Εκείνος το έγραψε το 1785 μέσα στη γαλλική φυλακή της Βαστίλης καταγγέλλοντας και στηλιτεύοντας τη "σάπια" Γαλλία. Η Γαλλία όμως το ήθελε πίσω.
Γιατί η... μαύρη γοητεία του "θείου Μαρκήσιου" εξακολουθεί να τον κάνει διάσημο στα πλήθη.
Έτσι, όταν το 1982 εκλάπη το χειρόγραφο της κορωνίδας του συγγραφικού έργου (και της διαστροφής του), η Ιντερπόλ σήμανε συναγερμό: εκλάπη το χειρόγραφο του "120 Μέρες στα Σόδομα"! Και έδωσε εντολή στους άνδρες της να το εντοπίσουν.
Το έργο για περισσότερα από 25 χρόνια ήταν μήλον της έριδος και αντικείμενο διεκδίκησης, τόσο μεταξύ 2 οικογενειών που φέρονται να το αγόρασαν από τη μαύρη αγορά αλλά και μεταξύ κρατών: της Γαλλίας και της Ελβετίας.
Σύμφωνα με τη Le Monde, ο επαναπατρισμός του χειρογράφου στοίχισε περί τα 7 εκατομμύρια ευρώ. Πλέον όμως είναι και ασφαλισμένο σε παγκόσμιο ασφαλιστικό κολοσσό προς 12 εκατομμύρια ευρώ!
Το "120 Μέρες στα Σόδομα" είναι γραμμένο σε έναν πάπυρο, μήκους 12 μέτρων. Όπως είναι φυσικό, ο Ντε Σαντ το έγραφε κρυφά από τους δεσμοφύλακες του και κάθε φορά που τελείωνε ένα κομμάτι συγγραφής, το έκρυβε ανάμεσα στις πέτρες του κελιού του. Ανακαλύφθηκε μετά την πτώση της φυλακής με τη γαλλική επανάσταση του 1789.
Στις περιώνυμες φυλακές της Βαστίλης κρατήθηκε στον "Πύργο της Ελευθερίας" (Tour de la Liberté) έως την 2α Ιουλίου 1789 όταν άρχισε να φωνάζει από το κελί του ότι σκοτώνουν τους φυλακισμένους καλώντας τον κόσμο να τους απελευθερώσει. Από εκεί, δέκα ημέρες πριν την πυρπόληση της Βαστίλης από τους επαναστάτες, διαμετακομίστηκε με βασιλική εντολή στο άσυλο φρενοβλαβών του Charenton, το οποίο διηύθυνε το τάγμα των Αδελφών του Ελέους.
Σε αυτή την πρώτη μακρά περίοδο εγκλεισμού του ξεκίνησε τη συγγραφή των πλέον γνωστών έργων του όπως η "Ζυστίν", "120 Μέρες στα Σόδομα", "Διάλογος μεταξύ Ιερέα και Μελλοθανάτου" κ.α. Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ απελευθερώθηκε μετά τη Γαλλική Επανάσταση στις 2 Απριλίου 1790 με την ακύρωση όλων των βασιλικών εντολών φυλάκισης υπό τη μορφή lettres de cachet.
Η σύζυγός του αποσύρθηκε σε μοναστήρι και αρνήθηκε οποιαδήποτε επαφή μαζί του.
Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ, (ο Θείος Μαρκήσιος για τους θαυμαστές του) και ονοματοδότης του όρου σαδισμός, πέθανε ενώ κοιμόταν, στο άσυλο φρενοβλαβών Charenton στις 2 Δεκεμβρίου 1814, σε ηλικία 74 ετών, εγκαταλείποντας ένα έργο, που θα επηρέαζε και θα μελετούνταν βαθιά από λογοτέχνες, ερευνητές και ψυχαναλυτές τους επόμενους δύο αιώνες.
Ο Ντονασιέν Αλφόνς Φρανσουά Κόμης ντε Σαντ (όπως είναι το πλήρες όνομα του) πέρασε είκοσι εννέα χρόνια έγκλειστος σε άσυλα και σωφρονιστικά ιδρύματα εξαιτίας της προκλητικής γραφής του και των ιδεών του.
Με πληροφορίες από Le Monde και Wikipedia
