Έχουν περάσει μερικές δεκαετίες από τότε που οι Peter Venkman, Raymond Stanz και Egon Spengler πρωταγωνίστησαν στην κινηματογραφική επιτυχία "Ghostbusters", κυνηγώντας φαντάσματα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ivan Reitman.
(Για όσους χρειάζονται μια μικρή υπενθύμιση ακολουθεί ένα trailer της ταινίας παρακάτω).
Αφήνοντας όμως το Χόλιγουντ και την κινηματογραφική φαντασία, ας μεταφερθούμε στη βικτωριανή Αγγλία.
Ιστορικά αρχεία αποκαλύπτουν ότι ένα τρίο γνωστών επιστημόνων της εποχής ηγούνταν διαφόρων ερευνών για το υπερφυσικό.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail, η εταιρεία Findmypast, που εδρεύει στο Λονδίνο, ανακάλυψε στοιχεία για τις πρώτες προσπάθειες μελέτης του υπερφυσικού και των λεγόμενων "οπτασιακών/φαντασιακών εμπειριών" από τους Edmund Gurney, Frederic Myers και Frank Podmore.
Οι τρεις άντρες λέγεται ότι ήταν ηγετικές φιγούρες στα πρώτα χρόνια δημιουργίας της Ένωσης Ψυχικών Ερευνών (Society for Psychical Research) και εργάζονταν στην Επιτροπή Φαντασμάτων και Στοιχειωμένων Σπιτιών, προκειμένου να βρουν αποδείξεις για την επιβίωση του ανθρώπου μετά θάνατον.
Η δουλειά τους διαφημιζόταν πολύ μέσω του δημοσιογράφου William Thomas Stead της εφημερίδας Pall Mall Gazette, ο οποίος ήταν ένθερμος πιστός και σχολιαστής του πνευματισμού, σημειώνει το δημοσίευμα.
Πολλές από τις αρχικές θεωρίες και έρευνες ενέπλεκαν συναθροίσεις πνευματιστών, φαντάσματα σε νεκροκρέβατα, στοιχειώματα και οπτασίες.
Οι εργασίες τους ξεκίνησαν το 1882, όταν ιδρύθηκε η Ένωση Ψυχικών Ερευνών.
Οι Gurney, Myers και Podmore "ένωσαν τις δυνάμεις" τους για να διερευνήσουν τη δυνατότητα ύπαρξης μετά το θάνατο.
Το 188 ο Myers, τότε γραμματέας της Ένωσης, προέβη σε μια απογραφή φαντασμάτων. Ζήτησε από το κοινό να αναφέρει αν είχαν δει ή νιώσει ποτέ την παρουσία κάτι υπερφυσικού.
Οι πολίτες κλήθηκαν να απαντήσουν με ένα "ναι" ή "όχι" σε ερωτήσεις όπως: "Είχες ποτέ –ενώ είχες καλή υγεία και ήσουν απολύτως ξύπνιος- την ξεχωριστή εμπειρία να έχεις δει κάτι ή να σε έχει αγγίξει ένα ανθρώπινο ον, ή ακούσει μια φωνή ή όχι που υποδήλωνε ανθρώπινη παρουσία, ενώ δεν ήταν κανείς εκεί γύρω;".
Μια άλλη ερώτηση ήταν η εξής: "Μπορείς να ανακαλέσεις στη μνήμη σου κάποιο όνειρο, που είχες μέσα στα τελευταία 10 χρόνια ενώ είχες καλή υγεία, που να αφορούσε το θάνατο κάποιου προσώπου που γνωρίζεις (για το οποίο δεν είχες άγχος εκείνη την εποχή) και το οποίο ήταν εξαιρετικά έντονο και σου άφησε την εντύπωση ότι διήρκεσε για τουλάχιστον μία ώρα αφότου σηκώθηκες το πρωί;".
Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν το 1894, όταν ο Stead κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "από τα πολλά εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν τώρα στον πλανήτη, θα πρέπει να υπάρχουν –αν όλοι κατάφεραν να ζήσουν μέχρι την ενηλικίωση- τουλάχιστον δέκα εκατομμύρια που κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα δουν ή αναγνωρίσουν κάποιο φάντασμα/οπτασία νεκρών ανθρώπων".
Η απογραφή έγινε ανάμεσα στο 1889 και 1892 και σύμφωνα με αυτή, οι γυναίκες ήταν πιο επιρρεπείς στο "υπερφυσικό", με το 12% αυτών που συμμετείχαν στην έρευνα να αναφέρουν ότι έχουν δει φάντασμα. Το αντίστοιχο ποσοστό στους άντρες ήταν 9%.
Αρκετά χρόνια μετά, το 1933, σύμφωνα με ένα άρθρο της Litchfield Mercury, το κοινό καλούνταν εκ νέου σε μια απογραφή φαντασμάτων.
Όσο για τους Stead, Gurney και Podmore, και οι τρεις βρήκαν πρόωρο θάνατο κάτω από "μυστήριες" συνθήκες, αναφέρει το δημοσίευμα.
Ο Stead πέθανε στο ναυάγιο του Τιτανικού, αφότου είχε προβλέψει ότι θα πεθάνει είτε από λιντσάρισμα είτε από πνιγμό.
Ο Gurney έχασε τη ζωή του από τις συνέπειες μιας ανεξήγητης, υπερβολικής δόσης χλωροφόρμιου. Η ετυμηγορία του θανάτου του ανέφερε "ατύχημα". Ο Podmore πνίγηκε.
