Ένας τόπος γεμάτος ιστορία
Από άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα, δόθηκαν σημαντικές μάχες για την απελευθέρωση και τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους Κάποιες από αυτές ξεχώρισαν για τη θετική τους έκβαση και τη σπουδαιότητα αυτής. Μια από αυτές είναι η Μάχη των Δολιανών η οποία έλαβε χώρα στην Πελοπόννησο.
Μια πολύ σπουδαία μάχη των Ελλήνων απέναντι στους Τούρκους και μια μάχη που έδωσε σε έναν αγωνιστή το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος». Ο λόγος για τον Νικηταρά.
Μάχη Δολιανών: Πώς είναι σήμερα το χωριό και ποιος αγωνιστής ονομάστηκε «Τουρκοφάγος»
Στις 18 Μαΐου, οι τουρκικές δυνάμεις αποτελούμενες από 4.000 άνδρες και κανόνια βγήκαν από την Τριπολιτσά, με στόχο τη διάλυση του ελληνικού στρατοπέδου στα Βέρβενα. Η μία από τις τρεις φάλαγγες του τουρκικού στρατού επιτέθηκε στα Δολιανά της Αρκαδίας, με στόχο να προσβάλλει το στρατόπεδο των Βερβένων από τα νοτοανατολικά.
Από το χωριό Δολιανά μόλις είχε περάσει ο Νικηταράς με κατεύθυνση το Άργος και το Ναύπλιο αλλά τελικά επέστρεψε τη στιγμή που πληροφορήθηκε την τουρκική έξοδο. Γύρισε αμέσως πίσω με 120 ενόπλους και οχυρώθηκε στα σπίτια του χωριού. Τότε έμελλε να ξεκινήσει η μεγάλη μάχη που θα ήταν νικηφόρα για τους Έλληνες. Μπορεί να ήταν λιγότεροι αριθμητικά αλλά κατάφεραν να σταματήσουν τους Τούρκους, προκαλώντας τους μεγάλες απώλειες. Την ίδια στιγμή άρχισαν να κινούνται προς τα Δολιανά ελληνικές ενισχύσεις, από το στρατόπεδο Βερβένων, αλλά αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω και να οχυρωθούν στο εκεί στρατόπεδο, όπου προέβαλαν αποτελεσματική αντίσταση στους Τούρκους.
Έπειτα τους κυνήγησαν ως τα Δολιανά όπου, μαζί με τους άνδρες του Νικηταρά, συνέχισαν την καταδίωξη ολόκληρης της τουρκικής δύναμης. Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή και κλείστηκαν στην Τριπολιτσά, αφήνοντας εβδομήντα νεκρούς, τα κανόνια τους και τρεις σημαίες. Κάπως έτσι, λοιπόν, ο Νικηταράς κέρδισε το προσωνύμιο του «Τουρκοφάγου».
Πώς είναι σήμερα τα Δολιανά
Πρόκειται για ένα μικρό και παραδοσιακό χωριό στην Αρκαδία το οποίο διατηρεί τον ιστορικό του χαρακτήρα. Εκεί εξάλλου μπορείς να δεις ακόμη και σήμερα το σπίτι στο οποίο ταμπουρώθηκε ο Νικηταράς. Το χειμώνα βρίσκονται στο χωριό λιγότεροι κάτοικοι αλλά το καλοκαίρι πολλοί είναι εκείνοι που επιστρέφουν στο χωριό τους.
Εκεί στα 1.000 περίπου μέτρα υψόμετρο, ο όμορφος αυτός ορεινός οικισμός αποτελεί ένα στολίδι της περιοχής και φυσικά ένα ιστορικό σημείο. Η θέση του είναι τόσο ιδιαίτερη και καλή ώστε ξεχωρίζει η πανοραμική θέα από εκεί. Μοιάζει με μπαλκόνι που βλέπει προς το οροπέδιο της Τρίπολης και τον κάμπο της Μαντίνειας, με τον οπτικό ορίζοντα να φτάνει ως τα όρη Μαίναλο, Αρτεμίσιο, Χελμό και Ερύμανθο. Με την πρώτη ευκαιρία αξίζει να το επισκεφθείς, όπως αναφέρει το exploringgreece.
