Συνέντευξη στο news.gr
Συνέντευξη στο Γιώργο Λαμπίρη - φωτογραφίες, βίντεο: Γιάννης Κέμμος
Ο Βασίλης Κικίλιας στα 40 του, έχει κερδίσει Κύπελλο Κυπελλούχων με την ΑΕΚ, με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά και πρωτάθλημα με την ίδια ομάδα. Έκανε τα πρώτα βήματα στην μπασκετική του καριέρα, ξεκινώντας από τον Πανιώνιο.
Παράλληλα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική και ειδικεύτηκε την ορθοπεδική. Αποφάσισε να εμπλακεί με την πολιτική όταν δήμαρχος Αθηναίων ήταν ο Νικήτας Κακλαμάνης. Ο Αντώνης Σαμαράς ωστόσο του έδωσε την ευκαιρία, όπως λέει, να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Κι έτσι σήμερα τον βλέπουμε στην κεντρική πολιτική σκηνή ως βουλευτή Α’ Αθηνών και μετέπειτα υπουργό Δημοσίας Τάξεως.
Μιλώντας πολιτικά, ο Βασίλης, όπως τον φωνάζουν όσοι τον ξέρουν, αλλά ακόμα κι εκείνοι που δεν τον ξέρουν καλά, ρίχνει την ευθύνη για την αδυναμία συνεργασίας πολιτικών δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ. Και απαντάει στην πολιτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης περί αφοπλισμού των αστυνομικών στις πορείες, λέγοντας ότι «σε καμία πολιτισμένη χώρα του κόσμου δεν υπάρχει αστυνομία που να μην οπλοφορεί».
Έχει να περηφανεύεται ότι στους τελευταίους εφτάμιση μήνες της θητείας του η ελληνική αστυνομία συνέλαβε τον δραπέτη, Χριστόδουλο Ξηρό, αλλά και το Νίκο Μαζιώτη το μεσημέρι της 16ης Ιουλίου.
Ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως, μίλησε στο news.gr, για την πολιτική, τις εκλογές, την οικονομία, αλλά και τη μεγάλη του αγάπη την ΑΕΚ.
Η συνέντευξη:
Υπουργέ σε ένα από τα κεντρικά προεκλογικά σποτ της Νέας Δημοκρατίας, το βασικό μήνυμα είναι αυτό της ασφάλειας. Τι είναι αυτό που σκοπεύει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, και που τελικά μας καθιστά ανοχύρωτους όπως ισχυρίζεστε;
Αν η οικονομία είναι ένα ζητούμενο πολύ σοβαρό και πάνω σε αυτό προσπαθούμε να βρούμε τις ενδεδειγμένες λύσεις, η ασφάλεια είναι επίσης ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Είναι η ασφάλεια, το αίσθημα του πολίτη ότι μπορεί να ζει και να κινείται σε ένα περιβάλλον που υπάρχει τάξη και η ελευθερία του ενός δεν καταπατάει την ελευθερία του άλλου. Δεν γίνεται ασυδοσία.
Στο ακριβώς αντίθετο επιχείρημα βασίζεται προεκλογικά η πολιτική ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Παρατηρούμε συστηματικά από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – το άκουσα και από τον πρόεδρό του – μία αίσθηση ότι η τάξη, η ασφάλεια, η σταθερότητα έχουν αρνητικό πρόσημο: ‘να αφοπλίσουμε την ελληνική αστυνομία και να περιορίσουμε την αστυνομοκρατία ή να αντιμετωπίζουν – οι αστυνομικοί - τις διαδηλώσεις άοπλοι ή χωρίς προστατευτικά.
Σε καμία πολιτισμένη χώρα του κόσμου δεν υπάρχει αστυνομία που να μην οπλοφορεί. Πρώτ’ απ’ όλα για τη σωματική ακεραιότητα των ίδιων των αστυνομικών, αλλά και για να μπορούν να διασφαλίσουν το πιο υψηλό αγαθό που είναι η ανθρώπινη ζωή. Έναντι κακοποιών, τρομοκρατών και αναρχικών.
Δεν μπορώ λοιπόν να σκεφτώ τι ψυχολογία και τι σήμα στέλνει σε 55.000 αστυνομικούς σε ολόκληρη τη χώρα, όταν τους λέμε ‘διακινδυνεύστε τη ζωή σας και τη ζωή όλων των άλλων’, γιατί εμείς θεωρούμε ότι η ελευθεριότητα είναι ασυδοσία και μπορεί να κάνει ο καθένας λίγο έως πολύ ότι θέλει. Στέλνει πολύ λάθος μηνύματα σε αυτή την εποχή, όταν βλέπετε πόσα προβλήματα έχει η Ευρώπη. Πώς εξελίσσεται το παγκόσμιο έγκλημα, το οποίο γίνεται και διαδικτυακό. Τι συμβαίνει σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία. Πόση ανησυχία υπάρχει στον κόσμο και τι πίεση δέχεται.
Περίμενα ότι ειδικά αυτούς τους οκτώ μήνες, κατά τους οποίους νομίζω ότι έχουμε λειτουργήσει θεσμικά στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, με μετριοπαθή λόγο και με συναίσθηση της ευθύνης και της θέσης, ότι τα μικροπολιτικά θα μείνουν έξω από τα θεσμικά.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση και οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχει και ένα πολύ μεγάλο παράπονο και κλείνω με αυτό. Είχαμε πολύ μεγάλες επιτυχίες στον τομέα της τρομοκρατίας σε όλο αυτό το διάστημα με αποκορύφωμα τη σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού και την αποτροπή μίας πολύ σοβαρής τρομοκρατικής επίθεσης. Δεν βρήκε όμως το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης την πολιτική ή τη θεσμική μεγαλοψυχία – στην ελληνική αστυνομία όχι σ’ εμένα – να πει ένα ‘μπράβο’.
Ουδείς πάντως δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει και υπέρβαση καθήκοντος από τους αστυνομικούς, τόσο με χρήση χημικών, αλλά και χρήση χημικών ακόμα και σε ακατάλληλους χώρους.
Όταν υπάρχει η γραμμή της νομιμότητας και κάποιος την ξεπερνά, είναι λάθος. Οφείλει να επανέλθει στην τάξη. Η ελληνική αστυνομία έχει τον τρόπο και τις ανάλογες διαδικασίες για να το επιτύχει. Δεν μπορώ πάντως να θυμηθώ πολλές στιγμές μέσα στους οκτώ μήνες της θητείας μου, στις οποίες είχαμε τέτοια φαινόμενα.
Θα δώσω συγκεκριμένα παραδείγματα. Θυμάστε τις καθαρίστριες στο υπουργείο Οικονομικών. Για εμένα ήταν μία άσχημη εικόνα να βλέπω αυτές οι γυναίκες, οι οποίες είναι γιαγιάδες μας, γυναίκες του μεροκάματου, να διαμαρτύρονται για το αυτονόητο.
Εμείς ως ελληνική αστυνομία δεν μπορούμε να το κρίνουμε πολιτικά. Είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε το νόμο και να μην τις αφήσουμε να μπούνε μέσα στο υπουργείο Οικονομικών, να κάνουν καθιστική διαμαρτυρία.
Τι έγινε με την περίπτωση του συγκεκριμένου αστυνομικού, ο οποίος χρησιμοποίησε τη σιδερογροθιά εναντίον μίας από αυτές τις γυναίκες;
Τιμωρήθηκε.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται εκτός υπηρεσίας;
Τιμωρήθηκε και με χρηματικό πρόστιμο και με αργία. Όπως προβλέπει η υπηρεσία. Ό,τι προβλέπει η υπηρεσία αυτό έγινε. Θα σας πω όμως ότι σε αυτές τις γυναίκες, στείλαμε γυναίκες αστυνομικούς. Χωρίς κράνη, προμετωπίδες, γκλομπ, ασπίδες. Δείχνοντας ότι η αστυνομία έχει και κοινωνικό πρόσωπο.
Πριν λίγους μήνες διαμαρτυρήθηκαν στην Αθήνα 6.000 συνταξιούχοι. Θέλω να θυμίσω παλιότερες εποχές, τις άσχημες εικόνες με ΜΑΤ και δακρυγόνα ενάντια σε αυτή την πολύ ευαίσθητη κοινωνική τάξη. Είναι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν παλέψει όλη τους τη ζωή και στο τέλος της διαδρομής, όταν κάνει τον κύκλο της η ζωή, ζητούν αυτό που εκείνοι θεωρούν δίκαιο, νόμιμο και σωστό. Και σ’ αυτή την περίπτωση έγινε μία ανάλογη προσπάθεια με αυτή των καθαριστριών. Με αστυνομικούς χωρίς προστατευτικά και πολύ διακριτική παρουσία στη διάρκεια της πορείας. Μάλιστα ο πρόεδρος των Ελλήνων συνταξιούχων – πάνω από 85 Μαΐων – ήρθε εδώ και συνεχάρη ο ίδιος την ελληνική αστυνομία. Άρα, εκεί που πρέπει, η ελληνική αστυνομία έδειξε το κοινωνικό της πρόσωπο, βάσει των συνθηκών υπό τις οποίες ζει ο ελληνικός λαός το 2015.
Υπουργέ, ουδείς αμφισβητεί ότι υπήρξε η παρουσία γυναικών αστυνομικών στη διάρκεια εκδηλώσεων διαμαρτυρίας από τις καθαρίστριες. Γυναικών αστυνομικών χωρίς εξοπλισμό. Τόσο στην περίπτωση των καθαριστριών όσο και στην περίπτωση των συνταξιούχων. Υπάρχει όμως και η άλλη εικόνα. Αυτή των πάνοπλων αστυνομικών, οι οποίοι φέρουν πλήρη εξάρτηση.
Πρέπει να φέρουν πλήρη εξάρτηση προκειμένου να μπορέσουν να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να εφαρμόσουν το νόμο. Η απόλυτη αλήθεια φάνηκε όταν εμείς δεν επιτρέψαμε στις κρίσιμες ημερομηνίες των Δεκεμβριανών, ούτε να μπουν στα Πανεπιστήμια οι γνωστοί άγνωστοι, ούτε να διαλύσουν τις περιουσίες του κόσμου στην Πατησίων, στη Στουρνάρη, στην Πανεπιστημίου. Δεν τραυματίστηκε ούτε ένας πολίτης σε όλη την Ελλάδα. Αντιθέτως τραυματίστηκαν εννέα αστυνομικοί. Για να δείξουμε του λόγου το αληθές, γιατί πολλές φορές υπάρχει μία παραφιλολογία ότι είναι κυνηγημένοι ή αδικημένοι, βγάλαμε στη δημοσιότητα το βίντεο με τις υπέρυθρες ακτίνες από το ελικόπτερο της αστυνομίας. Το βίντεο αυτό δείχνει άτομα – όχι ένα και δύο – στις ταράτσες των Εξαρχείων, να πετούν προς τους αστυνομικούς και προς τον κόσμο, πέτρες, τούβλα ψυγεία. Το λέω για να αποδίδεται κάποια στιγμή δικαιοσύνη σε αυτό το κράτος και να ξέρουμε τι μας γίνεται. Η Δημοκρατία είναι εξαιρετικό πολίτευμα και ανώτατο αγαθό. Άλλο δημοκρατία, άλλο ασυδοσία.
Αναμφισβήτητα η σύλληψη Ξηρού ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Παρόλ' αυτά ήρθε μετά από έναν χρόνο. Ακούμε μάλιστα αυτόπτες μάρτυρες να λένε ότι τον έβλεπαν καθημερινά να κυκλοφορεί στην Ανάβυσσο. Κάποιοι έσπευσαν να σχετίσουν τη σύλληψη Ξηρού τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, επικαλούμενοι το γεγονός ότι έρχονται εκλογές. Τι απαντάτε;
Πρώτ’ απ’ όλα σας ευχαριστώ πολύ για τα συγχαρητήρια. Τα συγχαρητήρια όμως πηγαίνουν στην ελληνική αστυνομία, στην αντιτρομοκρατική και στις άλλες διευθύνσεις που συνεργάστηκαν και έκαναν πολύ καλή δουλειά διαχρονικά. Αυτό ακριβώς είναι που έχει αξία και είναι η απάντηση σε αυτούς τους λίγους που ενδεχομένως σπέρνουν ψευδή σενάρια. Σε αυτούς τους επτάμισι μήνες η ελληνική αστυνομία κατάφερε να συλλάβει ξανά τον τρομοκράτη Μαζιώτη – λίαν επικίνδυνο – και να τον ταυτοποιήσει με τη βόμβα που τοποθετήθηκε στο κέντρο της Αθήνας και θα μπορούσε να είχε αφαιρέσει πολλές ζωές. Να συλλάβει τον τρομοκράτη Σταμπούλο και να αποτρέψει μία πολύ σοβαρή τρομοκρατική επίθεση σε θεσμούς της χώρας. Και να συλλάβει ξανά τον τρομοκράτη, Χριστόδουλο Ξηρό, αποτρέποντας μία απίστευτη επίθεση που θα λάμβανε χώρα στις φυλακές Κορυδαλλού. Μιλάμε για εκατό κιλά εκρηκτικών, τη στιγμή που γύρω από τις φυλακές υπάρχουν σχολεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί, σπίτια, γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου. Μία επίθεση που θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Μου μιλήσατε και προηγουμένως για τη διάθεσή που έχετε για συνεργασίες και με άλλα κόμματα. Κατά πόσο θα μπορούσατε να συνεργαστείτε με τον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον και αν χρειαστεί για την πολυπόθητη σταθερότητα, την οποία διαρκώς ακούμε το τελευταίο διάστημα, ότι είναι απαραίτητη για τη χώρα;
Μπορεί μετά από 40 χρόνια μεταπολίτευσης να είναι για κάποιους έξω από την κουλτούρα τους το θέμα των συνεργασιών;
Θεωρώ ότι ως χώρα και ως λαός, ή ακόμα πιο σωστά ως ηγέτες, αργήσαμε πάρα πολύ να συνεργαστούμε στα βασικά. Στα προφανή. Στα εθνικά θέματα. Στον δρόμο, τον οποίο πρέπει να ακολουθήσει η παιδεία μας. Στο ποια θα πρέπει να είναι η εξωτερική πολιτική μας.
Δεν μπορεί κανείς σ’ αυτά τα θέματα να μην συμφωνήσει κανείς στο ελάχιστο για χάρη του εθνικού συμφέροντος. Κι όμως. Αποδείχτηκε ότι στη μεταπολίτευση κάποιοι προέταξαν τα μικροπολιτικά, μικροκομματικά συμφέροντα, παρακάμπτοντας τα εθνικά θέματα. Ακόμα και τώρα. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις φάνηκε καθαρά ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν ήθελε εκλογές. Όχι επειδή αγαπάει τον μεν ή τον δε. Επειδή η οικονομία χρειάζεται ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και το κατάλληλο πεδίο για να αναπτυχθεί.
Όταν λοιπόν είχαμε 21.000.000 τουρίστες το καλοκαίρι, όταν ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να ‘ξεθαρρεύει’΄και να ξοδεύει χρήματα, άρχισε να κινείται η αγορά, κάποιοι εκβίασαν τις εκλογές. Αυτή είναι κίνηση μικροπολιτικής και ρεβανσισμού.
Αν χρειαζόταν λοιπόν θα κάνατε το βήμα ως Νέα Δημοκρατία, να προσεγγίσετε τον ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση κατά την οποία κρινόταν αναγκαίο…
Δεν αρκούν τα λόγια, χρειάζονται και πράξεις. Σε ό,τι με αφορά σας είπα. Στα μεγάλα, στα εθνικά και στα σοβαρά ζητήματα πρέπει να υπάρχει συνεργασία και δίαυλοι επικοινωνίας με όλα τα κόμματα.
Είπε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ‘δεν συνεργαζόμαστε με κόμματα, τα οποία εμπλέκονται σε μνημονιακές πολιτικές’. Έξω δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, έξω η Νέα Δημοκρατία, έξω το Ποτάμι, έξω όλοι οι άλλοι και κοιτάζουμε προς την άλλη πλευρά, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δηλαδή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έξω από το ευρώ, δηλαδή στην κατεύθυνση του ‘διαλύστε τα όλα’. Κοιτάνε επίσης προς την άλλη πλευρά, το ΚΚΕ, το οποίο διαφωνεί με τους νεοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ.
Ουσιαστικά με πράξεις και λόγια συγκεκριμένα, πρόσφατα μάλιστα, αρνήθηκαν τη συνεργασία. Δεν μπορεί λοιπόν ενώ κάποιος την αρνείται εσύ να την απαιτείς.
Άρα λοιπόν θα τη θέλατε, εσείς τουλάχιστον από την πλευρά σας;
Σας είπα. Στα βασικά, στα μεγάλα και στα εθνικά. Δεν μπορεί όμως να γίνει με το ζόρι. Και δεν μπορεί να γίνεται μόνο υπό το πρίσμα μίας κυβέρνησης. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρχει και να υφίσταται διαχρονικά στην πολιτική ζωή της χώρας, προς όφελος της χώρας. Είδατε καμία άλλη χώρα εσείς να αλλάζει κάθε τρεις και λίγο την πολιτική της σε ό,τι αφορά στην αστυνομία, την εξωτερική πολιτική, την ασφάλεια, την παιδεία, επειδή εκλέγεται ο ένας ή ο άλλος; Πουθενά στον κόσμο. Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά.
Σε ό,τι αφορά στο επίπεδο της διαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους πώς σκοπεύετε να κινηθείτε και πώς απαντάτε στο φόβο κάποιον ότι θα πάμε σε νέο μνημόνιο;
Πιστεύω και επενδύω στις πολιτικές της ελπίδας. Δεν πιστεύω στις πολιτικές του φόβου. Όμως είμαι ρεαλιστής και ως νέος άνθρωπος - βγάζω έξω τον πολιτικό – επικαλούμαι την κοινή λογική. Η κοινή λογική λοιπόν λέει ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει στηθεί και λειτουργεί στη βάση ότι αυτός, ο οποίος χρωστάει, πληρώνει. Εδώ για μία ακόμη φορά παρουσιάζεται μία συνθήκη, μία προεκλογική υπόσχεση, η οποία ξεκίνησε από το «σκίζω τα μνημόνια» και έφτασε τώρα στο ότι «δεν αναγνωρίζω την τρόικα». Κάποιοι μάλιστα από τον ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι θα έρθει εδώ η τρόικα να την κεράσουμε καφέ, η κυρία Βαλαβάνη είπε ότι κάποια από τα 7 δισεκατομμύρια της τελευταίας δόσης δεν θα τα πάρουμε. Συγκλονιστικά πράγματα ακούγονται και λέγονται. Τέλος πάντων όμως, είτε μιλάμε για χρηματοπιστωτικά συστήματα, είτε για τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είτε για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και για έγκριτους δημοσιογράφους και οικονομικούς αναλυτές, όλοι συμφωνούν ότι το κράτος πρέπει να έχει μία συνέχεια και από τη στιγμή που έχει υπογραφεί μία συμφωνία, αυτή η συμφωνία πρέπει να τηρηθεί. Δεν εννοώ να μην διαπραγματευτούμε. Είναι όμως φύσει αδύνατον και πρέπει να το καταλάβει ο κόσμος, ότι δεν γίνεται να παίρνεις τα δανεικά με το ένα χέρι και να μην είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις του με το άλλο χέρι. Δηλαδή, παίρνεις με το ένα χέρι αυτά που σου δίνουν για να σε σώσουν, για να προχωρήσεις, και δεν είσαι εντάξει με τις υποχρεώσεις σου. Προφανώς θα τραβήξει την πρίζα η Ευρώπη. Δεν το συζητάω. Οποιοσδήποτε θα το έκανε.
Άρα το ένα ζητούμενο είναι αυτό. Το άλλο, που έχει να κάνει με το αν θα πάμε σε νέα μνημόνια, έχει επίσης απάντηση. Και επειδή ότι λέγεται εσωτερικά, ενδεχομένως να αμφισβητείται, έχει απάντηση από τα διεθνή φόρα. Θα γίνει μία επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους με χαμηλότερα επιτόκια. Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό θα γίνει με νέα μέτρα. Άλλοι πιστεύουν ότι θα γίνει με διαρθρωτικές αλλαγές και κάποιοι άλλοι με τίποτε. Εγώ πιστεύω ότι θα γίνει με πίεση προς τη χώρα μας να κάνει και άλλες διαρθρωτικές αλλαγές και άλλες μεταρρυθμίσεις.
Αργά ή γρήγορα όμως θα κλείσει κι αυτό το κεφάλαιο και θα πρέπει να πάμε επιτέλους σε ένα εθνικό σχέδιο αλλαγής της οικονομίας μας από καταναλωτική σε παραγωγική. Στον αγροτικό τομέα, στη ναυτιλία, στον τουρισμό, στην μεταποίηση, στις υπηρεσίες, στα ενεργειακά, όπου με τους υδρογονάθρακες περιμένουμε σημαντικά αποτελέσματα. Όλα αυτά μαζί με το νέο ΕΣΠΑ και κομμάτι του πακέτου Γιούνκερ για τις χώρες, οι οποίες έχουν πληγεί από την κρίση, πρέπει να είναι το εθνικό σχέδιο για το πού θέλουμε να πάμε τη χώρα και την οικονομία μας. Αξιοπρεπώς, ειλικρινά και με τόλμη. Με αλήθειες. Δεν είναι εύκολος δρόμος. Χρειάζονται αλήθειες. Έτσι λοιπόν βλέπω τη νέα γενιά να έχει δουλειές και να βελτιώνονται τα πράγματα. Εγώ δεν θέλω να είμαι ο υπουργός ούτε των stage, ούτε της ομηρείας των νέων ανθρώπων με συμβάσεις της πείνας για πέντε ή επτά μήνες. Νομίζω ότι αυτό στοίχισε και καταρράκωσε τους νέους ανθρώπους. Αντί να τους κάνει να ονειρεύονται, να οραματίζονται και να βλέπουν θετικά τα πράγματα, τους έριξε όπως και τον υπόλοιπο ελληνικό λαό σε μία μελαγχολία. Δεν πρέπει να ξανακάνουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Υπάρχει πολύς κόσμος που θα ήθελε να μάθει περισσότερα για τον Βασίλη Κικίλια. Πώς ξεκινήσατε στον χώρο της πολιτικής. Εγώ σας θυμάμαι στον ΟΝΑ επί δημαρχίας Νικήτα Κακλαμάνη, ως την πρώτη σας επαφή με το χώρο της πολιτική;.
Πράγματι ξεκίνησα από τον Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης. Εξελέγην δημοτικός σύμβουλος το 2006. Έχοντας κάνει ουσιαστικά δύο καριέρες πριν. Αυτήν του επαγγελματία αθλητή και του ορθοπεδικού γιατρού.
Αυτό που ήθελα πάντα ήταν να έχω την αυτονομία μου και να είμαι κύριος του εαυτού μου. Και νομίζω ότι αυτό είναι σημαντικό στην πολιτική. Δεν έχω υπάρξει άεργος της πολιτικής.
Πράγματι λοιπόν, ξεκίνησε η προσπάθεια από τη δήμο της Αθήνας, συνεχίστηκε με την πολλή μεγάλη τομή και ευκαιρία που μου έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς το 2010, μία πολλή μεγάλη μάχη, η οποία κατέληξε σε ένα ποσοστό 48% της προτίμησης των συμπολιτών μου στην Αττική. Πολύ πάνω από τον κομματικό μέσο όρο της παράταξής μας εκείνη την εποχή.
Εξελέγην βουλευτής πριν από δύο χρόνια, και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία από τον πρωθυπουργό και μου έκανε την τιμή να με χρήσει υπουργό Δημοσίας Τάξεως, έπρεπε να αποδείξω σε αυτούς τους ανθρώπους που με στήριξαν και επένδυσαν σ’ εμένα ως νέο και άφθαρτο άνθρωπο, ενδεχομένως με νέο ήθος στην πολιτική, αν μπορώ να επωμιστώ αυτό το βάρος.
Θέλω να ελπίζω ότι αυτοί οι εφτάμισι μήνες στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως κλείνουν με θετικό πρόσημο και ότι κέρδισα την εμπιστοσύνη του κόσμου ανεξάρτητα με το τι ψηφίζει. Για έναν άνθρωπο ο οποίος ήρθε εδώ και θέλησε να κάνει τη δουλειά του κυρίως σεβόμενος τις υπηρεσίες, τους αστυνομικούς, τους πυροσβέστες και δίνοντάς τους τη δυνατότητα να κάνουν καλά τη δουλειά τους χωρίς να παρεμβαίνω εκεί που δεν πρέπει. Πρέπει να υπάρχει ένας διαχωρισμός μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας ενός υπουργείου και της υπηρεσίας, αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο κάνει τη δουλειά της.
Πώς προτιμάτε να σας φωνάζουν; Υπουργό, γιατρό ή συμπαίκτη;
Βασίλη με φωνάζουν οι περισσότεροι. Αυτό δεν έχει αλλάξει από την εποχή του μπάσκετ έως και σήμερα.
Εγώ το πάω βέβαια περισσότερο στο θέμα της ιδιότητας…
Νομίζω Βασίλης πως θέλω να με φωνάζουν. ‘Γιατρέ’ ακούγεται πιο συχνά τον τελευταίο καιρό.
Πάντως μ’ αρέσει να με φωνάζουν Βασίλη. Είναι ωραίο και ως βουλευτής και ως υπουργός σε δύσκολες εποχές να έχεις αυτή την αντιμετώπιση. Εγώ γεννήθηκα στο 1974. Δεν γνώρισα ούτε εμφυλίους ούτε άλλες καταστάσεις, δύσκολες για τον ελληνικό λαό. Βίωσα δυστυχώς το ψέμα και το παραμύθι της μεταπολίτευσης. Τα ψεύτικα δανεικά και τον ψεύτικο παράδεισο. Και το πώς το πληρώνει τώρα η δική μου γενιά, αλλά και οι επόμενες.
Είναι πολύ ωραίο πάντως να μπορείς να κυκλοφορείς στο δρόμο και να είσαι φυσιολογικός άνθρωπος. Να μην χρειάζεται να φορέσεις άλλο μανδύα ως πολιτικός, και να λες με όλο το θάρρος της γνώμης σου αυτό το οποίο πιστεύεις.
Δεν υπάρχουν δύο δικές μου εικόνες. Μία εικόνα πίσω από τα φώτα και μία άλλη εικόνα μπροστά από αυτά. Γι’ αυτό και είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που ακόμα και σήμερα ως υπουργός μπορώ να κυκλοφορώ έξω και να μιλάω με τους πολίτες παρόλο που κάποιοι από αυτούς έχουν αντίθετες πολιτικές απόψεις.
Μου μιλάει και κόσμος, ο οποίος δεν ψηφίζει Νέα Δημοκρατία και συζητάω μαζί του πολύ εύκολα και άνετα, με σεβασμό για την διαφορετική άποψη. Δεν προσωποποιείται η πολιτική σε προσωπικές αντιδικίες.
Ακουμπάτε την πορτοκαλί μπάλα όταν υπάρχει χρόνος;
Όχι. Δεν παίζω πια μπάσκετ. Το έκανα ως χόμπι, κάποια στιγμή, όμως δύσκολα ξαναγίνεται χόμπι. Ίσως σε κάποια φιλανθρωπικά παιχνίδια πλέον. Παρόλ’ αυτά κάνω προπόνηση κάθε μέρα γιατί αγαπάω το καλό φαγητό και γιατί είναι τρόπος ζωής. Έκανα ως επαγγελματίας αθλητής έξι και επτά ώρες προπόνηση την ημέρα. Είναι αδύνατον να μην κάνω κάτι. Είναι λάθος. Έτσι, αργά το μεσημέρι, νωρίς το απόγευμα όταν το σύστημα εδώ ηρεμεί για περίπου μία ώρα, πηγαίνω στο γυμναστήριο της ΕΥΠ, κάτω από το γραφείο, ένα ‘σιδεράδικο’ παλιό που έχει δύο – τρεις διαδρόμους και τρέχω λίγο. Κάνω ένα μπάνιο και συνεχίζω και πάλι τη δουλειά.
Είστε ΑΕΚ έτσι; Αν και ξεκινήσατε από τον Πανιώνιο.
Ναι. Αν και τον Πανιώνιο τον αγαπάω πολύ και τον έχω μέσα στην καρδιά μου. Πέρασα πολύ ωραία χρόνια και νομίζω την τίμησα τη φανέλα. Ήταν ο συγχωρεμένος ο θείος μου ΑΕΚ και είχα την τιμή και τη χαρά να παίξω τέσσερα χρόνια στην ομάδα και να πάρουμε όλους τους τίτλους τότε. Δύο κύπελλα, το πρωτάθλημα Ελλάδος μετά από 38 χρόνια και το Κύπελλο Κυπελλούχων μετά από 32 χρόνια. Νομίζω ότι ήταν συγκλονιστική εμπειρία.
Έκανε καλή δουλειά ο Ίβκοβιτς έτσι δεν είναι;
Και ο Ίβκοβιτς και ο Σάκοτα , κυρίως όμως τα νέα παιδιά, οι Έλληνες παίκτες με πολύ ταλέντο που διέθετε αυτή η ομάδα. Να θυμίσω τον Ντικούδη, τον Κακιούζη, τον Ζήση, τον Ταπούτο, τον Κορωνιό, τον Τσακαλίδη. Ομάδα με πολύ ταλέντο και έντονο το ελληνικό στοιχείο, την οποία αγκάλιασε ο κόσμος και έπαιξε και ωραίο μπάσκετ.
Γήπεδο θα φτιάξει η ΑΕΚ;
Θέλω να πω σε αυτούς οι οποίοι υπόσχονται προεκλογικά πράγματα που σχετίζονται με τον αθλητισμό και ειδικά με την κατασκευή γηπέδων ότι εγώ απέφυγα αυτόν τον πειρασμό και ως υποψήφιος περιφερειάρχης το 2010. Θα μπορούσα κάλλιστα να το κάνω. Ο συνυποψήφιός μου και φίλος μου πολύ καλός το έκανε. Δεν συμφώνησα. Και μάλιστα για έναν λόγο παραπάνω, δεδομένου ότι είμαι ΑΕΚτζής.
Δεν είναι πιστευτά αυτά που ακούγονται και λέγονται προεκλογικά. Είναι πιστευτά αυτά, τα οποία γίνονται μετεκλογικά. Η δική μου άποψη είναι ότι η ΑΕΚ θα κάνει γήπεδο. Θα το κάνει με κόπο και προσπάθεια σοβαρή και σημαντική.
Είτε βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η Νέα Δημοκρατία;
Θα το κάνει με κόπο και προσπάθεια όπως σας είπα. Καυτηριάζω αυτούς οι οποίοι υπόσχονται πράγματα προεκλογικά, και το θεωρώ μη θεμιτό, ανήθικο, ειδικά όταν έχει αποδειχτεί ότι δεν μπορούν να εκπληρώσουν, αυτά τα οποία λένε προεκλογικά. Δεν έει σημασία το ‘ποιος’, έχει σημασία να υπάρχει νομιμότητα και όραμα και θέληση.
Όλες οι μεγάλες ομάδες πρέπει να έχουν γήπεδο. Για να μπορούν να αναπτύξουν τμήματα υποδομής και να πάει ο κόσμος στο γήπεδο. Και ο Παναθηναϊκός πρέπει να έχει γήπεδο, όπως και η ΑΕΚ, αλλά και όλες οι ομάδες, οι οποίες θέλουν να αναπτυχθούν.
Και να δημιουργήσουν δυνατότητες και συνθήκες ώστε να μη χρειάζεται να χρηματοδοτούνται από την ελληνική πολιτεία. Η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί να επιδοτεί όπως παλαιότερα τον ελληνικό αθλητισμό μεσούσης της κρίσης. Άρα οι ομάδες πρέπει να βρουν την αυτοτέλειά τους. Με τμήματα υποδομής για να βγάλουν κι εκείνες παίκτες χωρίς να χρειάζεται να αγοράζουν με εκατομμύρια ευρώ, να εκμεταλλευτούν το γήπεδό τους με εστιατόρια, καταστήματα, μπουτίκ της ομάδας, ένα γήπεδο ζεστό που θα μπορεί να πάει ο άλλος με την οικογένειά του.
Πρέπει να είναι η προσπάθεια κάθε ομάδας σοβαρής που θέλει να έχει μέλλον.
Εύχομαι καλή επιτυχία και καλή δύναμη υπουργέ!
Να είστε καλά!
