina)
Επιστημονικής φαντασίας - Διάρκεια 110' - HΠΑ
Σκηνοθεσία: Άλεξ Γκάρλαντ
Παίζουν: Ντόμναλ Γκλίσον, Όσκαρ Άιζακ, Αλίσια Βικάντερ
Συνάντηση επιστημονικής φαντασίας και ψυχολογικού θρίλερ στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Άλεξ Γκάρλαντ, γνωστού σεναριογράφου και συγγραφέα του μυθιστορήματος «Η παραλία» που μετέφερε στην οθόνη ο Ντάνι Μπόιλ. Δύο άντρες και ένα ρομπότ εμπλέκονται σε μία έντονη διανοητική μονομαχία με απρόβλεπτη έκβαση. Ο Νέιθαν, ιδιοκτήτης τεράστιας διαδικτυακής εταιρείας, καλεί στο μυστικό του εργαστήριο τον νεαρό υπάλληλό του Κέϊλεμπ για να ελέγξει το τελευταίο του δημιούργημα, ένα θηλυκό ανδροειδές υψηλής τεχνητής νοημοσύνης, ονόματι Έϊβα. Ο Νέιθαν παρακολουθεί κρυφά τις συναντήσεις του Κέϊλεμπ και της Έϊβα και προσπαθεί να ενθαρρύνει την ερωτική έλξη που δημιουργείται μεταξύ τους. Ο προγραμματιστής προσπαθεί να διαπιστώσει αν το ρομπότ διαθέτει επιθυμίες και συναισθήματα, ενώ η πανέμορφη Έϊβα έχει τα δικά της σχέδια. Το αιώνιο θήλυ εξακολουθεί να είναι παμπόνηρο, ακόμα και όταν αποτελείται από συνθετικό υλικό και εσωτερικά κυκλώματα. Ο Γκάρλαντ «παίζει» ένα πολύ ενδιαφέρον εγκεφαλικό παιχνίδι, φιλοσοφώντας, βάζοντας τρικλοποδιές στους ήρωες και κλείνοντάς μας το μάτι. Με οδηγό ένα έξυπνο σενάριο. Και με ρυθμούς που απογειώνουν την αφήγηση. Κατάφερε να μας κρατήσει με τρεις μόνο κύριους χαρακτήρες μέσα σε ένα μόνο σκηνικό, βάζοντας το φιλμ νουάρ (μία γυναίκα ανάμεσα σε δύο άντρες) και τον μύθο του Φρανκενστάιν (το Πλάσμα ενάντια στον δημιουργό του) στο ίδιο πακέτο.
Σταχτοπούτα ** ½ (Cinderella)
Φαντασίας - Διάρκεια 105' - HΠΑ
Σκηνοθεσία: Κένεθ Μπράνα
Παίζουν: Λίλι Τζέιμς, Κέιτ Μπλάντσετ, Ρίτσαρντ Μάντεν, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, Σόφι ΜακΣέρα, Χόλιντεϊ Γκρέιντζερ, Στέλαν Σκάρσγκαρντ
Το πιο γνωστό ίσως παραμύθι των αδελφών Γκριμ σε νέα κινηματογραφική εκδοχή. Ορφανή ηρωίδα, κακιά μητριά, άσπλαχνες ετεροθαλείς αδελφές, πρίγκιπας, καλή νεράιδα, κολοκύθα που γίνεται άμαξα, γυάλινο γοβάκι και χάπι εντ: όλα στη θέση τους. Αυτά που κάνουν τη διαφορά είναι ο συνδυασμός ψηφιακών εφέ και φαντασμαγορικών σκηνικών, οι μεστοί βρετανικού χιούμορ διάλογοι και μία Σταχτοπούτα που δεν κλαίει τη μοίρα της, αλλά το παλεύει. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη, ο Κένεθ Μπράνα «παντρεύει» τον ρεαλισμό με τη μαγεία και συντονίζει πρωτοκλασάτους ηθοποιούς. Την παράσταση κλέβει η Κέιτ Μπλάντσετ ως μητριά. Απόλυτη «σκύλα» που διατηρεί μέχρι τέλους το στιλ και το φλέγμα της.
Τζόκερ ** (Wild card)
Περιπέτεια - Διάρκεια 92' - ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Σάιμον Ουέστ
Παίζουν: Τζέισον Στέιθαμ, Σοφία Βεργκάρα, Στάνλεϊ Τούτσι, Αν Χεκ, Μάικλ Ανγκαράνο, Τζέισον Αλεξάντερ
Για τον Τζέισον Στέιθαμ, έναν από τους δημοφιλέστερους πρωταγωνιστές ταινιών δράσης, γράφεται ενίοτε και κάποιος ρόλος που τον βοηθά να αναδείξει τα όποια υποκριτικά του προσόντα. Γι' αυτό φρόντισε ο Ουίλιαμ Γκόλντμαν (δύο Όσκαρ σεναρίου, για το «Οι δύο ληστές» και το «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου», αντίστοιχα) που υποτίθεται ότι διασκεύασε ένα δικό του μυθιστόρημα, πουλώντας στους παραγωγούς το ίδιο περίπου σενάριο όπου είχε βασιστεί το «Heat» με τον Μπαρτ Ρέινολντς (1986). Ο Νικ Ουάιλντ, σωματοφύλακας ενός ύποπτου δικηγόρου του Λας Βέγκας, έχει πάθος με τις γυναίκες και τον τζόγο. Όταν μία φιλενάδα του βιάζεται και κακοποιείται από τον γιο ενός μαφιόζου, ο Νικ θα τα βάλει ολομόναχος με τους «νονούς» και τους μπράβους τους. Με τη δράση να αργεί να πάρει μπρος, ο Στέιθαμ αναλώνεται σε σκηνές ψυχολογικού δράματος. Ευτυχώς για τον θεατή, τον πλαισιώνουν καλύτεροι ηθοποιοί από αυτόν (όπως ο Στάνλεϊ Τούτσι). Όταν αρχίζει ο χορός της εκδίκησης, το πρώην μέλος της βρετανικής εθνικής ομάδας καταδύσεων βρίσκεται ξανά στο στοιχείο του και κερδίζει ξανά τον τίτλο του πρωταθλητή της κινηματογραφικής γροθιάς.
