Η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης έχει αυξηθεί μόνο κατά 0.06 βαθμούς Κελσίου τα τελευταία 15 χρόνια, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τα κλιματικά μοντέλα για την παγκόσμια υπερθέρμανση του πλανήτη.
Αυτή η αποκαλούμενη "παύση" της ανόδου της μέσης θερμοκρασίας στη Γη, σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες χρησιμοποιείται ως αποδεικτικό στοιχείο, ότι ουσιαστικά η κλιματική αλλαγή… δε συμβαίνει.
Μια νέα έρευνα υποστηρίζει, ότι η διαφορά μεταξύ των κλιματικών μοντέλων και της πραγματικότητας οφείλεται σε τυχαίες διακυμάνσεις στο κλίμα της Γης και πως οι μακροπρόθεσμες τάσεις εξακολουθούν να δείχνουν σοβαρά στοιχεία υπερθέρμανσης.
Ερευνητές από το ινστιτούτο μετεωρολογίας Max Planck στο Αμβούργο της Γερμανίας και από το πανεπιστήμιο του Λιντς στο Ηνωμένο Βασίλειο, λένε ότι τα μοντέλα αυτά δεν υπερεκτιμούν την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή.
Ισχυρίζονται ότι η παγκόσμια υπερθέρμανση "είναι πολύ πιθανό να φτάσει σε κρίσιμες αναλογίες προς το τέλος του αιώνα, αν η παγκόσμια κοινότητα δεν αποφασίσει να κάτι κάνει ουσιαστικό με το πρόβλημα αυτό".
"Ο ισχυρισμός ότι τα κλιματικά μοντέλα συστηματικά υπερεκτιμούν την παγκόσμια υπερθέρμανση που προκαλείται από τις αυξανόμενες συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου είναι λάθος" είπε χαρακτηριστικά ο Jochem Marotzke από το Max Planck Institute.
"Οι σκεπτικιστές του κλίματος κάνουν συχνά αυτόν τον ισχυρισμό, λέγοντας ότι η παύση της αύξηση της μέσης θερμοκρασίας αποτελεί ένα αποδεικτικό στοιχείο. Ωστόσο δε μπορούν να αρνηθούν ότι εννιά από τις δέκα πιο θερμές χρονιές από τότε που ξεκίνησαν οι συστηματικές κλιματικές παρατηρήσεις, έχουν συμβεί μέσα στη νέα χιλιετία και πως η παγκόσμια υπερθέρμανση έχει επιβραδυνθεί σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο" σημείωσε και συνέχισε: "Οι σκεπτικιστές αγνοούν επίσης το γεγονός, ότι η θερμοκρασία των ωκεανών εξακολουθεί να ανεβαίνει γρήγορα, όπως έχουν προβλέψει πολλά μοντέλα".
"Σε γενικές γραμμές, οι προσομοιωμένες τάσεις συμφωνούν με τις παρατηρήσεις" είπε ο καθηγητής Marotzke. "Οι πιο απαισιόδοξες και πιο αισιόδοξες προβλέψεις υπερθέρμανσης στα 15 επόμενα χρόνια για κάθε δεδομένη χρονιά, συνήθως διέφεραν κατά 0,3 βαθμούς Κελσίου. Ωστόσο, η πλειοψηφία των κλιματικών μοντέλων προέβλεπε αύξηση της θερμοκρασίας περίπου στο μέσο των δύο άκρων. Οι παρατηρούμενες τάσεις είναι κάποιες φορές στο ανώτερο επίπεδο, κάποιες άλλες στο κατώτερο όριο και συχνά στο μέσο. Έτσι, αν τις λάβει υπόψη κανείς όλες μαζί, οι προσομοιώσεις φαίνονται εύλογες".
