Το τακτικό τρέξιμο συμβάλλει στην πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας, αναφέρει μια νέα επιστημονική μελέτη.
Στο παρελθόν, οι ειδικοί πίστευαν ότι όσοι τρέχουν θα πρέπει είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς θεωρούσαν ότι με το τρέξιμο καταπονούνται οι αρθρώσεις και αυξάνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης της επώδυνης νόσου της οστεοαρθρίτιδας. Επιστήμονες όμως από το Baylor College of Medicine στο Χιούστον του Τέξας, διαπίστωσαν ότι η άσκηση μπορεί αντίθετα να προστατέψει τους δρομείς από την νόσο.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια κοινή ασθένεια που επηρεάζει τους μεσήλικες και τους ηλικιωμένους. Χαρακτηρίζεται από την προοδευτική βλάβη στο χόνδρο- το προστατευτικό υλικό, στο τέλος των μακρών οστών - και προκαλεί αλλαγές στις δομές γύρω από την άρθρωση, που οδηγούν σε χαλάρωση και αδυναμία των μυών και των τενόντων , περιορίζοντας την κίνηση και προκαλώντας οίδημα και πόνο. Οι ανησυχίες των επιστημόνων εστιάζουν στο γεγονός ότι το μεγάλο σωματικό βάρος μπορεί να καταστρέψει την άρθρωση του γόνατος. Αλλά η ερευνητική ομάδα από το Baylor College of Medicine ανέφερε ότι όσοι τρέχουν έχουν συνήθως χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), έναν γνωστό παράγοντα που μειώνει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει οστεοαρθρίτιδα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από μία μεγάλη μελέτη σε 2.683 συμμετέχοντες, το 56% των οποίων ήταν γυναίκες, μέσης ηλικίας 64,5 ετών και με μέσο ΔΜΣ το 28,6 – που κατατάσσεται ως υπέρβαρο. Το 29% των συμμετεχόντων είπαν ότι είχαν τρέξει τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε ακτινογραφία γόνατος, εξετάστηκαν για πιθανά συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας και κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με την φυσική τους δραστηριότητα. Στην συνέχεια μετά από δύο χρόνια επανέλαβαν τις εξετάσεις. Από τα ευρήματα της μελέτης φάνηκε ότι όσοι έτρεχαν για κάποιο διάστημα στην ζωή τους είχαν 22,8% πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας ενώ όσοι δεν είχαν τρέξει ποτέ στην ζωή τους είχαν 29,8% πιθανότητες.