Μια άγνωστη σε πολλούς ιστορία...
Οικισμοί που κατοικούνται εδώ και αιώνες, που έχει αυξηθεί ή μειωθεί ο πληθυσμός τους. Που είδαν σε αυτά να γράφεται ιστορία αιώνων και να αλλάζουν οι κάτοικοι αλλά και η όψη τους. Μπορεί να κάηκαν, να καταστράφηκαν και να ξαναχτίστηκαν ή να εγκαταλείφθηκαν μια για πάντα. Μια τέτοια περίπτωση είναι ένα ελληνικό χωριό το οποίο θυσιάστηκε για να ξεδιψάσει μια ολόκληρη πόλη.
Ο λόγος για το ελληνικό χωριό Τόσκες στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στην Αχαΐα. Ένα χωριό που δεν υπάρχει πια και οι εικόνες από ψηλά προκαλούν δέος. Ειδικά όταν φαντάζεσαι πώς μπορεί να ήταν αυτό πριν από χρόνια. Οι εικόνες δεν έχουν καμία σχέση σήμερα.
Το ελληνικό χωριό που θυσιάστηκε για να ξεδιψάσει μια πόλη
Το χωριό που βρίσκεται κάπου στα 150 μέτρα υψόμετρο απαλλοτριώθηκε υποχρεωτικά για να ξεδιψάσει η Πάτρα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ερημώσει και να απομονωθεί το 2009. Εκείνη την περίοδο είχε προγραμματιστεί να δημιουργηθεί ο κυρίως ταμιευτήρας του Φράγματος Πείρου – Παραπείρου.
Πώς ακριβώς έγινε αυτό; Ο χώρος του ταμιευτήρα κατακλύστηκε το 2020 δημιουργώντας την Τεχνητή Λίμνη Αστερίου. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργηθεί έτσι στο χώρο που βρισκόταν άλλοτε το χωριό. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό με ελληνικό χωριό.
Η ιστορία ενός χωριού που θυσιάστηκε
Πώς ήταν όμως το χωριό όταν είχε ζωή; Επρόκειτο για τον οικισμό Τόσκεσι ενώ οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήταν από ένα διπλανό οικισμό και πιο συγκεκριμένα το χωριό του Κομπηγαδίου. Στις Τόσκες είχε χάνι και μύλο ο Ανδρέας Χριστοδούλου Λόντος, της οικογένειας των προχούντων της περιοχής. Αργότερα και συγκεκριμένα το 1901 υπάρχουν αναφορές για το χωριό σε μια θέση χωρίς πληθυσμό. Θεωρείται ότι απείχε 6 ώρες από την Πάτρα και 2 από την Προστοβίτσα. Το 1903 το χωριό συνδέθηκε για πρώτη φορά με δρόμο και έγινε περισσότερο γνωστό.
Η ιστορία όμως του χωριού τελείωσε σύντομα σχετικά καθώς έπρεπε να εξυπηρετήσει το στόχο που είπαμε. Να τροφοδοτήσει, δηλαδή, με νερό μια ολόκληρη πόλη και να την κάνει να ξεδιψάσει. Και το πέτυχε, όπως αναφέρει το exploringgreece.
Αυτό που σε εντυπωσιάζει είναι επίσης μεταξύ άλλων το εκκλησάκι. Στέκει εκεί και βλέπει τη βύθιση και την ερήμωση του χωριού. Και δεν είναι μια ερήμωση που προήλθε γιατί ο πληθυσμός ήθελε να φύγει. Αναγκάστηκε να το κάνει, πράγμα το οποίο όπως έχουμε πει δεν συμβαίνει πρώτη φορά. Οι οικισμοί δημιουργούνται με συγκεκριμένα κριτήρια. Και αργότερα δημιουργούνται άλλες ανάγκες. Αυτές οι ανάγκες συχνά έχουν να κάνουν με την ίδια την ύπαρξη του χωριού. Και το χωριό Τόσκες είναι ένα από αυτά…
