ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ Β. ΝΩΤΗ
Είναι από τις περιπτώσεις των εταιρειών, που γύρισαν μέσα σε λίγα χρόνια από success story σε disaster story...
...που για όσους δεν γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, φαίνεται ότι ένας διακόπτης γύρισε την πορεία τους από το ζενίθ στο ναδίρ, εν μία νυκτί.
Ο λόγος για τη Shelman. Την πάλαι ποτέ κραταιά βιομηχανία ξυλείας, το logo της οποίας δέσποζε για πολλά χρόνια στη λεωφόρο Κηφισίας, που τέθηκε πλέον σε καθεστώς πτώχευσης.
Κι όμως, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Λάθος χειρισμοί, έλλειψη διορατικότητας από τη διοίκηση για το τι ερχόταν στην αγορά και ευελιξίας από τους εργαζόμενους να προσαρμοστούν στα – αρνητικά – δεδομένα της εταιρείας.
48 χρόνια μετά την ίδρυσή της, το Φεβρουάριο του 2010, η Shelman εξαγοράστηκε από την Alfa Wood και τον Αντώνη Αδαμόπουλο, με σκοπό να μη βουλιάξει το καράβι. Τα νερά είχαν ήδη αρχίσει να μπαίνουν τα προηγούμενα χρόνια, όταν οι πωλήσεις έπεφταν λόγω της κατακόρυφης μείωσης στη δραστηριότητα των κατασκευών, με αποτέλεσμα να γράφει ζημιές από το 2005.
"Η κατάσταση δεν επρόκειτο να βελτιωθεί σε καμία περίπτωση", τονίζουν στο news.gr άνθρωποι της συγκεκριμένης αγοράς, που γνωρίζουν πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα. Για ποιο λόγο ;
"Διότι οι νέοι ιδιοκτήτες έριξαν το βάρος τους στην Alfa Wood, χωρίς να φροντίσουν όσο έπρεπε για τα θέματα της Shelman".
Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι προσπάθειες, που έγιναν για να συμμαζευτούν τα οικονομικά της εταιρείας, έπεφταν στο κενό. Κι αυτό, γιατί μόλις άρχισε να εφαρμόζεται το "μνημόνιο" στην εταιρεία, με μείωση προσωπικού, περικοπές μισθών και δικαιωμάτων και εκ περιτροπής εργασία, οι εργαζόμενοι έβαζαν προσωρινά λουκέτα με απεργιακές κινητοποιήσεις στην αρχή και καταλήψεις στη συνέχεια.
Ακόμα και στο προϊόν, που η Shelman είχε συγκριτικό πλεονέκτημα (βλέπε ξύλινα πατώματα – παρκέτα), έχασε έδαφος λόγω της κρίσης, αφού οι τιμές άρχισαν να πέφτουν σημαντικά, όχι όμως και τα κόστη της εταιρείας. Εκεί, μάλιστα, η διοίκηση Κομνηνού επί ιδιοκτησίας Ηλιάδη είχε επενδύσει πολλά σε Ελλάδα και Ρουμανία, μέσω της συνεργασίας με την επιχείρηση του Νίκου Σοφιανού, και η οποία κατέληξε στη συνέχεια σε δικαστική διαμάχη με την πλευρά Αδαμόπουλου.
Το βάρος, όμως, που έδωσε η Alfa Wood στη μελαμίνη, και οι "περίεργοι" όροι, με τους οποίους η Shelman έφτιαχνε φασόν το συγκεκριμένο προϊόν για λογαριασμό της μητρικής – σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές της αγοράς -, οδήγησαν σε λάθος κατεύθυνση την εταιρεία.
Οι προσπάθειες για κούρεμα 40% των δανείων προς τις τράπεζες (πλέον πάνω από 110 εκατ. ευρώ) δεν καρποφόρησαν, αφού τα πιστωτικά ιδρύματα, όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν θετικά στην αναχρηματοδότηση της εταιρείας και στη διευκόλυνση της ρευστότητας.
Αποτέλεσμα ;
Το οριστικό λουκέτο στο εργοστάσιο της Χαλκίδας (Βασιλικό), στις αρχές του 2013.
Το κουφάρι της Shelman δεν είναι, πάντως, για πέταμα. Το εργοστάσιο στη Χαλκίδα, με το λιμάνι 400 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας της, είναι φιλέτο. Και, σίγουρα, θα κινήσει το ενδιαφέρον πολλών.
