Από πού εμπνεύστηκε τον δαιμόνιο Ηρακλή Πουαρό
Το όνομά της είναι ταυτόσημο με τις ιστορίες μυστηρίου παγκοσμίως. Η Αγκάθα Κρίστι δεν ήταν απλώς μια συγγραφέας αλλά ήταν ο εμπνευστής ενός από τους μεγαλύτερους (ίσως ο πιο γνωστός) ήρωες-ντετέκτιβ της λογοτεχνίας. Του Ηρακλή Πουαρό. Ο χαρακτηρισμός από πολλούς για την ίδια ως «βασίλισσα του εγκλήματος» μόνο τυχαίος δεν είναι καθώς κατάφερε να γράψει δεκάδες μικρές και μεγάλες ιστορίες αστυνομικών υποθέσεων και εγκλημάτων με τέτοιο τρόπο ώστε πάντα το ενδιαφέρον να παραμένει αμείωτο.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής της
Η Αγκάθα Μαίρη Κλαρίσα Μίλερ όπως ήταν το πλήρες και κανονικό της όνομα γεννήθηκε στην περιοχή Τόρκεϊ, νότια της Αγγλίας στις 15 Σεπτεμβρίου του 1890. Ένα κορίτσι που πέρασε όμορφα παιδικά χρόνια μαζί με τους γονείς και τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια της και το οποίο δεν πήγε σχολείο! Αντιθέτως την ύλη της, την κάλυπτε ο Αμερικανός στην καταγωγή πατέρας της. Αυτό μέχρι τα 11 οπότε και φεύγει από τη ζωή και η μητέρα της κάνει τα πάντα να πάρει τα απαραίτητα εφόδια. Η φαντασία και το πηγαίο ταλέντο της στο να σκαρώνει ιστορίες φάνηκαν από όταν ήταν μικρή.
Ήδη πριν κλείσει τα έξι της χρόνια μπορούσε να διαβάσει ένα βιβλίο και να αποστηθίσει τις ιστορίες του. Στην Αγκάθα άρεσαν πολύ τα παραμύθια που έλεγαν τότε οι γονείς στα παιδιά τους και από πέντε χρονών έμαθε να διαβάζει για να μπορεί να αποστηθίζει τις ιστορίες...
Έτσι σιγά σιγά ήρθαν και οι πρώτες ιστορίες που δημιουργούσε με την φαντασία της στο χαρτί. Τα επόμενα χρόνια θα ξεδίπλωνε παρά τις διάφορες δυσκολίες που αντιμετώπισε όλο το ταλέντο της στη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων και ιστοριών.
Το 1919 έκανε το ντεμπούτο της στα γράμματα με το βιβλίο: Η μυστηριώδης υπόθεση στο Στάιλς. Σε αυτό το βιβλίο κάνει την παρθενική του εμφάνιση ο ντετέκτιβ, Ηρακλής Πουαρό. Ένα πρόσωπο της φαντασίας της Αγκάθα Κρίστι που τελικά μόνο τυχαίο δεν ήταν όπως θα δούμε παρακάτω. Ο Ηρακλής Πουαρό πρωταγωνίστησε σε τουλάχιστον 35 ιστορίες από τότε και μετά. Ήταν το κεντρικό πρόσωπο που διερευνούσε υποθέσεις και τελικά της έλυνε όταν κάποιος δεν μπορούσε καν να υποπτευθεί τον ένοχο.
Η αληθινή υπόθεση που λύθηκε τυχαία από ένα βιβλίο της μετά το θάνατό της
Μέσα από τα δεκάδες βιβλία που έγραψε προέκυψε και μια παράξενη ιστορία. Λύθηκε το μυστήριο όχι σε ένα έγκλημα ή υπόθεση της φαντασίας της αλλά σε μια πραγματική ιστορία.. Και δεν συνέβη λίγο καιρό μετά αλλά αφού η ίδια είχε πεθάνει. Πώς έφερε στο φως τη λύση ενός μυστηρίου το βιβλίο «Ο ωχρός ίππος»;
H Αγκάθα Κρίστι, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επέστρεψε στην Αγγλία όπου εργάστηκε σε ένα πανεπιστημιακό φαρμακείο. Κατά τη διάρκεια της εργασίας της εκεί έμαθε πολλά (σχεδόν τα πάντα) γύρω από την παρασκευή δηλητηρίων. Όπως ήταν λογικό πολλές από τις πληροφορίες που έμαθε τις συμπεριέλαβε με τον δικό της τρόπο στα βιβλία της. Οι δραστικές ουσίες των φαρμάκων και των δηλητηρίων είχαν το δικό τους ρόλο στις ιστορίες.
Ποια είναι η ιστορία που λύθηκε όμως; Ένα μικρό κορίτσι στην Αγγλία είχε αρρωστήσει αλλά οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν διάγνωση για ποιο λόγο παρουσιάζει τα συμπτώματα που έχει. Προς μεγάλη σύμπτωση, μια από τις νοσοκόμες που φρόντιζε το παιδί, εκείνο τον καιρό διάβαζε τον Ωχρό Ίππο της Αγκάθα Κρίστι. Στο βιβλίο ο χαρακτήρας είχε δηλητηριαστεί από θάλλιο. Το κοριτσάκι, λοιπόν, εμφάνιζε πολλά από τα συμπτώματα που είχε και ο ασθενής του βιβλίου και τα οποία προκαλούνται από το συγκεκριμένο χημικό στοιχείο. Η νοσοκόμα πρότεινε να εξετάσουν τα επίπεδα θαλλίου. Όντως το μικρό κορίτσι είχε στον οργανισμό της θάλλιο 10 φορές περισσότερο από το επιτρεπτό. Η συνέχεια δόθηκε με έρευνα της αστυνομίας…
Από πού εμπνεύστηκε τον Ηρακλή Πουαρό
Πώς όμως έφτασε η Αγκάθα Κρίστι στον ήρωα – πρωταγωνιστή των βιβλίων της, τον Ηρακλή Πουαρό. Η ίδια στην πραγματικότητα εμπνεύστηκε τον χαρακτήρα του Βέλγου ερευνητή κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου. Η ίδια ήταν νοσηλεύτρια κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλοί ήταν οι Βέλγοι πολίτες που για να σωθούν και να αποφύγουν τις συνέπειες του πολέμου, πήγαν στην Αγγλία ως πρόσφυγες. Πολλούς συνάντησε και η ίδια την περίοδο εκείνη. Και το μυαλό της του χάρισε τη θέση του εξαιρετικού ντετέκτιβ που έλυνε τα μυστήρια…
Η πολυγραφότατη και ταλαντούχα Αγκάθα έφυγε από τη ζωή στις 12 Ιανουαρίου 1976. Λίγο πριν είχε γίνει, μάλιστα, πρόεδρος του Βρετανικού Κλαμπ Εξιχνίασης Εγκλημάτων.
