Η συγκίνηση συνεπαίρνει τον κάθε αναγνώστη της τελευταίας επιστολής του Τζέιμς Φόλεϊ.
Οι γονείς του Αμερικανού δημοσιογράφου που αποκεφαλίστηκε από τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους έδωσαν στη δημοσιότητα την τελευταία επιστολή του.
Η συγκεκριμένη επιστολή φέρεται να έχει σταλεί κατά τη διάρκεια της ομηρίας του στα χέρια των τζιχαντιστών μαχητών.
Όπως προκύπτει από τις πληροφορίες, ο Φόλεϊ δεν την έγραψε, διότι δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα, αλλά την υπαγόρευσε σε συγκρατούμενό του, ο οποίος επρόκειτο να απελευθερωθεί και εκείνος την απομνημόνευσε!
Την επιστολή την ανάρτησαν οι γονείς του Φόλεϊ στο Facebook, στη σελίδα που είχαν στήσει αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση του γιου τους ο οποίος είχε συλληφθεί ως όμηρος το 2012 στη βόρεια Συρία.
Ο πρώτος δυτικός που εκτέλεσε το Ισλαμικό Κράτος αναφέρει στην επιστολή παιδικές αναμνήσεις με την οικογένειά του και περιγράφει πώς ήταν η καθημερινότητά του ως όμηρος.
Οι τζιχαντιστές που κρατούσαν τον Φόλεϊ και τους υπόλοιπους ομήρους, δηλαδή οι περίφημοι "Μπιτλς", μεταξύ των οποίων και ο "Τζον", με τη βρετανική προφορά, που του έκοψε τον λαιμό με μαχαίρι, δεν τους επέτρεπαν να γράφουν γράμματα αλλά ακόμη και αν τα κατάφερνε ο Αμερικανός δημοσιογράφος, θα του τα είχαν κατασχέσει.
Σε μια συγκινητική στιγμή, ο όμηρος που απομνημόνευσε την επιστολή, απελευθερώθηκε και κατόπιν, την υπαγόρευσε στη μητέρα του Φόλεϊ, Νταϊάν, η οποία ήταν εκείνη που την έδωσε στη δημοσιότητα.
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
"Αγαπημένοι μου οικογένεια και φίλοι,
Θυμάμαι που πήγαινα στο εμπορικό κέντρο με τον μπαμπά, έναν μακρύ περίπατο με ποδήλατο με τη μαμά. Θυμάμαι τόσες πολλές όμορφες οικογενειακές στιγμές που με παίρνουν μακριά από αυτή τη φυλακή. Όνειρα με την οικογένειά μου και τους φίλους με παίρνουν μακριά και η χαρά γεμίζει την καρδιά μου.
Ξέρω ότι με σκέφτεστε και προσεύχεστε για μένα. Είμαι τόσο ευγνώμων. Σας αισθάνομαι όλους, ιδίως όταν προσεύχομαι. Προσεύχομαι να μείνετε δυνατοί και να πιστεύετε. Πραγματικά αισθάνομαι ότι μπορώ να σας ακουμπήσω ακόμη και μέσα σ' αυτό το σκοτάδι όταν προσεύχομαι.
Δεκαοχτώ από εμάς κρατούμαστε μαζί σε ένα κελί, το οποίο με έχει βοηθήσει. Έχουμε ο ένας τον άλλο για να κάνουμε ατελείωτα μακριές συζητήσεις για ταινίες, μικροπράγματα, σπορ. Παίζουμε παιχνίδια από κουρέλια που βρήκαμε στο κελί… βρήκαμε τρόπους για να παίζουμε ντάμα, σκάκι και ρισκ… και κάνουμε τουρνουά περνώντας μέρες ολόκληρες με το να καταστρώνουμε στρατηγικές για το παιχνίδι ή την διάλεξη της επομένης. Τα παιχνίδια και το να διδάσκουμε ο ένας τον άλλο βοήθησαν να περνά η ώρα. Αποτέλεσαν τεράστια βοήθεια. Επαναλαμβάνουμε τις ιστορίες και γελάμε για να μειώσουμε την ένταση.
Υπήρξαν μέρες που ήμουν αδύναμος και άλλες δυνατός. Είμαστε τόσο ευγνώμονες όταν κάποιος απελευθερώνεται. Αλλά βεβαίως λαχταράμε και την δική μας ελευθερία. Προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο και να μοιραζόμαστε την δύναμη. Μας ταΐζουν καλύτερα πλέον και καθημερινά. Έχουμε τσάι, καμιά φορά και καφέ. Έχω ξαναπάρει τα περισσότερα κιλά που έχασα πέρσι.
Σκέφτομαι πολύ τους αδερφούς και την αδερφή μου. Θυμάμαι που παίζαμε τον λυκάνθρωπο στο σκοτάδι με τον Μάικλ και τόσες πολλές ακόμη περιπέτειες. Θυμάμαι που κυνηγούσα τον Μάτι και τον Τ. γύρω από τον πάγκο της κουζίνας. Με χαροποιεί να τους σκέφτομαι. Αν έχουν μείνει λεφτά στον τραπεζικό μου λογαριασμό, θα ήθελα να πάνε στον Μάικλ και στον Μάθιου. Είμαι τόσο περήφανος για σένα Μάικλ και σε ευχαριστώ για τις ευτυχισμένες παιδικές αναμνήσεις και ευχαριστώ εσένα και την Κρίστι για τις χαρούμενες αναμνήσεις ως ενήλικας.
Και μεγάλε Τζον, πόσο απόλαυσα την επίσκεψή μου σε σένα και την Κρες στη Γερμανία. Σας ευχαριστώ που με φιλοξενήσατε. Σκέφτομαι πολύ τον Ρόρο και προσπαθώ να φανταστώ πώς είναι ο Τζακ. Ελπίζω ότι έχει την προσωπικότητα του Ρόρο!
Και Μαρκ… είμαι τόσο περήφανος για σένα αδερφέ. Σε σκέφτομαι στη δυτική ακτή και ελπίζω ότι κάνεις σνόουμπορντ και κάμπινγκ. Θυμάμαι ιδιαιτέρως όταν πήγαμε μαζί στο Κόμεντι Κλαμπ στη Βοστόνη και την μεγάλη μας αγκαλιά μετά. Οι ιδιαίτερες στιγμές μου επιτρέπουν να συνεχίζω να ελπίζω.
Κέιτι, είμαι τόσο πολύ περήφανος για σένα. Είσαι η δυνατότερη και η καλύτερη απ' όλους μας! Σε σκέφτομαι να εργάζεσαι τόσο σκληρά, να βοηθάς τους ανθρώπους σαν νοσοκόμα. Είμαι τόσο χαρούμενος που ανταλλάξαμε sms λίγο πριν συλληφθώ. Προσεύχομαι να μπορέσω να έρθω στον γάμο σου… τώρα ακούγομαι σαν την γιαγιά!
Γιαγιά, σε παρακαλώ να παίρνεις τα φάρμακά σου, να περπατάς και να συνεχίσεις να χορεύεις. Σχεδιάζω να σε βγάλω έξω στης Μαργαρίτας όταν επιστρέψω. Να μείνεις δυνατή γιατί θα χρειαστώ την βοήθειά σου για να ανακτήσω την ζωή μου.
Τζιμ".
