Τον ονόμασαν "ο Γκοτζίλα των Γαιών" και είναι ο πολύχρωμος μεγάλος πλανήτης που φαίνεται μπροστά στην παραπάνω εικόνα. Δίπλα του, ένας μικρός κόκκινος πλανήτης ή αλλιώς "ένας κόσμος λάβας", όπως τον ονόμασαν. Και τρίτος ένας ήλιος που φαίνεται ότι δημιουργήθηκε μόλις 3 δισ. χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ.
Τι ξέρουμε για αυτόν το... Γκοτζίλα; Είναι βραχώδης πλανήτης (όπως η Γη μας), έχει μάζα 17 φορές μεγαλύτερη από αυτή του πλανήτη μας και τον αποκάλεσαν "Μέγα - Γη".
Βάσει των όσων γνωρίζαμε μέχρι σήμερα (και εμείς και οι επιστήμονες) ο πλανήτης αυτός κανονικά δεν μπορούσε να υπάρχει! Και όμως, υπάρχει!
Οι ειδικοί τον μελετούν εξονυχιστικά (όσο τους επιτρέπει η απόσταση του) καθώς όπως λένε έχει "σοβαρότατες πιθανότητες να πληροί τα κριτήρια για να φιλοξενεί ζωή", σύμφωνα με την ανακοίνωση Τύπου του Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.
Οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι Μέγα - Γαίες ήταν αδύνατον να υπάρχουν βάσει των νόμων του σύμπαντος αφού ένας πλανήτης τέτοιου μεγέθους έλκει τεράστιες ποσότητες αέριου υδρογόνου με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε αέριους γίγαντες σαν τον πλανήτη Δία.
Η Μέγα - Γη αυτή, γνωστή επίσης ως Kepler-10c, έχει διάμετρο 29.000 χλμ και μέγεθος 2,3 φορές αυτό της Γης. Το έδαφος του φαίνεται τόσο συμπαγές όσο το γήινο.
Ο πλανήτης είχε καταγραφεί και παλαιότερα από τους επιστήμονες, όμως δεν είχαν μετρήσει τη μάζα του και λόγω του μεγέθους του θεωρήθηκε ότι θα είναι ένας "μίνι Ποσειδώνας", δηλαδή ένας πλανήτης αέριος με πυκνές συγκεντρώσεις αερίων.
Το άστρο του, ένας ήλιος 11 δισεκατομμυρίων ετών, βρίσκεται 560 έτη φωτός από τη Γη ενώ ένας χρόνος στο βραχώδη μεγαπλανήτη διαρκεί μόλις 45 γήινες μέρες.
Ακόμη ένα στοιχείο που εντυπωσίασε τους επιστήμονες και ανέτρεψε τα όσα γνώριζαν μέχρι τώρα είναι ότι δεν πίστευαν ότι σε ένα τόσο πρώιμο Σύμπαν όσο αυτό που γεννήθηκε ο Kepler-10c, δεν υπήρχαν τα υλικά για τη γέννηση ενός βραχώδους πλανήτη: το νεογέννητο Σύμπαν θεωρούσαν ότι είχε μόνον τα ελαφρότερα στοιχεία, το υδρογόνο και το ήλιο και πως τα βαρύτερα στοιχεία προέκυψαν δισεκατομμύρια χρόνια μετά.
Μάλλον έχουμε πολλά να ανακαλύψουμε ακόμη...
