Επιστήμονες στις ΗΠΑ έχουν αναπτύξει σε σημαντικό βαθμό στο εργαστήριό τους το ανδρικό γεννητικό μόριο και είναι σχεδόν έτοιμοι -εφόσον πάρουν τη σχετική άδεια από την αρμόδια εποπτική Αρχή (FDA)- να προχωρήσουν στην πρώτη δοκιμή του σε ανθρώπους. Το καλλιεργημένο πέος προορίζεται για ασθενείς που έχουν εκ γενετής ανωμαλίες, για εκείνους που έχουν υποστεί σοβαρό τραυματισμό στα γεννητικά όργανά τους ή για όσους έχουν χάσει το πέος τους μετά από χειρουργική αφαίρεσή του λόγω καρκίνου (ή που το έκοψε κάποια ερωμένη από μανιακή ζήλεια...).
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Αναγεννητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ της Β. Καρολίνα, με επικεφαλής τον περουβιανής καταγωγής καθηγητή ουρολογίας Αντονι Ατάλα, σύμφωνα με τις βρετανικές εφημερίδες Guardian και Independent, έχουν λάβει χρηματοδότηση από το Ινστιτούτο Αναγεννητικής Ιατρικής των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, που ελπίζει ότι στο μέλλον θα χρησιμοποιήσει τη νέα βιο-τεχνολογία για να βοηθήσει τους σοβαρά τραυματισμένους Αμερικανούς στρατιώτες.
Το εργαστηριακό πέος αναπτύσσεται με χρήση κυττάρων του ίδιου του ασθενούς, έτσι ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος ανοσολογικής απόρριψης του οργάνου μετά τη μεταμόσχευσή του. Είχε προηγηθεί από την ίδια ερευνητική ομάδα η επιτυχής δημιουργία πέους κουνελιού το 2008. Το αρσενικό κουνέλι μπόρεσε μια χαρά να συνευρεθεί ξανά με το θηλυκό χάρη στο νέο όργανό του. Στα πειράματα που ακολούθησαν με 12 κουνέλια “εφοδιασμένα” με πέος εργαστηρίου, όλα έκαναν κανονικά σεξ, τα οκτώ εκσπερμάτωσαν και τα τέσσερα απέκτησαν απογόνους.
“Οι μελέτες με τα κουνέλια ήσαν πολύ ενθαρρυντικές, όμως για να πάρουμε την έγκριση για ανθρώπους, χρειαζόμαστε όλες τις διασφαλίσεις από άποψη ασφάλειας και ποιότητας που μπορούμε να έχουμε, προκειμένου να δείξουμε ότι τα χρησιμοποιούμενα υλικά δεν είναι τοξικά και, επίσης, πρέπει να παρουσιάσουμε βήμα-βήμα τη διαδικασία παραγωγής (του πέους)”, δήλωσε ο Ατάλα.
Οι μεταμοσχεύσεις ανδρικών μορίων από ανθρώπους δωρητές αποτελούν μια λύση μέχρι σήμερα, αλλά έχουν δημιουργήσει αμφισβητήσεις, καθώς το πρώτο όργανο που μεταμοσχεύθηκε με επιτυχία (στην Κίνα το 2005), μετά από 15ωρη εγχείρηση, χρειάστηκε να απομακρυνθεί και πάλι μετά από μια διετία λόγω δυσλειτουργίας και σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων που δημιούργησε στον 44χρονο άνδρα και στη γυναίκα του. Γενικά, οι μεταμοσχεύσεις πέους, αν και δεν θεωρούνται πολύ πιο πολύπλοκες σε σχέση με άλλες μεταμοσχεύσεις, δεν είναι συνηθισμένες, καθώς οι γιατροί συνήθως αμφιβάλλουν κατά πόσο το νέο όργανο όντως θα λειτουργήσει κανονικά.
Ακριβώς γι' αυτό, οι επιστήμονες αναζητούν εναλλακτικές λύσεις με τη βοήθεια της αναγεννητικής ιατρικής και της εμβιομηχανικής τεχνολογίας (bioengineering). Η πρωτοπόρα ομάδα του Ατάλα ήδη, εκτός από τα ανδρικά μόρια, εργάζεται για την αναγέννηση 30 διαφορετικών ιστών και οργάνων, έχοντας, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει την πρώτη μεταμόσχευση οργάνου εργαστηρίου σε άνθρωπο (μιας ουροδόχου κύστης) το 1999, της πρώτης ουρήθρας το 2004 και του πρώτου γυναικείου κόλπου το 2005.
Ήδη, οι Αμερικανοί επιστήμονες έχουν “καλλιεργήσει” έξι ανδρικά μόρια, τα οποία όμως ακόμη δεν είναι έτοιμα για μεταμόσχευση, καθώς τα δοκιμάζουν στο εργαστήριό τους, αν είναι ασφαλή και λειτουργικά. Ειδικές μηχανές τεντώνουν τα πέη, τα γεμίζουν με υγρά κλπ., για να βεβαιωθούν οι επιστήμονες ότι αυτά θα έχουν κανονική στύση, όταν “πιάσουν δουλειά”.|
Ο Ατάλα, προς το παρόν, δεν μπορεί να προσδιορίσει ακριβή ημερομηνία της πρώτης μεταμόσχευσης εργαστηριακού πέους σε άνθρωπο, αλλά εκτιμά ότι θα συμβεί εντός των επομένων πέντε ετών. Σε πρώτη φάση, θα αντικατασταθεί μόνο ένα μέρος του φυσιολογικού οργάνου και, σε επόμενο στάδιο, θα επιδιωχθεί η πλήρης αντικατάστασή του.
Η φθορά του σπογγώδους στυτικού ιστού του πέους λόγω προχωρημένης ηλικίας αποτελεί την κυριότερη αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας στους ηλικιωμένους. Διαταραχές όπως η υπέρταση και ο διαβήτης μπορούν επίσης να κάνουν ζημιά στον συγκεκριμένο ιστό, με συνέπεια αυτός να μην είναι πια ελαστικός, να μην μπορεί να αιματωθεί σωστά και έτσι η στύση να μην είναι κανονική.
Εκτός από την τελική αντικατάσταση ενός ολόκληρου οργάνου, οι ερευνητές έχουν ως ενδιάμεσο στόχο να αντικαταστήσουν τον ταλαιπωρημένο στυτικό ιστό με άλλον που θα έχει δημιουργηθεί στο εργαστήριο, πράγμα που μπορεί να βοηθήσει όσους έχουν προβλήματα στύσης στην τρίτη ηλικία - και όχι μόνο. Ορισμένοι άνδρες, για παράδειγμα, δεν έχουν πια στύση μετά από εγχείρηση προστάτη, επειδή υφίστανται ζημιά τα νεύρα που ρυθμίζουν τη στύση.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
