Όσο περισσότερη ώρα περνά ένας πατέρας με το παιδί του, τόσο περισσότερο "μητρικός" (π.χ. πιο επιρρεπής σε φοβίες μήπως το παιδί πάθει κάτι) γίνεται ο εγκέφαλος του.
Για πρώτη φορά οι επιστήμονες κατέγραψαν αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου των ανδρών που αφιερώνουν περισσότερη ώρα για την φροντίδα και ανατροφή των παιδιών τους.
Το ίδιο ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους άνδρες που έχουν παιδιά.
Η νέα αυτή ανακάλυψη αναμένεται να σηματοδοτήσει μια νέα περίοδο στο διάλογο για το αν τα γκέι ζευγάρια ανδρών πρέπει να υιοθετούν παιδιά.
Η μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), έδειξε σαφείς αλλαγές στον εγκέφαλο τόσο των μαμάδων που είχαν αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανατροφή του παιδιού, όσο και των μπαμπάδων που είχαν υποστηρικτικό ρόλο. Οι γυναίκες που μεγαλώνουν ένα παιδί, εμφανίζουν πολύ πιο έντονη δραστηριότητα (πενταπλάσια) από ό,τι οι πατέρες στην περιοχή της αμυγδαλής του εγκεφάλου τους, εκεί όπου γίνεται η επεξεργασία των συναισθημάτων και ιδίως του φόβου.
Από την άλλη, οι πατέρες εμφανίζουν μεγαλύτερη δραστηριότητα σε μια άλλη περιοχή του εγκεφάλου, στην άνω κροταφική αύλακα, η οποία εμπλέκεται σε λογικές δραστηριότητες σχετικές με την κοινωνική αλληλεπίδραση (π.χ. το διάβασμα των εκφράσεων του προσώπου του μωρού). "Οι εγκέφαλοι των πατεράδων είναι πολύ εύπλαστοι. Όταν υπάρχουν δύο πατεράδες, τότε οι εγκέφαλοί τους πρέπει να ενεργοποιήσουν και τα δύο δίκτυα, το νοητικό και το συναισθηματικό, για να είναι σωστοί γονείς. Έτσι, έχουν τις νοητικές δομές του πατέρα, όμως η αμυγδαλή τους είναι ευαίσθητη ανησυχώντας για το παιδί, όπως μια μητέρα" εξηγούν οι μελετητές.
