Οποιοσδήποτε έχει προσπαθήσει ποτέ να συζητήσει με έναν υπνοβάτη γνωρίζει πολύ καλά, ότι ενώ μπορεί να μοιάζουν… «κανονικοί» και ξύπνιοι, στην πραγματικότητα συμπεριφέρονται πολύ περίεργα και παράλογα.
Στις καλύτερες περιπτώσεις είναι απλά πεισματάρηδες, ενώ άλλες φορές εντελώς απαρηγόρητοι, παράλογοι ακόμη και επιθετικοί.
Μάλιστα, πολλές φορές η έλλειψη πρόθεσης ενός υπνοβάτη για την περίεργη συμπεριφορά του, έχει χρησιμοποιηθεί ως υπερασπιστική γραμμή σε δικαστικές αίθουσες κατά τη διάρκεια εκδίκασης υποθέσεων για δολοφονίες, αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα TodayIFoundOut.
Τι είναι όμως η υπνοβασία;
Η υπνοβασία είναι μια μορφή διαταραχής ύπνου. Συμβαίνει κατά το στάδιο του βαθύ ύπνου, με τους πάσχοντες να εκτελούν ακόμη και σύνθετα καθήκοντα, όπως το να βγαίνουν από το σπίτι και να οδηγούν ακόμη και αυτοκίνητο.
Μερικά από τα συνηθέστερα συμπτώματα που εμφανίζει ένας υπνοβάτης είναι:
-
Δε θυμάται τι έκανε και νιώθει μπερδεμένος και αποπροσανατολισμένος όταν ξυπνά
-
Κενό βλέμμα
-
Ομιλία στον ύπνο
-
Ουρλιάζει και βλέπει εφιάλτες
-
Περίεργηκαιανάρμοστησυμπεριφορά
-
Γίνεται βίαιος όταν κάποιος προσπαθήσει να τον ξυπνήσει
Πολλές φορές, σημειώνει ο αρθρογράφος, ένας υπνοβάτης μπορεί να μπερδέψει ένα οικείο πρόσωπο ή συγγενή του με κάποιον επιδρομέα ή να τον συσχετίσει με κάποια άλλη απειλή.
Δολοφόνοι – υπνοβάτες που αθωώθηκαν
-
Albert Tirrell
Μία από τις πιο γνωστές υποθέσεις δολοφονίας από υπνοβάτη διεπράχθη τον Οκτώβριο του 1845 στη Βοστόνη, όταν η ερωμένη του Albert Tirrell βρέθηκε νεκρή σε μια πανσιόν.
Ο δολοφόνος είχε κόψει το λαιμό της Mary Ann Bickford, είχε ακρωτηριάσει το αυτί της και είχε κάψει το δέρμα και τα μαλλιά της βάζοντας φωτιά στο κρεβάτι της.
Ο Tirrell ήταν ένας πλούσιος, παντρεμένος άντρας, ο οποίος είχε ξεκινήσει τη θυελλώδη του σχέση με τη νεαρή Mary αρκετά χρόνια πριν.
Τη νύχτα της δολοφονίας της, η Mary ήταν με τον Tirrell, ωστόσο όταν βρέθηκε το πτώμα δεν ήταν μαζί. Μάρτυρες κατέθεσαν ότι τον είδαν να φεύγει βιαστικά και να αναζητά τη βοήθεια συγγενών του για να διαφύγει από τη Βοστόνη.
Ο κουνιάδος του κατέθεσε ότι στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί για μοιχεία και φάνηκε έκπληκτος όταν πληροφορήθηκε τη δολοφονία της ερωμένης του.
Στη δίκη ο δικηγόρος του Tirrell χρησιμοποίησε πολλά παραδείγματα από την ιστορία για να εξηγήσει πόσο ικανοί για ορισμένα πράγματα –χωρίς ωστόσο να έχουν συνείδηση- είναι οι υπνοβάτες. Παρουσίασε ακόμη τη μαρτυρία της οικογένειάς του, σύμφωνα με την οποία ο ίδιος υπνοβατούσε από νεαρή ηλικία.
Μετά από σύσκεψη περίπου δύο ωρών οι ένορκοι τον έκριναν αθώο.
-
Kenneth Parks
Στις 24 Μαΐου του 1987 ο Kenneth Parks από το Τορόντο του Καναδά, ενώ κοιμόταν στο σαλόνι του, σηκώθηκε απότομα, φόρεσε το σακάκι του, πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου του και έφυγε από το σπίτι.
Βγαίνοντας από αυτό, άφησε ανοιχτή την εξώπορτα και την πόρτα του γκαράζ.
Οδήγησε περίπου 22 χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι των πεθερικών του, Barbara και Donald Woods.
Την επόμενη ημέρα η οικογένεια επρόκειτο να συγκεντρωνόταν εκεί για ένα ευχάριστο γεγονός. Οι περισσότεροι κατέθεσαν ότι είχε καλές σχέσεις με τα πεθερικά του πριν από το βράδυ της δολοφονίας και δεν είχε κάποιο κίνητρο για να τους κάνει κακό.
Αφότου μπήκε στο σπίτι τους, εκείνοι προσπάθησαν να τον συγκρατήσουν. Τότε εκείνος στραγγάλισε –χωρίς να επιφέρει το θάνατο- τον πεθερό του και μαχαίρωσε πολλές φορές την πεθερά του μέχρι που ξεψύχησε.
Ενώ διέπραττε το έγκλημα τραυμάτισε πολύ σοβαρά τους τένοντες και στα δέκα του δάχτυλα.
Καθώς έφευγε από το σπίτι τον είδαν οι έφηβες κόρες του ζεύγους, οι οποίες τον είχαν ακούσει να γρυλίζει σα ζώο. Αργότερα ο ίδιος παραδόθηκε στην αστυνομία λέγοντας, πως «πίστευε ότι είχε σκοτώσει κάποιον».
Ο συνήγορος υπεράσπισής του παρουσίασε πολλά στοιχεία στο δικαστήριο αναφορικά με το ιστορικό υπνοβασίας του, από την οποία έπασχαν κι άλλα μέλη της οικογένειάς του.
Κρίθηκε αθώος.
-
Jules Lowe
Τον Οκτώβριο του 2003 ο 32χρονος Jules Lowe από το Μάντσεστερ της Αγγλίας, χτύπησε μέχρι θανάτου τον 83χρονο πατέρα του Edward. Οι δύο άντρες ζούσαν μαζί και είχαν πολύ καλές σχέσεις.
Το βράδυ της δολοφονίας είχαν καταναλώσει πολύ αλκοόλ, έχοντας επιστρέψει από την κηδεία της μητριάς του Jules.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι τον πήρε ο ύπνος και δε θυμόταν τίποτα μέχρι τη στιγμή που βρήκε τον πατέρα του νεκρό το επόμενο πρωί.
Η έρευνα αποκάλυψε ότι η επίθεση κατά του ηλικιωμένου άντρα σημειώθηκε και στους τρεις ορόφους του σπιτιού και πως το θύμα έφερε 90 διαφορετικά τραύματα.
Οι ένορκοι έκριναν τον Jules αθώο, λόγω παραφροσύνης.
