Το 2000 και η είσοδος σε μια νέα χιλιετία είχαν γιορταστεί με "όλες τις τιμές" σε όλον τον κόσμο: πυροτεχνήματα, εορταστικές εκδηλώσεις, άφθονο αλκοόλ και ό,τι συνεπάγεται για τον κάθε τόπο ο ερχομός μιας νέας χρονιάς (πόσω μάλλον όταν συνοδεύεται και από αλλαγή χιλιετίας!).
Τι έχει όμως αλλάξει από τότε;
Ποιες είναι οι νέες προσθήκες στην κοινή γνώση ή οι διορθώσεις σε παλαιότερες παρανοήσεις του παρελθόντος;
Δείτε παρακάτω τι αναφέρει σε άρθρο της για το Business Insider η Christina Sterbenz:
1. Ο κόσμος έχει πια πέντε ωκεανούς
Το 2000 η Διεθνής Υδρογραφική Οργάνωση (International Hydrographic Organization) "ένωσε" τα νότια τμήματα του Ατλαντικού, Ινδικού και Ειρηνικού ωκεανού και πρόσθεσε έναν πέμπτο στη λίστα (ο τέταρτος είναι ο Αρκτικός Ωκεανός ή Βόρειος Ωκεανός) για να δημιουργηθεί ο Νότιος Ωκεανός ή Ανταρκτικός.
2. Το διατροφικό πιάτο αντικατέστησε τη διατροφική πυραμίδα (τουλάχιστον στις ΗΠΑ)
Κατ’ εντολή της Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ, το 2011 το αρμόδιο υπουργείο αντικατέστησε την παραδοσιακή πυραμίδα της διατροφής (1992) με το διατροφικό πιάτο.
Οι αρχικές προτεινόμενες μερίδες για τις διάφορες ομάδες τροφίμων έκαναν λόγο για παράδειγμα σε 2 ή 3 μερίδες γαλακτοκομικών ημερησίως. Η πινακίδα "πιάτο" δείχνει γενικά ποσότητες. Για παράδειγμα, το μισό πιάτο θα πρέπει να περιλαμβάνει φρούτα και λαχανικά.
3. Οι άνθρωποι αναπτύσσουν συνεχώς εγκεφαλικά κύτταρα
Μέχρι τη δεκαετία του 1980 οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι ενήλικες είχαν ένα συγκεκριμένο "ποσό" εγκεφαλικών κυττάρων.
Ο επιστήμονας Michael Kaplan βρήκε νευρικά πρόδρομα κύτταρα στον εγκέφαλο μιας ενήλικης μαϊμούς, υποδηλώνοντας ότι ο εγκέφαλός της υπέστη νευρογένεση, ή αλλιώς δημιουργία νευρώνων.
Το 2013 ερευνητές μπόρεσαν να προσδιορίσουν την ηλικία των κυττάρων του ιππόκαμπου από ανθρώπους που είχαν αποβιώσει. Τα κύτταρα που ήταν νεότερα από την ηλικία των αποθανόντων ήταν μια απόδειξη για το ότι ο εγκέφαλος όντως δημιουργεί τους δικούς του νευρώνες.
4. Καταλάβαμε πώς "ταξιδεύει" το νερό στα κύτταρα
Παλαιότερα οι επιστήμονες δε μπορούσαν να εξηγήσουν πώς το νερό μπορούσε να ταξιδεύει τόσο γρήγορα μέσω των κυτταρικών μεμβρανών.
Το 2003 οι Peter Agre και Roderick MacKinnon ανακάλυψαν πρωτεϊνικά κανάλια στην κυτταρική μεμβράνη, που ονομάζονται ακουαπορίνες, τα οποία επιτρέπουν στο νερό να εισέλθει στο κύτταρο.
Οι ερευνητές κέρδισαν το βραβείο Νόμπελ Χημείας για την εργασία τους.
5. Δε γνωρίζουμε τελικά τόσα πολλά για τα πρωτόνια
Το 2013 μια διεθνής ομάδα ερευνητών πραγματοποίησε ξανά μια μελέτη που είχε γίνει στο παρελθόν γύρω από την ακτίνα ενός πρωτονίου, και κατέληξε σε ένα σημαντικά διαφορετικό αριθμό. Η νέα μέτρηση ήταν περίπου 4% μικρότερη από ό, τι πίστευαν οι ειδικοί μέχρι σήμερα.
6. Ο βροντόσαυρος δεν ήταν ποτέ ένας πραγματικός δεινόσαυρος
Οι βροντόσαυροι δεν υπήρξαν ποτέ. Για την ακρίβεια "προέκυψαν" από το συνδυασμό δύο άλλων δεινοσαύρων: Apatosaurus και Camarasaurus.
Η παρανόηση ξεκίνησε μια περίοδο, που στους παλαιοντολόγους είναι γνωστή ως "ο πόλεμος των οστών".
Δύο παλαιοντολόγοι, οι Othniel Charles Marsh και Edward Drinker Cope, είχαν εμπλακεί σε μια μεγάλη διαμάχη γύρω από τις αποδείξεις αναφορικά με τους δεινόσαυρους.
Το 1877 ο Marsh ανακάλυψε ένα μερικό σκελετό, από τον οποίο έλειπε το κρανίο, στον οποίο έδωσε το όνομα Apatosaurus. Ο ίδιος χρησιμοποίησε το κρανίο ενός άλλου δεινόσαυρου (Camarasaurus) για να ολοκληρώσει το αντίγραφο.
Όταν δύο χρόνια αργότερα ανακάλυψε έναν άλλο σκελετό, τον ονόμασε Brontosaurus.
Στην πραγματικότητα είχε βρει έναν πιο ολοκληρωμένο Apatosaurus.
Το λάθος εντοπίστηκε το 1903, ωστόσο το μουσείο Carnegie δεν αντικατέστησε το κεφάλι του πρώτου σκελετού μέχρι το 1979.
7. Ανακαλύφθηκε το σωματίδιο του Θεού
Τη δεκαετία του 1960 οι επιστήμονες υπέθεταν την ύπαρξη του σωματιδίου του Θεού (αλλιώς γνωστό ως μποζόνιο Higgs ή σωματίδιο Higgs).
Η ανακάλυψη του μποζονίου Higgs έγινε το 2013 από τους François Englert και Peter W, οι οποίο κέρδισαν το βραβείο Νόμπελ Φυσικής.
