Η Ελλάδα έδειξε διαφορετικό πρόσωπο στον αγώνα με την Ιαπωνία στο Νατάλ, απ' ό,τι με την Κολομβία στο Μπέλο Οριζόντε και κέρδισε τη δεύτερη ευκαιρία της για τον αγώνα-τελικό με την Ακτή Ελεφαντοστού στις 23:00 της Τρίτης 24 Ιουνίου στη Φορταλέζα.
Έπρεπε να φτάσει το αγωνιστικό -και το εξωαγωνιστικό κλίμα- στο ναδίρ με το επεισόδιο Μανιάτη-Τζαβέλλα, για να παρουσιαστεί μια ομάδα με τσαγανό, πάθος και αλληλοκάλυψη.
Η Ιαπωνία παρουσιάστηκε κατώτερη του αναμενομένου και δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το αριθμητικό της πλεονέκτημα από το 38', μετά την αποβολή του Κατσουράνη, αλλά αυτό εν πολλοίς οφείλεται και στην πολύ καλή εμφάνιση των Μανωλά, Παπασταθόπουλου και Μανιάτη.
Η Ελλάδα έδειξε πολύ διαβασμένη επάνω στο παιχνίδι των Μπλε Σαμουράι και ορθώς ο Φετφατζίδης επιτέλους τοποθετήθηκε στα πλάγια, αλλά αντικαταστάθηκε λόγω της αναδίπλωσης του πλάνου, μετά την αποβολή του Κατσουράνη.
Σάντος και Καραγκούνης στάθηκαν πολύ στο κράτημα της μπάλας και πράγματι, η εθνική Ελλάδος είχε αρκετές λάθος πάσες και πολλά αβίαστα λάθη. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι δώσαμε τα τριπλάσια πλάγια στους Ιάπωνες μέσα στο 90λεπτο, ενώ στο πρώτο ημίχρονο είχαμε μόλις το 25% σε ολοκληρωμένες πάσες συγκριτικά με εκείνες που πραγματοποίησε η ομάδα του Αλμπέρτο Τζακερόνι.
Η Ελλάδα πήρε το παιχνίδι στα χέρια της και δημιούργησε κυρίως από τη στιγμή που αποβλήθηκε ο Κατσουράνης, καθώς ο Μανιάτης πήρε τη θέση του πιο κεντρικά στη μεσαία γραμμή. Η ομάδα τα κατάφερε καλά όσο άντεξε -μέχρι το 70' όπου οι περισσότεροι παίκτες "κλάταραν"- αλλά βγάζει ακόμη δύσκολα τη μπάλα από την άμυνα.
Ο Σάντος πρέπει να πονοκεφαλιάζει από τώρα για τον αντικαταστάτη του Κατσουράνη. Φάνηκε ότι δίστασε να κάνει την τρίτη αλλαγή και μάλλον, η αποχώρηση του Κονέ έγινε περισσότερο λόγω σωματικής κούρασης, παρά με τη σκέψη σε ένα εναλλακτικό τακτικό σχήμα για το τελευταίο δεκάλεπτο.
Αν δεν κερδίσει η Ελλάδα, το παιχνίδι στη Φορταλέζα θα είναι το τελευταίο παιχνίδι του Σάντος με την Εθνική ομάδα, οπότε ίσως να τολμήσει περισσότερο και προχωρήσει σε λύση Χριστοδουλόπουλου στα πλάγια, ή και του Σάμαρη, που, για την ώρα, φαντάζει ο πιο πιθανός αντικαταστάτης του Κατσουράνη.
O Καραγκούνης έδωσε την απαιτούμενη ψυχραιμία στην ομάδα και έδειξε για μια ακόμη φορά, ότι είναι φύσει και θέσει αρχηγός της Εθνικής ομάδας, ενώ, στα πλάγια της άμυνας, οι Τοροσίδης και Χολέμπας ήταν σαφώς στιβαρότεροι από την αναιμική εμφάνισή τους κόντρα στην Κολομβία.
